Als er iets is wat ik afgelopen weekend van drie dagen coronaloos festivallen geleerd heb, is dat de balans tussen mentale en sociale gezondheid t.o.v. fysieke gezondheid totaal de verkeerde kant op uitgeslagen is. De spontane ontmoetingen met andere mensen, emotioneerde me op een gegeven moment. Met 85% van de mensen gevaccineerd en zelfs meer dan 90% van de mensen die antistoffen hebben opgebouwd, is wat mij betreft het punt bereikt dat we stoppen met vrijheidsbeperkende maatregelen. QR-codes prima. Testen bij klachten, ook prima. Maar na anderhalf jaar van lockdown naar lockdown is het tijd om te accepteren dat mensen soms ziek worden. Iedereen heeft de kans gehad om een vaccin te nemen. Doe je dat niet, helemaal prima. Maar laat de rest van Nederland vrij.
Amen!
Bel jij Hugo de Jonge, Jaap van Dissel en Mark Rutte even op? Want zoals jij je voelt, voelen veel NLers zich ook. Ik had hetzelfde bij bv PSV - Midtjylland.
Het punt is alleen dat die kleine groep die doodsbang is nog steeds heel veel invloed heeft op OMT/Kabinet.
'Vroeger' had je ook mensen met een kwetsbare gezondheid. Die moesten er dan zelf voor zorgen dat ze veilig bleven. Iemand met bv zware longklachten ging ook niet naar een festival ofzo. Mijn zus heeft kanker gehad, en was dus erg kwetsbaar tijdens de chemo, in die paar maanden dat ze de chemo had was zij het die voorzichtig was met contacten (en bv wat ze at), de samenleving hoefde echt geen rekening te houden met dat de zus van JMD chemo had. (en terecht) Natuurlijk hielden wij er als familie wel rekening mee, als we snotterig waren gingen we niet langs.
Bij corona lijkt het andersom, dat de samenleving er voor moet zorgen dat de kwetsbaren veilig zijn.
(en vwb mijn zus: we zijn een kleine 10 jaar verder sinds de diagnose en ze is Godzijdank kerngezond en springlevend)
:quality(80)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/d14c8342-01a0-11ec-86a5-0217670beecd.jpg)
