Batigoal
Well-known member
Het gaat natuurlijk nergens over om daar een langdurige carri?re op te bouwen; de dag na de laatste wedstrijd was ik zowat mijn hele team kwijt inclusief Ifill, maar het winnen van deze prijzen geeft me hopelijk genoeg reputatie om over te stappen naar een iets grotere competitie. Wordt vervolgd.
Ik kon Team Wellington met een gerust hart achterlaten; de reputatie van de club was door de goede prestaties zo gegroeid dat het mogelijk was diverse internationals van Nieuw-Zeeland op leeftijd te halen die in Groot-Brittani? of Australi? voetbalden. Met daarnaast nog een handjevol transfervrije toppers van rivaal Auckland City stond Team Wellington er opeens prima voor in afwachting van seizoen 2, maar dat moesten ze wel zonder mij doen. De volgende stop was namelijk Thailand.
In Australi? waren er geen banen vrij en Europa kwam nog te vroeg in deze carri?re en dus belandde ik in de altijd spectaculaire Thaise competitie. Al sinds het mogelijk is op Football Manager competities toe te voegen doe ik dat ook met Thailand en het is dus voor mij geen onbekende competitie. De clubs hebben redelijk wat geld, de clubs zijn aan elkaar gewaagd en Thailand is ??n van de weinige Aziatische competities op FM waar het goed mogelijk is om spelers te halen uit het buitenland (in veel landen is dat gewoon niet goed voor elkaar te krijgen waardoor een competitie nooit groeit). Wat dat betreft zou Thailand een vaste competitie moeten worden op FM.
Bangkok Glass is op zich een redelijke club uit Thailand, al jaren een vaste bespeler in de Thaise middenmoot/subtop met zelfs 2 kampioenschappen behaald begin deze eeuw. Het was echter wel duidelijk dat er iets niet goed ging:
Het gat met de plekken boven de degradatiestreep was niet zo heel groot en een club van deze statuur moet in staat zijn degradatie te ontlopen. Bij binnenkomst werd meteen duidelijk waarom Bangkok Glass laatste stond; de club had slechts 3 verdedigers onder contract, waaronder eentje van 16, en 4 van de toegestane 6 buitenlanders waren al een tijdje zwaar geblesseerd. Er was dus nog wel wat werk te verrichten.
Gelukkig kwam ik binnen op het moment dat een soort mini-zomerstop begon van 3 weken, waardoor ik de tijd had mijn selectie zover mogelijk te renoveren. Mijn sterspeler bij Team Wellington, Paul Ifill, had geen trek in Thailand helaas. Aangezien de teams aan elkaar gewaagd zijn en met name Thaise spelers niet zo duur, kon ik al vrij snel een aantal spelers halen die bij mij basisspeler zouden worden, onder wie 2 Thaise internationals. Er kwamen 3 buitenlanders, ex-Roda en ex-Gladbach middenvelder Sebastian Sv?rd om te bikkelen op het middenveld, een Japanse verdediger en een oude bekende: