Nou, weer een ervaring rijker. En wat voor ?en: Start was dus om half 3, m'n telefoon gaf 17 graden aan. (!!) Pacers gaven al aan: Vergeet niet te drinken onderweg! Na 1 km (trage doorstroming, alles liep vast) linksaf richting Vredespaleis en ja hoor, hoge bebouwing en vol de zon erop. Geen zuchtje wind en ik begon al na 2 km te zweten. En goed ook.
Die zon bleef erop tot km 9. Veel schaduw opgezocht maar 't was teveel gevraagd, ik liep nog wel op schema maar zat gevoelsmatig al hoger in m'n hartslag dan normaal. Tot km 15 aan het elastiek van de pacers. Eigenlijk ging 't niet meer maar langs de boulevard kreeg ik even iets meer puf. Stond ook wat meer wind daar, en de zon in de rug.
Het was ijdele hoop, bij het Circustheater (km17) kwam hij dan eindelijk: De man met de hamer. En niet zo zuinig ook. De pacers verdwenen dan ook langzaam uit m'n zichtsveld. Mentaal wilde ik versnellen, maar alles in m'n lichaam schreeuwde om te stoppen. Of in ieder geval wandelen, iets wat veel lopers inmiddels ook al deden. Dat was toch mijn eer te na.
Als een zombie heb ik toch nog redelijk tempo kunnen houden, al weet ik werkelijk niets meer van die laatste 3 km. Alles deed pijn! Alleen de finish weet ik nog wel, en het grasveld waar ik na afloop een half uur uitgeteld heb gelegen.
Ik wist niet dat een mens zo diep kon gaan. Niet gek, want al mijn trainingskm's heb ik gelopen ruim onder de 10 graden. Heb ook altijd moeite met lopen op 1e warme dag. Best jammer, want de CPC is als loop zijnde echt gaaf, maar het blijft bij deze ene halve. Dit nooit meer.