Wie staken er bovenuit Jamel?
Pfoeh, dat is echt lastig om te zeggen. De programmering was zo divers dat vrijwel iedere band die we van begin tot eind gezien hebben (39 stuks in totaal in vier dagen) op hun eigen manier heel goed was. Maar goed, even per dag een top-3 in willekeurige volgorde.
Donderdag:
Guns 'n Roses (Tsja, dit was echt helemaal te gek. Zowel Axl en Slash een paar jaar geleden gezien, maar bij hun is 1 + 1 dus echt 3. Ze halen het beste in elkaar naar boven en zetten gewoon 3,5 uur spektakel neer. Met November Rain als absoluut hoogtepunt).
Ghost (Al vijf keer gezien, maar blijft knettergoed. De nieuwe nummers deden het ook prima).
Iced Earth (Viel wat tegen door een te hard afgestemde (bas)drum. Maar Jon Schaffer blijft een held).
Vrijdag:
Ayreon (14 internationaal gelouterde vocalisten (zelfs Barry Hay deed mee!), als band misschien wel de beste metalmuzikanten die Nederland te bieden heeft en 11 waanzinnige albums verspreid over 25 jaar om liedjes uit te kiezen. En met een perfectionist die alleen een show opzet als het tot in de puntjes top is, dan krijg je echt een fantastische show).
Zeal & Ardor (Een Zwitserse gitarist die een paar jaar terug door fans werd uitgedaagd om keiharde black metal te mixen met oude slavenmuziek (nigger music). Het valt niet uit te leggen hoe goed dat werkt, dat moet je beleven. Grootste ontdekking van het weekend, by far).
Iron Maiden (Behoeft geen uitleg, toch? Altijd geweldig)
Zaterdag:
Arch Enemy (Voorheen nooit echt de moeite genomen om deze band te bekijken, ondanks meerdere opties. Voornamelijk omdat ik de vorige zangeres niet zo goed vond. Maar met de nieuwe zangeres en het nieuwe album toch overstag gegaan. En geen spijt, want geweldige show die me zelfs heeft verleid om te crowdsurfen en in de wall of death te springen).
Amaranthe (al is het alleen al doordat zangeres Elize ??n van mijn favoriete zangeressen is, maar hun mix van pop, dance en melodic death metal blijft me boeien).
Bloodbath (Verreweg de hardste band die we dit jaar zijn gaan bekijken. No-nonsense blackmetal, gespeeld door een verzameling grootheden uit de progressieve metalwereld. Helemaal uit m'n plaat gegaan).
Zondag:
Body Count (Fascinerend om een verzameling hip-hoppers metal te zien spelen, met Ice T als geweldige frontman. Het is oprecht wat die gasten doen en dat maakte wel indruk).
Hollywood Vampires (Ik vind zogenoemde 'supergroups' altijd gaaf. Alice Cooper had ik nog nooit gezien, dus dat alleen was al de moeite. Mooie mix tussen eigen liedjes en covers. En Johnny Depp is gewoon gaaf).
A Perfect Circle (sloten het festival af. Vond ik geen logische keuze, want dit is nou typisch luistermuziek. Judas Priest, die enkele uren eerder speelden, had ik logischer gevonden. Maar desondanks is progressieve metal helemaal m'n ding, dus behoorlijk in trance geraakt door de muziek van Maynard en z'n maten).
Eervolle vermeldingen voor Avatar, Powerwolf, Killswitch Engage, Limp Bizkit en Ozzy Osbourne.
Man, tijdens dit schrijven passeren al die optredens dus weer even de revue in m'n hoofd. Wat een bizar weekend!