Coronavirus 2

JMD

JMD

Well-known member
De Groene Scout zei:
Mijn vrouw en ik hebben elkaar sterkte gewenst met nog 4 weken samen thuis werken. :oops:
Klik om te vergroten...

Verbaasde de uitstel je serieus? Dit zat er toch al in? Het enige wat nog niet bekend was was de datum tot wanneer dit ging duren. En dan valt 28 april me eigenlijk.nog mee.
 
erka

erka

Well-known member
JMD zei:
Verbaasde de uitstel je serieus? Dit zat er toch al in? Het enige wat nog niet bekend was was de datum tot wanneer dit ging duren. En dan valt 28 april me eigenlijk.nog mee.
Klik om te vergroten...

Maar er zat wel héél duidelijk tussen de regels door de boodschap dat er een reële kans is op verlenging na 28 april. En dan komen we toch op 1 juno :D
 
Eef de Kip

Eef de Kip

Well-known member
Ga idd maar gewoon uit van 1 juni hoor.

Moet eerlijk zeggen dat ik er redelijk aan gewend raak. Tussendoor nog wat klusjes doen thuis, ik spreid m'n werkdag gewoon uit over de hele dag en avond,
bevalt me eigenlijk wel :oops:
 
JMD

JMD

Well-known member
Jamel zei:
Zal wel aan mij liggen, maar ik vind het sowieso best wel naïef om nu al na te denken over wanneer er weer gevoetbald kan worden. We staan nog maar aan het begin van deze crisis. Dit gaat allemaal nog maanden duren. Laten we eerst eens kijken wanneer er duidelijk minder mensen in het ziekenhuis en op de IC's terecht komen, voor we überhaupt gaan nadenken wanneer we onze pleziertjes weer terug krijgen.
Klik om te vergroten...
Eens.

Alleen wil ik toch wel even iets uitleggen.
Eenieder verwerkt ernstige zaken als dit op zijn eigen manier. Ik merk dat ik dit soort heftige gebeurtenissen het beste verwerk als ik vooral denk aan de gevolgen. Zo heb ik ooit eens midden in de zomer een telefoontje gekregen dat een goede collega van me overleden was. Het eerste wat ik bedacht toen ik de telefoon neerlegde was "hoe gaan we hem vervangen en wat voor impact heeft dat op het rooster" (ik was toen roostermaker). En tuurlijk kwamen later de tranen, zeker, maar voor mij zijn dat soort eerste reacties rouwverwerkingen...

Toen naaste familie (opa's, oma's, ooms, tantes) overleed ben ik steeds ook gewoon alle zaken blijven doen 'alsof niks gebeurd is'. Natuurlijk wel naar de begrafenissen en condoleances enz geweest, maar ik merk dat ik alles het best verwerk als ik gewoon doorga, niet alleen qua werk, maar ook qua hobby's, sport enz.. Mijn opa overleed woensdagochtend vroeg, diezelfde avond heb ik juichend in de kamer gestaan omdat PSV bij Newcastle won (1997). 1 oma overleed in de zomervakantie, toen ben ik wel er 6 dagen mee bezig geweest, steeds in het huis van mijn oma geweest, en van die hele rouwperiode heb ik de grootste klap gehad.

Ik snap dat dit allemaal vreemd kan klinken, maar dit is hoe ik ben. Ik snap dus ook dat het best vreemd over kan komen als ik na een afgelasting direct al begin over "wanneer gaan we dit inhalen" of "wanneer kunnen we weer spelen", maar het is voor mij dus het proces om dit alles te kunnen handelen.

En ja, ook ik denk dat we echt voorlopig niet aan de slag gaan (noch ik op mijn werk in die zin dat ik in een klas met leerlingen sta, noch ik op de dansvloer/badmintonveld om lekker te sporten, noch als toeschouwer voor TV of in het stadion om voetbalduels te kijken), maar als ik me de gedachte permitteer dat dit allemaal nog maanden kan duren dan schieten de tranen me in mijn ogen en dan "loop ik vast". Dan blijf ik me liever (hoe naief ook) bezig houden met wanneer de competitie weer begint en eventuele mogelijkheden om toch alles uit te spelen.
Ik hoop dat je/jullie dat begrijpen, zo ja, mooi, zo nee, dan hoop ik in ieder geval op begrip.
 
Jamel

Jamel

Administrator
Forumleiding
JMD zei:
Eens.

Alleen wil ik toch wel even iets uitleggen.
Eenieder verwerkt ernstige zaken als dit op zijn eigen manier. Ik merk dat ik dit soort heftige gebeurtenissen het beste verwerk als ik vooral denk aan de gevolgen. Zo heb ik ooit eens midden in de zomer een telefoontje gekregen dat een goede collega van me overleden was. Het eerste wat ik bedacht toen ik de telefoon neerlegde was "hoe gaan we hem vervangen en wat voor impact heeft dat op het rooster" (ik was toen roostermaker). En tuurlijk kwamen later de tranen, zeker, maar voor mij zijn dat soort eerste reacties rouwverwerkingen...

Toen naaste familie (opa's, oma's, ooms, tantes) overleed ben ik steeds ook gewoon alle zaken blijven doen 'alsof niks gebeurd is'. Natuurlijk wel naar de begrafenissen en condoleances enz geweest, maar ik merk dat ik alles het best verwerk als ik gewoon doorga, niet alleen qua werk, maar ook qua hobby's, sport enz.. Mijn opa overleed woensdagochtend vroeg, diezelfde avond heb ik juichend in de kamer gestaan omdat PSV bij Newcastle won (1997). 1 oma overleed in de zomervakantie, toen ben ik wel er 6 dagen mee bezig geweest, steeds in het huis van mijn oma geweest, en van die hele rouwperiode heb ik de grootste klap gehad.

Ik snap dat dit allemaal vreemd kan klinken, maar dit is hoe ik ben. Ik snap dus ook dat het best vreemd over kan komen als ik na een afgelasting direct al begin over "wanneer gaan we dit inhalen" of "wanneer kunnen we weer spelen", maar het is voor mij dus het proces om dit alles te kunnen handelen.

En ja, ook ik denk dat we echt voorlopig niet aan de slag gaan (noch ik op mijn werk in die zin dat ik in een klas met leerlingen sta, noch ik op de dansvloer/badmintonveld om lekker te sporten, noch als toeschouwer voor TV of in het stadion om voetbalduels te kijken), maar als ik me de gedachte permitteer dat dit allemaal nog maanden kan duren dan schieten de tranen me in mijn ogen en dan "loop ik vast". Dan blijf ik me liever (hoe naief ook) bezig houden met wanneer de competitie weer begint en eventuele mogelijkheden om toch alles uit te spelen.
Ik hoop dat je/jullie dat begrijpen, zo ja, mooi, zo nee, dan hoop ik in ieder geval op begrip.
Klik om te vergroten...

Helder. Respect!
 
  • Leuk
Waarderingen: JMD
Bonehead

Bonehead

Well-known member
De Wolf zei:
Ik vond die vraag over hoe lang het zorgpersoneel dit vol kon houden wel goed. Alleen Hugo de Jonge draait er omheen. Blijkbaar is het signaal van Bruins niet overgekomen.
Klik om te vergroten...

Ik vond het tenenkrommend. Toevallig vandaag even met Wilco gepraat. Een wat oudere IC verpleegkundige. Hij moest zijn verhaal even kwijt. Er waren wel buddies (OK assistenten dus) maar dat zijn niet meer dan een paar extra handen. Zij hebben geen enkele ervaring met slechte longen zoals ze op de IC liggen. Ze hebben alleen kennis van gezonde en fitte mensen voor een OK. Ze maken lange dagen die fysiek (beschermende kleding) en geestelijk (de lijkwagen staat er regelmatig) slopend zijn. Tevens was hij bang dat doktoren als dit voorbij is als een malle gaan opereren om verloren terrein terug te winnen zodat dan ook de druk op de IC er vol op blijft staan.
 
gevegt

gevegt

Well-known member
We hebben gelukkig een goede buur die IC bedden zat over heeft.

Ook is het goed te weten dat Denemarken met Pasen de kroegen weer open gooit.:duim:
 
Deathprod

Deathprod

Well-known member
De Wolf zei:
De VS is nu China voorbij gegaan en heeft de meeste besmettingen. Italië zal vandaag ook wel over beide landen heen gaan maar ik vrees dat de VS nu de nieuwe brandhaard in de wereld gaat worden.
Klik om te vergroten...

Komen wel steeds meer verhalen naar buiten dat die officiele aantallen van China ver van de werkelijkheid liggen.



 
Laatst bewerkt:
Deathprod

Deathprod

Well-known member
Senegal heeft ook zijn eerste officiele slachtoffer, en ook gelijk een grote naam. Pape Diouf werd 68 jaar oud.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Bovenaan