The Jukebox

[Unregistere]

Tijd voor #34 en die is verdraaid fijn, al zeg ik het zelf. Daar staat Pulp. Stonden al eerder in de lijst, beetje in het begin van de top 100, maar deze staat beduidend hoger. This Is Hardcore uit 1998, de plaat waarop zanger en tekstschrijver Jarvis Cocker wat mij betreft zijn beste periode beleefde. Geweldige observaties over relaties die altijd mislukken, maar ja, wat kan hij er aan doen? Hij is een man!

Het muntje gaat naar het tweede nummer van de plaat, waarop hij gewoon de afwas moet doen:

,,I am not Jesus, though I have the same initials"

Heerlijke openingszin!

 

[de waan]

Weten we meteen wat Jarvis Cocker gemeen heeft met Johan Cruijff.

Ondertussen doe ik gewoon even een leuk nummertje tussendoor als eerbetoon aan de debutant van de Oranje Leeuwinnen.

 

[Unregistere]

Wow, ineens iets anders dan je lijst. Maar vooruit, de aanleiding was er uiteraard!

Zelf ga ik wel gewoon nog even door, met #33 nu. Daar staat Antony weer, samen met zijn Johnsons. Hij stond er al eerder in, maar nu ook met het zeer fraaie I Am A Bird Now uit 2005. Voerde destijds mijn jaarlijst aan. Wonderschone nummers, al is de stem cruciaal. Of je vindt het geweldig en wordt er door geraakt of je vindt het verschrikkelijk. Ik zit dus in het eerste kamp. Muntje kiezen is ook lastig, maar dan ga ik vandaag toch voor deze, waarop Boy George meedoet.

 

[Unregistere]

En voor #32 komen we weer dichter in de buurt van Nederland. In Belgi?, om precies te zijn. Tweede notering voor dEUS, er volgt er nog ??n. Dit is debuutplaat Worst Case Scenario uit 1994. Een grillig album waarmee zij direct lieten horen wat ze in hun mars hadden. Staan enkele geweldige songs op, zoals degene waaraan ik mijn muntje spendeer. Genieten hoor!

 

[Makanaky]

Dit gaat er lekker in, zeg. Muziekjaar 2019 is aan!

 

[Unregistere]

Kijk aan, Makanaky is al volle bak bezig met 2019!

Voor mij nog altijd even terugblikken. Met #31 bijvoorbeeld. Een album uit 1998, dat ik al jaren onder mijn favorieten schaar. Zeker binnen het genre Americana / alt. country. Het is Car Wheels On A Gravel Road van Lucinda Williams. De vrouw met de schuurpapieren stembanden, die heel veel goede platen maakte, maar deze heeft ze wat mij betreft nooit meer overtroffen. Alles klopte.

Met het nummer waaraan ik mijn muntje doneer waarschijnlijk als beste voorbeeld:

Een zeer bevlogen ode aan Blaze Foley, de cultheld van de country die op 39-jarige leeftijd werd vermoord.

 

[Makanaky]

De Ductape Messiah, :duim

 

[SanMark.]

Vind dit ook wel een heerlijk nummer.

 

[Unregistere]

Miley, van haar wrecking ball!

Zelf nu toch echt in de allerhoogste regionen aan het belanden. Bij #30. Daar staat een fenomenale dubbelaar waarmee The Clash in 1979 liet horen hoe veelzijdig de band eigenlijk was: London Calling. Negentien nummers, waarin behalve hun punkroots ook reggae, ska, R&B, pop, rock, rockabilly en zelfs een vleugje jazz langs komt. Muntje gaat naar dit nummer, dat op CD / LP 2 te vinden is:

 

[de waan]

Op nummer #82 komen we de enige band tegen uit mijn Top 100 die ooit optrad in Haaksbergen (Hagenpop 1988). Jammer genoeg was ik op mijn 14e nog net niet muziekwijs genoeg om ze te kennen en ik heb ze dus ook niet gezien, waarschijnlijk omdat ik naar een of ander suf lokaal punkbandje keek of zo. Yo La Tengo maakt al ik weet niet hoe lang steeds maar weer mooie platen, maar mijn persoonlijke favoriet is nog steeds And Then Nothing Turned Itself Inside-Out uit het mooie jaar 2000. Veel mooie liedjes op deze, maar ik kies nu even voor Madeline, lekker onderkoeld gezongen door Georgia Hubley.

 

[Unregistere]

Niets mis mee, Waan!

Zelf nu bij #29 en daar vinden we weer eens een dame. Ook direct een van de hoogst geklasseerde vrouwelijke artiesten in mijn lijst. Natalie Merchant, die na haar vertrek uit 10,000 Maniacs succesvol solo aan de weg timmerde. Met dit album uit 1998, Ophelia, wat mij betreft als hoogtepunt. Moet je eigenlijk als geheel horen, maar ik kan er uiteraard wel een nummertje uithalen om het muntje aan te doneren. Dat wordt dit nummer, de derde track op de plaat:

 

[Unregistere]

Het leuke van steeds hoger in de lijst belanden, is dat je voortdurend 'de hoogst genoteerde....' hebt. Op #28 bijvoorbeeld de hoogst genoteerde Nederlandstalige plaat. Die is voor Gorki, de band van de alweer ruim vier jaar geleden over Luc DeVos. Ze hadden al eerder een notering in de lijst, maar deze staat een stuk hoger. Het debuut uit 1992, toen de band officieel nog Gorky met een y heette. Die plaat heet ook Gorky en daar staan eigenlijk alleen maar klassiekers op. Mijn muntje gaat naar deze song:

De oude wereld is niet meer, de straatterreur regeert
Waar is de plicht en de discipline? De overheid berust
Dus ik kocht een geweer en een Dobermann, die bijt naar iedereen die ons bedreigt

 

[de waan]

Ik gooi er een muntje in voor mijn nummer #81. Eentje van Snow Patrol, dat voordat ze de Coldplay/U2 uit gingen hangen een paar heel fijne indieplaten maakte, zoals When It's All Over We Still Have to Clear Up. Hoewel dit nummer al een beetje hintte naar het Grootse & Meeslepende geluid dat ze later zouden voortbrengen is dit toch ??n van mijn favorieten van deze plaat.

 

[Unregistere]

Ben ik wel met je eens ja, dat het oudere werk veel beter te pruimen is dan de recente platen.

Zelf ben ik nu bij #27 en als we het dan over ouder werk hebben, dan past deze plaat daar heel goed tussen. Daar staat namelijk zo'n parel uit de jaren zestig, die misschien wel minder bekend is dan eigenlijk terecht zou zijn. Vind ik dan. Ik bedoel Odessey and Oracle van The Zombies, uit 1968. Een lekker psychedelisch meesterwerkje vol heerlijke nummers. Mijn muntje gaat vandaag naar deze geweldige track:

 

[Unregistere]

En dan is #26 weer iets compleet anders. Een kanjer van een hiphopplaat, namelijk het debuut van Wu-Tang Clan uit 1993. Getiteld Enter The Wu-Tang (36 Chambers). Nooit eerder was er een collectief met zes fantastische rappers, een briljante producer die ook lekker kon rappen en ook de andere twee crewleden waren geen verkeerde rappers. Een muntje kiezen was in dit geval niet eens zo moeilijk, omdat dit nummer de eerste track was die naar buiten kwam en omdat vrijwel iedereen hier een bijdrage levert:

 

[Makanaky]

First things first :duim:

 

[Unregistere]

Zeg dat, Makanaky! :duim:

En een dag later zit ik dan bij #25. Een waar meesterwerk van een band die begon met lekkere alt. country nummers en daarna steeds meer het avontuur zocht. Dit album uit 2002 vormde het hoogtepunt van die reis. Ik heb het over Yankee Hotel Foxtrot van Wilco. De mannen van Jeff Tweedy zetten af en toe een beklemmende sfeer neer, maar het resultaat is eigenlijk wonderschoon. In het jaar van de release ook de nummer ??n van mijn jaarlijst. Muntje is echt weer gekozen op basis van mijn voorkeur van de dag, want het had net zo goed een ander nummer kunnen zijn.

Distance has no way of making love
understandable

 

[de waan]

Kijk nou, een dubbele. Nummer #80 moet ik helaas overslaan, domweg omdat er amper iets van Suimasen te vinden is op JouwBuis, laat staan iets van de debuutplaat die ik in mijn lijstje heb staan. Jammer, Fears and Feathers bijvoorbeeld was zeker een muntje waard geweest.

Gelukkig in #79 een stuk minder obscuur, namelijk Bossanova van de Pixies. In de periode dat ze een beetje surfinvloeden in hun muziek verwerkten. Het muntje gaat naar Velouria, inclusief low budget videoclip.

 

[Satyr]

Kwam langs op YouTube, ernstig geval van jeugdsentiment :duim:

 

[de waan]

En still going strong.