Festivals en concerten
- Onderwerp starter Janssen
- Startdatum
- Status
DeftonesJP
New member
Nog minder vervelend! Dat is een subtiele omschrijving.
Graspop, bazenfestival!
Donderdag:
Na wat vertraging door onvoorziene omstandigheden, reden we wat later naar Dessel dan gepland. Mede hierdoor kwamen we vlak na aankomst in een gigantische regenbui terecht. Gevolg: alle spullen doorweekt en ??n grote modderpoel op de camping. We dachten slim te zijn door weekendtassen op wieltjes mee te nemen, maar dat keerde zich tegen ons. Er was geen doorkomen aan in de modder. Sowieso is de tocht van de auto naar de camping het grootste minpunt van Graspop, maar nu was het helemaal niet te doen. Doordat er duizenden mensen wat slimmer waren dan wij en nog veel vroeger vertrokken waren, moesten we genoegen nemen met een plekje achterin de camping, op een dik kwartier lopen van het festivalterrein. Ter vergelijking, normaal sta ik op hooguit vijf minuten lopen van het festivalterrein. Gelukkig werd het wel even droog toen we de tent gingen opzetten en had Max een plekje uitgezocht naast een stel hele vriendelijke Belgen, met wie wij elke avond Jupilers weg hebben zitten tikken. De heren bleken groot sportliefhebber en supporter van KV Mechelen te zijn, dus de aansluiting was snel gevonden. Mooie gasten.
Nadat alles stond toch maar even richting festivalterrein. Er is sinds kort namelijk ook op de donderdag al een behoorlijk programma. We begonnen de avond bij de 'Surprise Act'. Een onbekende band, die de stemming er goed in zou moeten krijgen. Wij hadden inmiddels allang vernomen dat het Trivium zou zijn, en volgens de geruchten zouden ze enkel nummers van Metallica spelen. Daar krijg je mij wel warm voor! Helaas bleek dat laatste slechts een gerucht en speelden ze gewoon een eigen set. Beetje vreemd, want Trivium zou zondag al op de mainstage staan. Leuke band, maar twee keer in een weekend vonden we een beetje veel van het goede. Dus zijn we naar de Jupiler stage gelopen om Spoil Engine aan het werk te zien. Een Belgische metalcore band, met een leuke zangeres. Muzikaal redelijk, maar allemaal niet heel bijzonder verder.
Daarna was het wel tijd voor het hoogtepunt van de donderdag. Speciaal voor deze gelegenheid gaven de Eurostars Wrestlers een speciale show op Graspop. Dit moet je zien als de Europese versie van de WWE. Ze hadden er zelfs een mooie ring voor aangelegd, waar we werden getrakteerd op een zestal 'wedstrijden'. Zelfs de Europees kampioen, de Nederlander Kenzo Richards, gaf acte de pr?sence. Zeker bij de eerste wedstrijd hielden de acteertalenten niet over, maar gedurende de show vorderde werd dit beter, waardoor het toch vermakelijk werd. Zeker toen enkele baldadige bezoekers besloten om af en toe een biertje op het podium te gooien. Kinderachtig, maar bij deze gelegenheid vond ik het grappig. Na afloop zijn we nog even in de Marquee bij Dirkschneider gaan kijken. Muzikaal goed te doen en de show was prima, maar de stem van de zanger gaat op een gegeven moment wel irriteren. Al moet ik toegeven dat het live beter te doen was dan op CD.
Daarna zogezegd wat pintjes gedronken met onze Belgische vrienden, om daarna een verrassend goed nachtje te slapen.
Vrijdag:
Ik was al vroeg wakker en heb van die gelegenheid gebruik gemaakt om even de Festival Fair op te lopen om een nieuwe broek (de anderen waren veel te doorweekt geworden en het zou voorlopig niet droog worden), poncho's en kaplaarzen te halen. Toen ik terug kwam waren Eloy en Max ook op en zijn we naar een opfrisser naar het festivalterrein gegaan, om op de mainstage Monster Truck aan het werk te zien. Een typische Amerikaanse band, die Southern Rock combineert met Stoner Rock. Daar kun je me altijd voor wakker maken. Prima begin van een mooie dag! Vervolgens door naar de Marquee voor Carach Angren. Was zo'n band waar ik wel naar uit keek, maar dat viel tegen. Geluid stond slecht, maar ik vond het vooral gewoon matig klinken. Dus daar zijn we naar een paar nummers weggegaan. Op zich niet zo erg, want daardoor konden we een mooi plekje scoren bij The Winery Dogs. Wauw! Supergroups werken soms wel en soms ook totaal niet. Maar dit drietal, bestaande uit Billy Sheehan (beste bassist ter wereld), Mike Portnoy en Richie Kotzen, knalt als een malle! Ja, het zijn virtuozen. Maar in plaats van dat alleen maar te laten zien, hebben ze ook echt vette rocknummers geschreven. Heel erg goed! Daarna weer terug naar de Marquee voor Fleshgod Apocalypse. En dit was gelijk tegenvaller nummer 2. Op CD zijn ze echt waanzinnig, maar mede door het geluid kwam het er live niet uit. Ook weer snel weggegaan dus. Helaas.
We besloten om even uit het geweld te stappen en een nabijgelegen terras op te zoeken, om daar de wedstrijd tussen Zweden en Itali? te bekijken. Tsja, Guidetti v.s. Pelle. Daar wilden we wel voor gaan zitten. Helaas viel de wedstrijd erg tegen, zoals jullie ongetwijfeld allemaal ook gezien hebben. Maar desalniettemin was het de moeite waard. Relaxed sfeertje op het terras, waar het fascinerend was om te zien hoe gemoedelijk de aanwezige Zweden en Italianen met elkaar om gingen. Bovendien was het bier er goedkoper dan op het festivalterrein, dat was ook niet verkeerd.
Terug naar het festival, om te gaan kijken bij Foreigner. Toch een vrij legendarische rockband. Maar helaas, het was niet zo goed. Waar generatiegenoten als Aerosmith en Kiss dit soort festivals headlinen, is het niet verbazingwekkend om te zien dat Foreigner al in de middag geprogrammeerd stond. Duidelijk minder kwaliteit, al was het mooi om te zien hoeveel plezier de mannen er zelf nog in hadden. Echter, toen ze I wanna know what Love is inzette, trok ik het niet meer en zijn we weggegaan. Op naar de Metaldome om vooraan te kunnen staan bij Amaranthe. En d?t was de moeite waard. Niet alleen door de er fantastisch uitziende Elize Ryd (tip: google), maar ook doordat het muzikaal gewoon een vette show was. Melodic Metal, gecombineerd met electro en catchy reffreintjes. Een combinatie van dingen die ik normaal niet leuk vind, maar bij deze band werkt het. Echt ??n van de leukste shows van het weekend.
Terug naar de mainstage, want de dag was nog lang niet om. Daar was inmiddels Megadeth al begonnen met spelen. Tsja, Megadeth. Ik ben er gewoon niet kapot van. Mustaine doet voorkomen alsof hij de band heeft wat Metallica had moeten zijn, als hij erin was gebleven. Maar geef mij dan maar gewoon Metallica. Zwakke songs, zwakke zang, redelijk gitaarspel. Gewoon niet mijn ding. Daarna was het keuzes maken, want er speelden liefst drie acts tegelijk die we wilden zien. We begonnen bij Amon Amarth. Altijd goed, altijd een feestje. Maar inmiddels ook wel een beetje voorspelbaar. Daarna door naar Zakk Wylde. Dat was dan wel weer een verrassing. Ik heb 'm vaker gezien en toen liet hij vooral zien hoe snel hij kan soleren. Nu speelde hij echt liedjes en was het gewoon leuk om te zien. Daar zijn we dus blijven hangen. Weliswaar zittend net buiten de tent om de voeten te laten rusten, maar desondanks geen verkeerde keuze.
Headliner van de vrijdag was Black Sabbath. Dan ben je vooraf altijd een beetje huiverig voor hoe Ozzy erbij loopt. Maar toegegeven, hij was goed! Bijna alles zuiver gezongen en de setlist was ook fijn. Superstrakke show, waar ik me uitermate mee geamuseerd heb. Klein puntje: het had allemaal wel wat spectaculairder gemogen. Het is immers hun afscheidstournee. Dan mag er best wat vuurwerk bij ofzo. Maar goed, muzikaal was het verrassend goed, dus dat heft elkaar weer op. Daarna nog een stuk van de horrorshow van King Diamond meegepakt. Ook niet verkeerd hoor! Maar het was al heel laat, dus besloten we om niet tot het einde te blijven en de camping op te zoeken.
Dag top 3:
Amaranthe
The Winery Dogs
Black Sabbath
Zaterdag:
Weer regen. Maar goed, poncho en kaplaarzen aan en gaan! We moesten immers al vroeg in de Marquee zijn voor Secrets of the Moon. Black metal van goed niveau, maar voor zo'n band vind ik 12:00 uur 's middags toch wat vroeg. Neemt wat van de sfeer weg. Desalniettemin best vermakelijk. Daarna op Mainstage 1 tussen het eten door Halestorm meegepakt. Dat is zo'n band waarvan ik me al heel lang voorneem om ze eens goed te beluisteren, want het is best de moeite waard. Stevige rock, met een goede zangeres. Kon me absoluut bekoren. Door naar Pennywise op Mainstage 2. Da's jeugdsentiment voor mij. Toffe no-nonsense Punk, met uiteraard de nodige (anti-)politieke statements. Helaas iets te vroeg om er echt sfeer in te krijgen en de regen hielp ook al niet mee. Daarna terug naar de Marquee (ja, je loopt wat af daar) om Shining te bekijken. Maar damn, dat was echt een tegenvaller. Ik ben fan van de muziek, maar live kwam het er echt niet uit. Dus ons voetbalhart bracht ons naar ??n van de grote schermen op het terrein, om de wedstrijd van de Rode Duivels te bekijken. Heeft wel iets hoor, voetbal kijken op een festival. Leuk sfeertje en blij voor onze Belgische vrienden dat ze gewonnen hebben.
Na deze intermezzo door naar het avondprogramma. En wat voor ??n! We begonnen met Dropkick Murphys. Dat is een band die je gewoon een keer gezien moet hebben. Wat een feest en ook op een metalfestival werkt punkrock blijkbaar prima. Nadat ze klaar waren naar voren gelopen bij Mainstage 2, om een plek vooraan bij Ghost te krijgen. Maar eerst nog even vanaf de zijkant Bullet for my Valentine op Mainstage 1 meegekregen. Daar was ik vroeger fan van, maar ik ben ze een paar jaar uit het oog verloren, mede door tegenvallende live prestaties. Maar ze schijnen wat personeelswisselingen te hebben gehad, wat ze blijkbaar nogal ten goede kwam. Wat een strakke show! Een van de grootste verrassingen van het weekend voor mij. Daarna was het toch echt de beurt aan Ghost. Inmiddels weet ik wel wat ik krijg van deze gasten en dat valt nooit tegen. Prima show, prima geluid, mooie setlist. Kortom, gewoon uitstekend vermaak. Dit was de vijfde keer dat ik ze gezien heb, maar wat mij betreft komen daar zo nog vijf shows bij. Daarna nog een stuk Slayer meegepakt, maar wel van een afstand. Altijd weer afwachten wat je krijgt bij deze heren. Helaas was dit weer een wat mindere keer. Hoewel Raining Blood me toch altijd wel weer aan het dansen krijgt.
En dan... Fucking Gojira! Hell yeah, dit is zo'n ongekend goede band! En tevens ook de enige band in het hele weekend die letterlijk de hele Marquee in beweging kreeg. W?t een energie en w?t een strakke show weer. Absoluut ??n van mijn favoriete bands aller tijden. En gelukkig konden Max en Eloy het ook wel waarderen. Wel ietsje eerder weggegaan, om nog een stukje Nightwish mee te pakken. Ik had al gezien dat ze in het eerste deel van de set voornamelijk nieuw werk speelden. We kwamen echter vlak voor Ghost Love Score aan en dat was absoluut wel weer de moeite waard. Desalniettemin zonde van de overlapping, want het was echt een zeer goede show. Floor en Nightwish is een machtig mooie match. Hopelijk kan ik er nog eens een volledige show van zien in deze samenstelling. Vervolgens was het alweer de beurt aan de hoofdact van de zaterdag, Volbeat. Maar man oh man, wat waren we toen moe. Heel de dag niet kunnen zitten en op kaplaarzen door de modder ploeteren, gaat je opbreken. Dus ondanks dat ik Volbeat wel degelijk een goede band vind, ervoor gekozen om na een paar nummers de camping op te zoeken. De dag was toch al ruimschoots geslaagd.
Dag top 3:
Gojira
Ghost
Bullet for my Valentine
Zondag:
De laatste dag alweer. En warempel, zon! Dus gewone schoenen aan en zowaar de mogelijkheid om heerlijk op het festivalterrein te zitten, terwijl er diverse bands voorbij kwamen op de Mainstages. Da's toch wel het ultieme festivalgevoel. We begonnen met Delain. Helaas kwamen we een beetje laat aan, want de show was zeer tof. Ook zo'n band die langzaamaan steeds beter wordt en inmiddels gewoon echt een goede liveact is. Vaker checken... Daarna uitgebreid geluncht bij het foodtruck gedeelte, wat overigens echt een mooie aanvulling op het festival is. Prima eten daar! En vervolgens de lange chillsessie, zittend in het gras, genietend van de zon en luisterend naar een hele rits bands. We hebben die middag Overkill, Shinedown, Saxon en Tremonti voorbij horen komen. Waarbij met name de laatste twee wel de moeite waard waren.
Maar daarna weer een vooraf gepland hoogtepuntje, de Belgische helden van Steak Number Eight. En hoe... Daaamn! Die gasten zijn nog geen 25 jaar, maar spelen al tien jaar en weten iedere keer weer zo'n ongekend vette show neer te zetten. Vol energie, superstrak en vooral gewoon met hele vette muziek. Ik ben tegen mijn eigen principes in gaan moshen en crowdsurfen, zoveel adrenaline kwam er los. Voor iedereen die van stevige stoner/sludge houdt, ga deze band checken. Serieus. Ze spelen vaak genoeg in Nederland, dus volop mogelijkheden. Daarna even bijkomen en wat eten, om vervolgens een plekje vooraan bij Iron Maiden te zoeken. Om in de tussentijd op Mainstage 2 vermaakt te worden door Trivium. Tweede keer dit weekend, maar deze keer duidelijk beter. Al vind ik ze vooral tof door de bijzonder sympathieke zanger. Fascinerend om te zien hoe vriendelijk hij vraagt of het publiek een circle pit wil bouwen. Waar dan ook gretig gehoor aan werd gegeven. Altijd goed.
En dan Iron Maiden. Wauw. Echt, wat een show weer. Misschien wel de beste die ik tot nu toe gezien heb. Wat waren ze in vorm zeg! En het podium was prachtig aangekleed. En de sfeer was fantastisch. Plus dat we deze show met een mannetje of 100.000 stonden te bekijken. Als je dan na wat nieuw werk en wat klassiekers aangekomen bent bij het moment dat Bruce Dickinson een speech geeft over hoe bijzonder het is dat wij daar met z'n allen staan zonder haat, zonder geweld, genietend van het moment en de muziek en je vervolgens met z'n allen uit volle borst het nummer Blood Brothers staat te zingen, dan hou ik het echt niet meer droog. Kippenvel, echt. Meesterlijke show, meesterlijke energie. Absoluut headliner waardig!
Maar ze waren niet de afsluiter van het festival. Die eer was voor Twisted Sister. Wederom een afscheidsconcert, maar in tegenstelling tot Black Sabbath spatte het hier wel vanaf. Wat een energie hebben die mannen nog joh! Als ik ze zo aan het werk zag, kunnen ze volgens mij zo nog 15 jaar door. Maar goed, 40 and fuck it, zeggen ze zelf. Na 40 jaar touren vinden ze het genoeg. Maar niet voordat ze de hele weide aan het dansen en zingen hebben gekregen, met hun aanstekelijke rocknummers als 'We're not Gonna Take it' en 'I Wanna Rock'. Ook de cover van 'It's Only Rock 'n Roll' werkte prima. Kortom, een meer dan geslaagde afsluiter van een werkelijk fantastisch festival. Er heerste dan ook een bijzonder uitgelaten stemming, iedereen leek tevreden met wat de Belgische organisatoren hun fans hebben voorgeschoteld. En terecht!
Dag top 3
Iron Maiden
Steak Number Eight
Twisted Sister
Maandag:
Weer naar huis. Met heimwee. Ik was een paar jaar niet geweest, maar ga volgend jaar absoluut weer. Heerlijk festival gewoon. Hopelijk wel met beter weer!
Donderdag:
Na wat vertraging door onvoorziene omstandigheden, reden we wat later naar Dessel dan gepland. Mede hierdoor kwamen we vlak na aankomst in een gigantische regenbui terecht. Gevolg: alle spullen doorweekt en ??n grote modderpoel op de camping. We dachten slim te zijn door weekendtassen op wieltjes mee te nemen, maar dat keerde zich tegen ons. Er was geen doorkomen aan in de modder. Sowieso is de tocht van de auto naar de camping het grootste minpunt van Graspop, maar nu was het helemaal niet te doen. Doordat er duizenden mensen wat slimmer waren dan wij en nog veel vroeger vertrokken waren, moesten we genoegen nemen met een plekje achterin de camping, op een dik kwartier lopen van het festivalterrein. Ter vergelijking, normaal sta ik op hooguit vijf minuten lopen van het festivalterrein. Gelukkig werd het wel even droog toen we de tent gingen opzetten en had Max een plekje uitgezocht naast een stel hele vriendelijke Belgen, met wie wij elke avond Jupilers weg hebben zitten tikken. De heren bleken groot sportliefhebber en supporter van KV Mechelen te zijn, dus de aansluiting was snel gevonden. Mooie gasten.
Nadat alles stond toch maar even richting festivalterrein. Er is sinds kort namelijk ook op de donderdag al een behoorlijk programma. We begonnen de avond bij de 'Surprise Act'. Een onbekende band, die de stemming er goed in zou moeten krijgen. Wij hadden inmiddels allang vernomen dat het Trivium zou zijn, en volgens de geruchten zouden ze enkel nummers van Metallica spelen. Daar krijg je mij wel warm voor! Helaas bleek dat laatste slechts een gerucht en speelden ze gewoon een eigen set. Beetje vreemd, want Trivium zou zondag al op de mainstage staan. Leuke band, maar twee keer in een weekend vonden we een beetje veel van het goede. Dus zijn we naar de Jupiler stage gelopen om Spoil Engine aan het werk te zien. Een Belgische metalcore band, met een leuke zangeres. Muzikaal redelijk, maar allemaal niet heel bijzonder verder.
Daarna was het wel tijd voor het hoogtepunt van de donderdag. Speciaal voor deze gelegenheid gaven de Eurostars Wrestlers een speciale show op Graspop. Dit moet je zien als de Europese versie van de WWE. Ze hadden er zelfs een mooie ring voor aangelegd, waar we werden getrakteerd op een zestal 'wedstrijden'. Zelfs de Europees kampioen, de Nederlander Kenzo Richards, gaf acte de pr?sence. Zeker bij de eerste wedstrijd hielden de acteertalenten niet over, maar gedurende de show vorderde werd dit beter, waardoor het toch vermakelijk werd. Zeker toen enkele baldadige bezoekers besloten om af en toe een biertje op het podium te gooien. Kinderachtig, maar bij deze gelegenheid vond ik het grappig. Na afloop zijn we nog even in de Marquee bij Dirkschneider gaan kijken. Muzikaal goed te doen en de show was prima, maar de stem van de zanger gaat op een gegeven moment wel irriteren. Al moet ik toegeven dat het live beter te doen was dan op CD.
Daarna zogezegd wat pintjes gedronken met onze Belgische vrienden, om daarna een verrassend goed nachtje te slapen.
Vrijdag:
Ik was al vroeg wakker en heb van die gelegenheid gebruik gemaakt om even de Festival Fair op te lopen om een nieuwe broek (de anderen waren veel te doorweekt geworden en het zou voorlopig niet droog worden), poncho's en kaplaarzen te halen. Toen ik terug kwam waren Eloy en Max ook op en zijn we naar een opfrisser naar het festivalterrein gegaan, om op de mainstage Monster Truck aan het werk te zien. Een typische Amerikaanse band, die Southern Rock combineert met Stoner Rock. Daar kun je me altijd voor wakker maken. Prima begin van een mooie dag! Vervolgens door naar de Marquee voor Carach Angren. Was zo'n band waar ik wel naar uit keek, maar dat viel tegen. Geluid stond slecht, maar ik vond het vooral gewoon matig klinken. Dus daar zijn we naar een paar nummers weggegaan. Op zich niet zo erg, want daardoor konden we een mooi plekje scoren bij The Winery Dogs. Wauw! Supergroups werken soms wel en soms ook totaal niet. Maar dit drietal, bestaande uit Billy Sheehan (beste bassist ter wereld), Mike Portnoy en Richie Kotzen, knalt als een malle! Ja, het zijn virtuozen. Maar in plaats van dat alleen maar te laten zien, hebben ze ook echt vette rocknummers geschreven. Heel erg goed! Daarna weer terug naar de Marquee voor Fleshgod Apocalypse. En dit was gelijk tegenvaller nummer 2. Op CD zijn ze echt waanzinnig, maar mede door het geluid kwam het er live niet uit. Ook weer snel weggegaan dus. Helaas.
We besloten om even uit het geweld te stappen en een nabijgelegen terras op te zoeken, om daar de wedstrijd tussen Zweden en Itali? te bekijken. Tsja, Guidetti v.s. Pelle. Daar wilden we wel voor gaan zitten. Helaas viel de wedstrijd erg tegen, zoals jullie ongetwijfeld allemaal ook gezien hebben. Maar desalniettemin was het de moeite waard. Relaxed sfeertje op het terras, waar het fascinerend was om te zien hoe gemoedelijk de aanwezige Zweden en Italianen met elkaar om gingen. Bovendien was het bier er goedkoper dan op het festivalterrein, dat was ook niet verkeerd.
Terug naar het festival, om te gaan kijken bij Foreigner. Toch een vrij legendarische rockband. Maar helaas, het was niet zo goed. Waar generatiegenoten als Aerosmith en Kiss dit soort festivals headlinen, is het niet verbazingwekkend om te zien dat Foreigner al in de middag geprogrammeerd stond. Duidelijk minder kwaliteit, al was het mooi om te zien hoeveel plezier de mannen er zelf nog in hadden. Echter, toen ze I wanna know what Love is inzette, trok ik het niet meer en zijn we weggegaan. Op naar de Metaldome om vooraan te kunnen staan bij Amaranthe. En d?t was de moeite waard. Niet alleen door de er fantastisch uitziende Elize Ryd (tip: google), maar ook doordat het muzikaal gewoon een vette show was. Melodic Metal, gecombineerd met electro en catchy reffreintjes. Een combinatie van dingen die ik normaal niet leuk vind, maar bij deze band werkt het. Echt ??n van de leukste shows van het weekend.
Terug naar de mainstage, want de dag was nog lang niet om. Daar was inmiddels Megadeth al begonnen met spelen. Tsja, Megadeth. Ik ben er gewoon niet kapot van. Mustaine doet voorkomen alsof hij de band heeft wat Metallica had moeten zijn, als hij erin was gebleven. Maar geef mij dan maar gewoon Metallica. Zwakke songs, zwakke zang, redelijk gitaarspel. Gewoon niet mijn ding. Daarna was het keuzes maken, want er speelden liefst drie acts tegelijk die we wilden zien. We begonnen bij Amon Amarth. Altijd goed, altijd een feestje. Maar inmiddels ook wel een beetje voorspelbaar. Daarna door naar Zakk Wylde. Dat was dan wel weer een verrassing. Ik heb 'm vaker gezien en toen liet hij vooral zien hoe snel hij kan soleren. Nu speelde hij echt liedjes en was het gewoon leuk om te zien. Daar zijn we dus blijven hangen. Weliswaar zittend net buiten de tent om de voeten te laten rusten, maar desondanks geen verkeerde keuze.
Headliner van de vrijdag was Black Sabbath. Dan ben je vooraf altijd een beetje huiverig voor hoe Ozzy erbij loopt. Maar toegegeven, hij was goed! Bijna alles zuiver gezongen en de setlist was ook fijn. Superstrakke show, waar ik me uitermate mee geamuseerd heb. Klein puntje: het had allemaal wel wat spectaculairder gemogen. Het is immers hun afscheidstournee. Dan mag er best wat vuurwerk bij ofzo. Maar goed, muzikaal was het verrassend goed, dus dat heft elkaar weer op. Daarna nog een stuk van de horrorshow van King Diamond meegepakt. Ook niet verkeerd hoor! Maar het was al heel laat, dus besloten we om niet tot het einde te blijven en de camping op te zoeken.
Dag top 3:
Amaranthe
The Winery Dogs
Black Sabbath
Zaterdag:
Weer regen. Maar goed, poncho en kaplaarzen aan en gaan! We moesten immers al vroeg in de Marquee zijn voor Secrets of the Moon. Black metal van goed niveau, maar voor zo'n band vind ik 12:00 uur 's middags toch wat vroeg. Neemt wat van de sfeer weg. Desalniettemin best vermakelijk. Daarna op Mainstage 1 tussen het eten door Halestorm meegepakt. Dat is zo'n band waarvan ik me al heel lang voorneem om ze eens goed te beluisteren, want het is best de moeite waard. Stevige rock, met een goede zangeres. Kon me absoluut bekoren. Door naar Pennywise op Mainstage 2. Da's jeugdsentiment voor mij. Toffe no-nonsense Punk, met uiteraard de nodige (anti-)politieke statements. Helaas iets te vroeg om er echt sfeer in te krijgen en de regen hielp ook al niet mee. Daarna terug naar de Marquee (ja, je loopt wat af daar) om Shining te bekijken. Maar damn, dat was echt een tegenvaller. Ik ben fan van de muziek, maar live kwam het er echt niet uit. Dus ons voetbalhart bracht ons naar ??n van de grote schermen op het terrein, om de wedstrijd van de Rode Duivels te bekijken. Heeft wel iets hoor, voetbal kijken op een festival. Leuk sfeertje en blij voor onze Belgische vrienden dat ze gewonnen hebben.
Na deze intermezzo door naar het avondprogramma. En wat voor ??n! We begonnen met Dropkick Murphys. Dat is een band die je gewoon een keer gezien moet hebben. Wat een feest en ook op een metalfestival werkt punkrock blijkbaar prima. Nadat ze klaar waren naar voren gelopen bij Mainstage 2, om een plek vooraan bij Ghost te krijgen. Maar eerst nog even vanaf de zijkant Bullet for my Valentine op Mainstage 1 meegekregen. Daar was ik vroeger fan van, maar ik ben ze een paar jaar uit het oog verloren, mede door tegenvallende live prestaties. Maar ze schijnen wat personeelswisselingen te hebben gehad, wat ze blijkbaar nogal ten goede kwam. Wat een strakke show! Een van de grootste verrassingen van het weekend voor mij. Daarna was het toch echt de beurt aan Ghost. Inmiddels weet ik wel wat ik krijg van deze gasten en dat valt nooit tegen. Prima show, prima geluid, mooie setlist. Kortom, gewoon uitstekend vermaak. Dit was de vijfde keer dat ik ze gezien heb, maar wat mij betreft komen daar zo nog vijf shows bij. Daarna nog een stuk Slayer meegepakt, maar wel van een afstand. Altijd weer afwachten wat je krijgt bij deze heren. Helaas was dit weer een wat mindere keer. Hoewel Raining Blood me toch altijd wel weer aan het dansen krijgt.
En dan... Fucking Gojira! Hell yeah, dit is zo'n ongekend goede band! En tevens ook de enige band in het hele weekend die letterlijk de hele Marquee in beweging kreeg. W?t een energie en w?t een strakke show weer. Absoluut ??n van mijn favoriete bands aller tijden. En gelukkig konden Max en Eloy het ook wel waarderen. Wel ietsje eerder weggegaan, om nog een stukje Nightwish mee te pakken. Ik had al gezien dat ze in het eerste deel van de set voornamelijk nieuw werk speelden. We kwamen echter vlak voor Ghost Love Score aan en dat was absoluut wel weer de moeite waard. Desalniettemin zonde van de overlapping, want het was echt een zeer goede show. Floor en Nightwish is een machtig mooie match. Hopelijk kan ik er nog eens een volledige show van zien in deze samenstelling. Vervolgens was het alweer de beurt aan de hoofdact van de zaterdag, Volbeat. Maar man oh man, wat waren we toen moe. Heel de dag niet kunnen zitten en op kaplaarzen door de modder ploeteren, gaat je opbreken. Dus ondanks dat ik Volbeat wel degelijk een goede band vind, ervoor gekozen om na een paar nummers de camping op te zoeken. De dag was toch al ruimschoots geslaagd.
Dag top 3:
Gojira
Ghost
Bullet for my Valentine
Zondag:
De laatste dag alweer. En warempel, zon! Dus gewone schoenen aan en zowaar de mogelijkheid om heerlijk op het festivalterrein te zitten, terwijl er diverse bands voorbij kwamen op de Mainstages. Da's toch wel het ultieme festivalgevoel. We begonnen met Delain. Helaas kwamen we een beetje laat aan, want de show was zeer tof. Ook zo'n band die langzaamaan steeds beter wordt en inmiddels gewoon echt een goede liveact is. Vaker checken... Daarna uitgebreid geluncht bij het foodtruck gedeelte, wat overigens echt een mooie aanvulling op het festival is. Prima eten daar! En vervolgens de lange chillsessie, zittend in het gras, genietend van de zon en luisterend naar een hele rits bands. We hebben die middag Overkill, Shinedown, Saxon en Tremonti voorbij horen komen. Waarbij met name de laatste twee wel de moeite waard waren.
Maar daarna weer een vooraf gepland hoogtepuntje, de Belgische helden van Steak Number Eight. En hoe... Daaamn! Die gasten zijn nog geen 25 jaar, maar spelen al tien jaar en weten iedere keer weer zo'n ongekend vette show neer te zetten. Vol energie, superstrak en vooral gewoon met hele vette muziek. Ik ben tegen mijn eigen principes in gaan moshen en crowdsurfen, zoveel adrenaline kwam er los. Voor iedereen die van stevige stoner/sludge houdt, ga deze band checken. Serieus. Ze spelen vaak genoeg in Nederland, dus volop mogelijkheden. Daarna even bijkomen en wat eten, om vervolgens een plekje vooraan bij Iron Maiden te zoeken. Om in de tussentijd op Mainstage 2 vermaakt te worden door Trivium. Tweede keer dit weekend, maar deze keer duidelijk beter. Al vind ik ze vooral tof door de bijzonder sympathieke zanger. Fascinerend om te zien hoe vriendelijk hij vraagt of het publiek een circle pit wil bouwen. Waar dan ook gretig gehoor aan werd gegeven. Altijd goed.
En dan Iron Maiden. Wauw. Echt, wat een show weer. Misschien wel de beste die ik tot nu toe gezien heb. Wat waren ze in vorm zeg! En het podium was prachtig aangekleed. En de sfeer was fantastisch. Plus dat we deze show met een mannetje of 100.000 stonden te bekijken. Als je dan na wat nieuw werk en wat klassiekers aangekomen bent bij het moment dat Bruce Dickinson een speech geeft over hoe bijzonder het is dat wij daar met z'n allen staan zonder haat, zonder geweld, genietend van het moment en de muziek en je vervolgens met z'n allen uit volle borst het nummer Blood Brothers staat te zingen, dan hou ik het echt niet meer droog. Kippenvel, echt. Meesterlijke show, meesterlijke energie. Absoluut headliner waardig!
Maar ze waren niet de afsluiter van het festival. Die eer was voor Twisted Sister. Wederom een afscheidsconcert, maar in tegenstelling tot Black Sabbath spatte het hier wel vanaf. Wat een energie hebben die mannen nog joh! Als ik ze zo aan het werk zag, kunnen ze volgens mij zo nog 15 jaar door. Maar goed, 40 and fuck it, zeggen ze zelf. Na 40 jaar touren vinden ze het genoeg. Maar niet voordat ze de hele weide aan het dansen en zingen hebben gekregen, met hun aanstekelijke rocknummers als 'We're not Gonna Take it' en 'I Wanna Rock'. Ook de cover van 'It's Only Rock 'n Roll' werkte prima. Kortom, een meer dan geslaagde afsluiter van een werkelijk fantastisch festival. Er heerste dan ook een bijzonder uitgelaten stemming, iedereen leek tevreden met wat de Belgische organisatoren hun fans hebben voorgeschoteld. En terecht!
Dag top 3
Iron Maiden
Steak Number Eight
Twisted Sister
Maandag:
Weer naar huis. Met heimwee. Ik was een paar jaar niet geweest, maar ga volgend jaar absoluut weer. Heerlijk festival gewoon. Hopelijk wel met beter weer!
zwammy
Well-known member
Whitney? Die 3 nurts waarvan die zanger nog valser klinkt dan mijn scheet na een avond bavaria?
Down the rabbit hole aan het kijken op 3. Dan moet je toch ook in een psychose zitten als je met een wildvreemde een spin van modder gaat maken. Maar goed. 1 iemand gehoord die kan zingen. vrouwke van jamaicaanse en griekse roots. heeft ook al grote festivals gedaan. de rest is echt idols voorronde niveau.
- Status