Afgelopen week was de bijeenkomst voor de 1ste Klasse H in Wierden. Een maat van mij is Teammanager (heette vrögger gewoon leier) van één van die teams en was daarbij. Ik heb hem gisteren onder andere daarover gesproken bij de wekelijkse update van alle lokale clubs tijdens de vrijmi/avbo.
Ik merk dat er bij veel clubs en hun belangenbehartigers er sprake is van een deel koudwatervrees. Daar had deze teammanager geen last meer van omdat zij vorig seizoen ook al aan het eind van de middag/begin van de avond een afstand van 100 kilometer moesten overbruggen om ergens in het hoge noorden te voetballen. Dan was hij nu meer tevreden over dat de Achterhoekse clubs erbij waren gekomen, hoewel het volgens mij qua tijd niet eens zoveel scheelt.
De gewenning om niet altijd op de zaterdagmiddag te voetballen is er dus al. En hoewel niemand bij het zaterdagvoetbal het leuk vindt, wordt het morrend geaccepteerd als het maar niet te vaak gebeurt. Een deel van de voetbalbeleving wordt toch de nek omgedraaid. Wat is er mooier om samen met de supporters en voetballers van lagere teams de overwinning te vieren of een nederlaag te verwerken? Nu is het überhaupt de vraag of na afloop de kantine open mag (nu is de sluitingstijd 19:00 uur in opdracht van de gemeente om oneerlijke concurrentie met de horeca tegen te gaan. Daar wordt wel eens van af geweken, maar als dat te vaak gebeurt krijg je instanties echt wel op je dak) en dan zullen de spelers en begeleiders alleen in de kantine zijn. Supporters zullen, als ze al meegaan, direct naar huis keren en al je clubgenoten zitten al lang en breed thuis. Daarbij moet je als club ook maar vrijwilligers bereid moeten zien te vinden om op zaterdagavond de kantine langer open te laten of te heropenen. Daarbij lijkt het mij in de wintertijd een stuk aangenamer te voetballen bij daglicht te voetballen dan bij kunstlicht en dan heb ik het nog niet eens over de supporters.
De 1ste Klasse H bestaat uit zeven zaterdagverenigingen (waarvan Achilles’12 vorig seizoen horizontaal is overgestapt) en zes zondagverenigingen. Wat mijn maat mij vooral opviel is dat er vooral gepraat werd door de zondagverenigingen of de uitwedstrijden tegen zaterdagverenigingen zo laat mogelijk op zaterdag konden aanvangen. Uiteraard heeft dit met beschikbaarheid van spelers en staf te maken. Nu is dat organisatorisch allemaal wel mogelijk, maar je moet wel een groot beroep doen op de steeds meer krimpende groep van vrijwilligers om dit in goede banen te begeleiden. Daarbij is het maar afwachten wat dit allemaal doet ten opzichte van je toeschouwersaantallen en je omzet. Ook niet onbelangrijk.
