Knap dat je op basis van 1 opmerking van mij direct een analyse weet te plaatsen van die vriendin. Je had er niet meer naast kunnen zitten. Een hele aardige, vriendelijke meid, die een hele goede dokter gaat worden (ze kreeg althans een heel hoog eindcijfer van haar stagebegeleider). Die dingen die haar opvielen vallen meer dokters op.
Zie bv:
https://www.gezondheidsnet.nl/eenderde-huisartsbezoeken-onnodig
Dus zal er echt wel een kern van waarheid inzitten.
Van mij mag iedereen naar de huisarts, maar mensen die klagen over de te hoge ziektekosten maar wel voor elke spreekwoordelijke scheet die ze dwarszit naar de dokter gaan die snappen het dus niet en denken dat de dokter gratis is. (wat het voor hen wel is natuurlijk, maar uiteindelijk moet de dokter ook betaald worden)
En tevens blijft er dan ook meer tijd over voor de ?chte pati?nten.
Ja knap he en dat allemaal gebaseerd op hetgeen wat jezelf zegt. Dat ze lieve aardig meid is dat geloof ik allemaal wel. En dat ze hoog cijfer kreeg van een stagebegeleider vind ik niet relevant. Wie bepaalt of iemand onterecht naar een huisarts gaat? En waarom gaan die mensen dan onterecht naar de huisarts? Zou er niet meer aan de hand zijn dan een verkoudheid? Als ze 29% al ??n derde noemen dan zal er nog wel veel meer gegoocheld zijn met cijfers in hun voordeel.
Daarnaast lijden veel mensen aan hypochondrie en aanverwante psychische aandoeningen. Bij mijn ziekenhuis komt elke dag trouw een man. Hij krijgt dan een Mickey Mouse pleister en een kop koffie en even later gaat hij weer opgelucht naar huis. In die tijd hadden we natuurlijk ook "echte" pati?nten kunnen helpen...
De laatste 15 jaar ben ik drie keer bij de huisarts geweest. Alle drie keer werd er nauwelijks serieus naar mijn klachten gekeken en stond ik in no time op de stoep met een verwijsbrief. Toen moest er uiteraard flink gedokt worden. Twee keer werd het opereren en 1 keer kreeg ik een medicijn wat de huisarts ook voor had kunnen schrijven. Dus toen werd ik flink genaaid.
Marktwerking en de zorg. Het is beter geworden voor een paar honderd man die puissant rijk zijn geworden over de rug van de burger die wel moet betalen. Diverse politica die het toentertijd doorgedrukt hebben zijn handige ondernemers geworden. De zorg is geen markt.
De zorgverzekering gaat op de stoel van de dokter zitten en bepaald wel even of jij geopereerd wordt. Ik had tig keer mijn neus gebroken en sliep slecht omdat mijn neusschot dwars lag wat de ademhaling niet ten goede kwam. Dokter Richard moest diep door het stof bij de zorgverzekeraar om de medische noodzaak aan te tonen. Uiteindelijk kreeg hij groen licht en heeft hij tijdens een operatie dat botje op tien verschillende plaatsen gebroken om de zaak recht te zetten. Het was overige de eerste en enige keer dat ik algehele narcose heb genomen. Het OK personeel stond handenwrijvend over castratie te keuvelen terwijl ik insliep. Uiteraard heb ik dat volk later wel teruggepakt.
Voor elk jaar worden er met de zorgverzekeraar afspraken hoeveel operaties het ziekenhuis mag uitvoeren die betaald worden. Er wordt dus niet naar de mens gekeken. Alleen naar geld. Mijn ziekenhuis is erg bedreven in bariatrie. En aangezien hier veel mensen met obesitas wonen, maar ook omdat mensen van heinde en ver komen om de kwaliteit en korte wachtlijsten. Een aantal weken geleden waren we al door het aantal operaties van dit jaar heen. Er dreigde een miljoenen te kort te ontstaan omdat de geldkraan dichtzat en de wachtlijsten groeiden dus. Er werd over reductie gesproken. Verplichte zondagdiensten waar de pati?nt de dupe van wordt. Er moest diep door het stof worden gegaan maar uiteindelijk kregen we bij Gods gratie toestemming om weer bariatrie operaties uit te voeren. Ik vind het te bezopen voor woorden.
Ook bij ziekenhuis is er van alles mis. Vroeguh bestond de Raad van Toezicht uit burgemeesters van de gemeenten uit het verzorgingsgebied. Deze politica hielden dus een vinger aan de pols bij de Raad van Bestuur zodat deze mensen niet buiten de pot piesen. De hoogste lagen bestaan namelijk uit banenhoppers die rokende puinhopen achterlatend van de ene naar de andere zorginstelling hoppen om daar weer hetzelfde truukje uit te halen. Sinds de marktwerking zijn allerlei management tussen gemetseld waar elke manager uiteraard zijn of haar assistent en secretaresse heeft. De organisatie is dus topzwaar. Ze houden natuurlijk elkaar wel de hand boven het hoofd want je komt elkaar elders wel weer tegen en je snijdt jezelf natuurlijk niet in de vingers.
En dan komen er uiteraard financi?le problemen en moet er bezuinigd worden. Er wordt natuurlijk vanaf de onderkant geschaafd en wordt er in de pers gemeld dat de zorg er niet onder zal lijden en dat er bezuinigd wordt op ondersteunende diensten. Wat ze dan vergeten erbij te zeggen is dat de zorg deze ondersteunende diensten zelf op zal moeten pakken wat als gevolg heeft dat er minder uren aan de pati?nt kan worden besteed. Ondanks alle ontwikkelingen op medisch gebied gaat de zorg er naar mening niet op vooruit. En dat heeft alles te maken met de marktwerking.
Mijn vader is sinds november met pensioen en verdient idd netto nu ook meer dan toen hij werkte.
Mijn vader is van 1950, Leo aan zijn nickname te zien uit 1949, dus zoveel schelen zij niet. Vraag me af wat Leo fout gedaan heeft. En nee, mijn vader is geen rijke, mijn vader is gewoon monteur geweest van allerlei elektrische apparaten.
Werken loont niet zei mijn ex-collega met een lachend gezicht. Hij is mooi aan het genieten en dat gun ik hem van harte.