Michael Boogerd geschorst voor 2 jaar.
Terecht dat hij geschorst wordt, maar het heeft wel een wrang staartje:
Boogerd slachtoffer bureaucratie bonden
Door Raymond Kerckhoffs
Bijna drie jaar na zijn dopingbekentenis op 14 februari 2013 bij de Nederlandse Dopingautoriteit wordt Michael Boogerd alsnog door de internationale wielerunie UCI voor twee jaar geschorst. Daarmee staat de huidige ploegleider van Roompot – Oranje Peloton voor twee jaar aan de kant. Waarom de bonden zolang hebben gedaan om tot dit verdict te komen is volstrekt onduidelijk.
Boogerd lijkt slachtoffer te zijn van de verscheidenheid van strafregels tussen internationale en nationale bonden in het wielrennen. Ruim een maand voor zijn publieke biecht bij o.a. deze krant had hij tegenover de offici?le instanties het gebruik epo, cortisonen en bloedtransfusies gedurende een groot deel van zijn carri?re toegegeven. Ook in 2007 had hij verboden middelen gebruikt, waardoor zijn vergrijp in 2013 nog niet verjaard was binnen de acht jaren termijn.
Aangezien Boogerd al sinds 1999 in Belgi? woont en met een Belgische licentie reed, moest hij in eerste instantie gestraft worden door de KBWB. Boogerd liet in april 2013 zijn advocaat bij de Nederlandse Dopingautoriteit navragen of die zijn dossier had doorgespeeld aan de Belgen. Daarop kwam een bevestigend antwoord.
Anderhalf jaar later, begin oktober 2014, verklaarde de procureur van de KBWB Jaak Franssen echter dat hij nooit iets van de Nederlandse Dopingautoriteit heeft ontvangen en dat hij dacht dat Boogerd in Nederland gestraft zou worden.
De Dopingautoriteit laat vervolgens weten dat er reeds op 7 maart 2013 contact met de UCI over het dossier Boogerd is geweest, omdat deze de zaak naar zich toe had getrokken. Op 3 juni 2013 nam de KBWB contact op met de Dopingautoriteit, en kreeg te horen dat de zaak Boogerd onder de jurisdictie van de UCI zou worden afgehandeld. Franssen liet bij die gelegenheid weten dat hij contact zou opnemen met de UCI.
Op 30 oktober 2013 draagt de UCI het dossier Boogerd over aan de KBWB, vanaf dan ligt de verdere afhandeling en vervolging van deze zaak geheel bij de Belgen. Deze geven de zaak echter op 19 oktober 2014 terug aan de UCI en bevestigen dat Boogerd door hen niet gestraft worden.
Vervolgens blijft het stil rond het dossier Boogerd, totdat de Hagenaar half december ineens hoort dat hij alsnog voor twee jaar geschorst gaat worden. Alleen bij het internationaal sporttribunaal CAS in Lausanne kan deze straf aangevochten worden. Advocaten waarschuwen Boogerd dat dit sowieso een lang en duur proces gaat worden. Daarop besluit hij de straf te accepteren.
Deze wirwar aan handelingen heeft ervoor gezorgd dat de zaak Boogerd in het vergeetboek raakte, waardoor de KBWB pas 20 maanden na de bekentenis van Boogerd, kon beginnen met het aanleggen van een dossier.
Was Boogerd direct na zijn bekentenis in februari 2013 door de Nederlandse bond KNWU gestraft, dan had hij volgens een speciale Nederlandse regeling zes maanden aan de kant gezeten. De Belgische bond en UCI hadden hem maximaal twee jaar kunnen schorsen, waardoor hij dan sowieso begin 2015 weer actief had mogen zijn. Dan had hij alleen de eerste wedstrijd van Roompot – Oranje Peloton als ploegleider hoeven te missen.
Door nalatigheden en onduidelijkheden tussen de internationale wielerunie UCI, de Belgische wielerbond KBWB en de Nederlandse Dopingautoriteit zit Boogerd nu de komende twee jaar thuis. Voor een vergrijp dat hij drie jaar geleden al bekend heeft.
www.telegraaf.nl