EL CLAN
Pablo Trapero
Terwijl Argentini? begin jaren tachtig de transitie maakte van dictatuur naar democratie, ging een voormalig junta-lid verder met de gevreesde ‘verdwijningen’ - ditmaal voor losgeld. Waarbij betalen niet betekende dat de gekidnapte het overleefde. Waargebeurd horrorverhaal met politieke onderlaag was grote hit in eigen land.
De verfilming van het waargebeurde, schokkende verhaal van de Puccio-clan door regisseur Pablo Trapero (Tiger Award-winnaar met Mundo gr?a, 1999), met in de hoofdrol de geliefde, vooral als komisch acteur bekende Guillermo Francella als psychopathisch gezinshoofd (en voormalig junta-medewerker), was in Argentini? een kassucces en leverde in Veneti? de Zilveren Leeuw op voor Beste Regie.
De Puccio’s kidnappen begin jaren tachtig buurtgenoten in Buenos Aires om hen na ontvangst van losgeld alsnog te vermoorden. Ogenschijnlijk zijn de leden van het gezin nette winkelhouders, die braaf hun stoepje vegen. Ondertussen heersen zij in een horrorachtige schaduwwereld, met doodsbange, geknevelde slachtoffers in de kelder. De geesteshouding en methoden van het gezin, waarvan de film nauwgezet de verwrongen onderlinge relaties toont (met levendige popsongs als wrang contrapunt), zijn nauw verbonden met de dictatuur, waarvan de machtsstructuren vanaf de invoering van de democratie in 1983 ondergronds voortwoekerden.