Eens.
Alleen wil ik toch wel even iets uitleggen.
Eenieder verwerkt ernstige zaken als dit op zijn eigen manier. Ik merk dat ik dit soort heftige gebeurtenissen het beste verwerk als ik vooral denk aan de gevolgen. Zo heb ik ooit eens midden in de zomer een telefoontje gekregen dat een goede collega van me overleden was. Het eerste wat ik bedacht toen ik de telefoon neerlegde was "hoe gaan we hem vervangen en wat voor impact heeft dat op het rooster" (ik was toen roostermaker). En tuurlijk kwamen later de tranen, zeker, maar voor mij zijn dat soort eerste reacties rouwverwerkingen...
Toen naaste familie (opa's, oma's, ooms, tantes) overleed ben ik steeds ook gewoon alle zaken blijven doen 'alsof niks gebeurd is'. Natuurlijk wel naar de begrafenissen en condoleances enz geweest, maar ik merk dat ik alles het best verwerk als ik gewoon doorga, niet alleen qua werk, maar ook qua hobby's, sport enz.. Mijn opa overleed woensdagochtend vroeg, diezelfde avond heb ik juichend in de kamer gestaan omdat PSV bij Newcastle won (1997). 1 oma overleed in de zomervakantie, toen ben ik wel er 6 dagen mee bezig geweest, steeds in het huis van mijn oma geweest, en van die hele rouwperiode heb ik de grootste klap gehad.
Ik snap dat dit allemaal vreemd kan klinken, maar dit is hoe ik ben. Ik snap dus ook dat het best vreemd over kan komen als ik na een afgelasting direct al begin over "wanneer gaan we dit inhalen" of "wanneer kunnen we weer spelen", maar het is voor mij dus het proces om dit alles te kunnen handelen.
En ja, ook ik denk dat we echt voorlopig niet aan de slag gaan (noch ik op mijn werk in die zin dat ik in een klas met leerlingen sta, noch ik op de dansvloer/badmintonveld om lekker te sporten, noch als toeschouwer voor TV of in het stadion om voetbalduels te kijken), maar als ik me de gedachte permitteer dat dit allemaal nog maanden kan duren dan schieten de tranen me in mijn ogen en dan "loop ik vast". Dan blijf ik me liever (hoe naief ook) bezig houden met wanneer de competitie weer begint en eventuele mogelijkheden om toch alles uit te spelen.
Ik hoop dat je/jullie dat begrijpen, zo ja, mooi, zo nee, dan hoop ik in ieder geval op begrip.