Noem eens 1 land waar de Islam regeert waar iedereen in vrede en zonder angst kan leven zoals in Nederland.
We geven op allerlei gebieden steeds weer toe aan de Islam en waar heeft de Islam wat toe aan ' ons ' ?
Wethouders burgemeesters gaan in gesprek met imans om groepen rustig te krijgen of iets van hun zin.
We geven keer op keer toe aan de Islam en we krijgen er helemaal niets positiefs voor terug.
Ik zit nu op de telefoon maar er is een zeer interessant verhaal over Indonesi? hoe dat in 10 jaar tijd is veranderd.
Ex Moslims worden geterroriseerd en bedreigt.
Blijf je kop maar in het zand steken Jamel er komt een tijd dat je gewoon in je gezicht gespuugd gaat worden.
Ik wil ook helemaal geen Sharia, of op een andere manier de westerse normen en waarden in het geding laten komen. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik mag opgroeien in een land waar we vrij zijn om te zijn wie we zijn. Waarin kerk en staat gescheiden is en we grondrechtelijk de vrijheid hebben om onze mening te vertellen.
Ik vind tegelijkertijd dat we de plicht hebben om mensen die niet in vrijheid leven de mogelijkheid moeten bieden mee te profiteren van onze welvaart en ons collectieve welzijn. Ik kan het mezelf nauwelijks voorstellen hoe het is om te leven in een oorlogsgebied, maar als ik zie in welke mate PTSS zijn sporen nalaat bij mensen die ik ontmoet in m'n werk, sterkt me dat alleen maar in mijn gedachte dat we die mensen niet aan hun lot over moeten laten.
Tuurlijk kunnen we niet de hele wereld redden, dat is totaal niet realistisch. En we moeten er al helemaal niet mee akkoord gaan dat mensen zich hier verenigen om de democratie en onze westerse normen en waarden in hun ziel te raken. Alleen is de wereld niet zo zwart-wit dat elke moslim met baard een gevaar vormt voor onze samenleving. Of elke moslimvrouw met hoofddoek thuis onderdrukt wordt door haar man.
Daarmee steek ik mijn kop niet in het zand. Ik heb er juist bewust voor gekozen om te werken met probleemgroepen in deze samenleving en dan met name in Rotterdam. Niet dat ik alle problemen kan oplossen, tuurlijk niet. Maar ik ben er door dagelijkse praktijkervaringen wel achter dat de wereld niet zo zwart-wit is als het lijkt. En dat danwel roepen dat de grenzen dicht moeten, danwel iedereen binnenlaten, wegkijken en doen alsof er geen problemen zijn allebei niet de oplossing is.
Ik ben het wat dat betreft volledig eens met Pim Fortuyn, die een groot voorstander was van de focus bijna volledig op integratie. Tuurlijk vind ik het verschrikkelijk dat er nog steeds gezinnen zijn waarin vrouwen ondergeschikt zijn aan de man, waarin homoseksualiteit en psychische problemen een taboe zijn en het gros van het gezin niet eens fatsoenlijk Nederlands spreekt. Maar de oplossing daarvoor ligt niet in het verbod op niqabs en burka's, maar in een falend integratiebeleid.