Ben het er ook mee eens, maar heb heel wat jaren terug al besloten om me vooral niet druk te maken om wat ik toch niet kan veranderen. Daar valt dit zeker onder.
Plus dat een nieuw huis, kind, nieuwe baan in het corona jaar voor genoeg afleiding gezorgd hebben dus wellicht dat ik het daarom sowieso minder voel.
Ja voor mij is dat wel vergelijkbaar als bij jou. Ik heb inmiddels nu 10 maanden een hele fijne relatie. En concrete plannen om binnenkort samen te gaan wonen. Verder heb ik een hele fijne baan, waar ik erg de ruimte krijg om de dingen te doen die goed voor me zijn. En ik heb zowel op het werk als privé hele fijne mensen om me heen. Dit alles bepaalt ook voor een groot gedeelte mijn gemoedstoestand, omdat dit de zaken zijn waar ik bewust de meeste aandacht aan besteed.
Echter heb ik wel moeite om al het leed van anderen en de onderlinge verhoudingen tussen mensen naast me neer te leggen. Ik heb mensen die heel dichtbij me staan die fundamenteel anders denken dan ik. Ik vind het lastig om daarmee te dealen. En ik zie ook mensen om me heen die financieel en/of mentaal in grote problemen zijn gekomen door deze situatie. Ik kan en wil dat niet allemaal zomaar negeren. Maar ik moet er echt heel erg op letten dat ik niet in een modus kom dat ik de hele wereld wil redden.