Fortuna bevrijdt zich weer uit dichtgetimmerde doodskist
Vandaag om 06:00 door Jiry Funke
Het heeft er alle schijn van dat Fortuna Sittard andermaal van de ondergang wordt gered. Met vereende krachten lijkt het begrotingstekort van negen ton tijdig gedicht. In dat geval kan de Sittardse betaaldvoetbalclub de KNVB morgen tevredenstellen.
Het is vrijdagavond 21.52 uur als scheidsrechter Van Damme fluit voor het einde van de wedstrijd. Een gepassioneerd spelend Fortuna Sittard heeft zojuist FC Oss met 3-0 verslagen. Als het ooit noodzakelijk was om de supporters met een overwinning huiswaarts te laten keren, dan was het wel deze vrijdagavond. Een avond waarop de melancholie hoogtij vierde. De mensen die over hun hart hadden gestreken en toch nog een keer de gang richting de Sittardse voetbaltempel hadden gemaakt, daalden zowaar eens een keertje de tribunes af met een gevoel van trots. Drie keer gescoord, geen doelpunt tegen. Terwijl de deadline van de KNVB met rasse schreden naderde, ontvlamde iets van hoop in het stadion. En minstens zo belangrijk: in de goed gevulde sponsorruimte, de plaats waar goodwill zich kan uitbetalen in keiharde euro?s. Met het zoet van de zege en het bitter van de brute actualiteit vers in de mond, zegde menigeen steun toe voor de toekomst, mocht die er zijn. Weliswaar met een paar pilsjes achter de kiezen, maar toch. In het licht van de acht ton die Fortuna-directeur Joppe Sangen zondagavond claimde binnen te hebben, geen loze kreten.
Voor de vierde keer sinds de degradatie uit de eredivisie in 2002 stond Fortuna Sittard met de rug tegen de muur. Uit alle macht tijdrekkend voordat het vuurpeloton de trekker overhaalde. Dinsdag mag Fortuna aan de KNVB laten zien dat het begrotingstekort van negen ton daadwerkelijk is gedicht. Met nog een ton te gaan, lijkt dat te gaan lukken. Het charmeoffensief van afgelopen vrijdag was klaarblijkelijk krachtig genoeg om grote partijen zover te krijgen aandelen te kopen en particulieren over te halen nog wat euro?s richting de derdenrekening te sluizen. De aandelenmeter van het supporterscollectief tikt in elk geval bijna een ton aan. Een mooi bedrag in iets meer dan een week tijd. Daarmee kwam in blessuretijd alsnog een positief signaal uit Sittard en omgeving.
Al veertien jaar valt er voor de achterban weinig te genieten, maar de bedroevende prestaties in het Van Vossen-tijdperk knakten zelfs de meest verknochte fan. De gelatenheid over de toestand van de club waarde als een ongrijpbaar spook door Sittard-Geleen. Vrijdag was er sfeer, klonk er applaus, muziek en bedankten de 3500 supporters spelers en staf tijdens hun ereronde. Maar waar waren die mensen tijdens de overige competitieduels? Twee weken geleden zaten er tegen Telstar op een waterkoude maandagavond amper 800 man. Dat is net zozeer de realiteit als het hartverwarmende schouwspel tegen Oss. Het is na?ef te denken dat ??n memorabele avond genoeg is om de wonden uit het verleden meteen te helen. Onder de toeschouwers waren ongetwijfeld ook wat ramptoeristen. Mensen die slechts afscheid kwamen nemen van iets wat ooit een prominente plek in hun leven innam. De verloren zielen in de armen sluiten, zal heel wat meer tijd en energie kosten dan een wedstrijdje winnend afsluiten.
Een personele reorganisatie is vereist om echt schoon schip te maken. Met als twee voornaamste pijlers: de inkomsten uit commercie danig vergroten en de organisatie voorzien van de broodnodige voetbaltechnische knowhow. Als Sangen morgen vanuit Zeist een goednieuwsbericht ontvangt, mag er een gebalde vuist zijn, enorme blijdschap en opluchting. Daarna breekt voor Sangen en co meteen een nieuwe fase aan, boordevol lastige hindernissen. Zo zal de club afscheid nemen van Jo Abelshausen en Sjra Philippen, het duo dat de club het voorbije decennium met diverse financi?le injecties overeind heeft gehouden. Fortuna zal zich in een nieuwe jas moeten steken nadat de Houdini van het Limburgse voetbal zich voor de vierde keer in deze eeuw uit een dichtgetimmerde doodskist heeft bevrijd.
