Zelfverzekerd, ambitieus en succesvol: hoe Melvin Boel doorbreekt als jonge trainer bij Feyenoord
Na Albert Stuivenberg in 2001 had het hoogste jeugdteam van Feyenoord niet zo'n jonge trainer als komend seizoen. Melvin Boel is pas 33 jaar en onbekend bij het grote publiek. Geen ervaring als speler, wel als trainer in het amateurvoetbal en op Varkenoord. Volgend seizoen leidt hij Feyenoord Onder 18. Wie is Melvin Boel?
Het is puzzelen voor Melvin Boel. Drie keer per week geeft hij training aan Feyenoord Onder 17, maar wel volgens de anderhalvemeterregel. Een aantal middenvelders speelt een positiespel in vakken. De speler in het midden kan de bal alleen onderscheppen door de passlijn dicht te zetten. Druk geven is verboden. De aanvallers werken een oefening af, waarbij je alleen mag scoren met de voeten. Koppen is verboden in het coronatijdperk.
"Je kan wel louter op passen en trappen trainen, maar dat worden spelers snel zat", spreekt Boel na afloop van de training. "Sowieso heb ik nog nooit twee keer dezelfde training gedaan. Dat heb ik meegenomen uit mijn tijd in de amateurwereld. Kijk, hier op Varkenoord kan ik best twee keer achter elkaar dezelfde training doen. Alle spelers willen de top halen en doen alles met honderd procent inzet. Maar als ik bij de amateurs wekelijks dezelfde oefenstof zou geven, zitten de spelers op een regenachtige dinsdagavond liever in de bios. Door die ervaring kan ik een goede balans creëren tussen plezier maken en het wekken van interesses bij de spelers. De bezettingsgraad op trainingen was in mijn amateurtijd altijd minimaal 95 procent."
BVCB
Januari 2014. BVCB staat zevende in de eerste klasse en de club uit Bergschenhoek besluit na het seizoen afscheid te nemen van hoofdtrainer Edwin Vurens. Veel trainers solliciteren, onder wie gevestigde namen als John de Wolf en Cor Lems. Onbetaalbaar voor BVCB. In de mailbox van voorzitter Roger Bovy komt een brief binnen van ene Melvin Boel. Voormalig jeugdspeler van de club en ooit trainer van de E-tjes en C-tjes in Bergschenhoek. "Ik kende hem niet", zegt Bovy. "Maar hij had een sterk verhaal. Ook tijdens de sollicitatieprocedure. Melvin weet wel hoe hij op gesprek moet komen", zegt hij lachend.
Bovy raakt onder de indruk van de man die op 16-jarige leeftijd noodgedwongen moest stoppen met voetbal. Noodgedwongen door een scheenbeenvliesontsteking. Een blessure die je vaak zag tijdens de opkomst van kunstgras. Niet dat aan Boel een groot voetballer verloren is gegaan. Hij was gedreven en vooral bezeten van het spelletje. Daarom schrijft hij snel na zijn blessure een brief of hij training mag geven bij BVCB. Eerst de E, later de C. Op zijn eerste trainerscursus leert hij Mark Weel kennen. De docent haalt hem als assistent naar Be Fair in Waddinxveen. Vervolgens gaat de carrière van Boel net zo snel als hij spreekt. Via DSO A1 naar Spartaan’20 B1, waarna hij zich in 2012 inschrijft voor de cursus UEFA A.
Boel moet stage lopen en voor hem is duidelijk waar: op Varkenoord. De reactie van Damien Hertog, hoofd jeugdopleiding van Feyenoord, is duidelijk. 'Sorry, alleen oud-eerste elftalspelers lopen hier stage.' 'Toch wil ik graag met je praten', reageert Boel. 'Eten moet je toch, dus laten we lunchen.' Het seizoen er op is hij assistent onder Jan Gösgens bij Feyenoord A2. Zes dagen per week, zonder vergoeding.
Boel heeft de luxe niet afhankelijk te zijn van een voetbalsalaris. Al tijdens zijn studie aan het Inter College Business School in Den Haag gaat het hem zakelijk voor de wind. Op 18-jarige leeftijd heeft hij een eigen adviesbureau in bedrijfsmanagement, dat zich richt op de transitie van de offline markt naar de online markt. Toch ligt zijn hart op het voetbalveld. Hij wil dáár succesvol zijn; het liefst bij zijn favoriete club Feyenoord.
Als we met Boel spreken over het trainersvak en zijn ambities klinkt hij soms als een ondernemer. "Trainen is ook managen", licht hij toe. "Presentaties geven. Verbanden leggen. Het ontwikkelen van communicatievaardigheden. Het duidelijk kunnen schetsen van kaders. De vraag is of oud-topvoetballers die kwaliteiten ook hebben. Zij zijn jarenlang geleefd door trainers en assistent-trainers. Er werd voor hen nagedacht. Ik heb zelf een visie ontwikkeld."
Wijsneusje
De woorden van Boel komen zelfbewust zijn mond uit. Nooit zit hij om een mening verlegen. Ook niet tijdens de trainerscursus UEFA A, in mei 2013. Boel zat in een klas met voormalig internationals Ruud van Nistelrooij, Boudewijn Zenden en André Ooijer. Voor hen was de cursus een verplicht nummer. Boel wilde er zoveel mogelijk leren. Hij had er niet voor niets meer dan 10.000 euro voor betaald. De PSV'ers worden niet graag aan die tijd herinnerd. André Ooijer zeker niet. "Ik heb die cursusperiode geblokt in mijn geheugen. Vond het helemaal niks", lacht de man, die komend seizoen de assistent is van Van Nistelrooij bij PSV Onder 18. Wekelijks reden Ooijer en Van Nistelrooij destijds samen naar Zeist.
Ooijer: "Op de heenweg hadden we eigenlijk nog best wel zin. Maar terug richting Eindhoven was er altijd lichte paniek. Moesten we weer allerlei oefeningen doen. Ik was net een jaar gestopt als voetballers. Was aan niemand iets verplicht. Kreeg je ineens huiswerk mee..."
Al snel ontstaat er een schifting tussen de cursisten: de oud-profs trekken naar elkaar toe en de jongens zonder profverleden zoeken elkaar op. In die laatste groep zat één iemand, die nadrukkelijk aanwezig was, ondervond ook Frans Hoek. De voormalig keeperstrainer van het Nederlands elftal dacht nietsvermoedend een les te geven, onder toeziend oog van een aantal spelers die hij kende uit het profvoetbal. Totdat hij werd bestookt met vragen. 'Waarom doe je dat op die manier? En waarom kan je geen 4-4-2 spelen tegen dat systeem?'
Hoek werd er moedeloos van. Ook omdat Boel vond dat hij geen bevredigend antwoord kreeg. Ooijer: "Melvin was een wijsneusje. Een leuk wijsneusje. Heerlijk! Vanaf het eerste moment kon ik goed met hem door één deur. Ik vind het leuk als iemand een mening heeft en het ook nog eens kan onderbouwen. Hij roept niet zomaar wat. Hij kwam heel geïnteresseerd over. Natuurlijk wist hij dingen beter, maar dat geldt voor ons allemaal wel toch?”
Harde hand
Voorafgaand aan het seizoen 2014/2015 plaatsen sommige mensen een vraagteken als Roger Bovy een trainer van 26 jaar voor de groep bij BVCB zet. Boel heeft dan weliswaar net zijn trainerscursus UEFA A afgerond, maar deze spelersgroep heeft iemand met overwicht nodig. Een harde hand na de veel te lieve Edwin Vurens, onder wie de club uit Bergschenhoek degradeerde naar de tweede klasse.
De voorbereiding op het nieuwe seizoen begint met een presentatie. In de kantine ontvouwt Boel zijn plannen over werkwijze, tactiek en gedrag. De spelers, sommigen bijna tien jaar ouder, luisteren. Boel is duidelijk naar hen. 'We trainen drie keer in de week. De derde training is niet verplicht, maar als je drie keer komt trainen, zie ik je één keer meer en is de kans dus ook groter dat je speelt. En wie zijn contributie niet heeft betaald, speelt sowieso niet.'
Op de derde training wordt Boel getest. Jounes Hannati, een van de dragende spelers, komt tien minuten te laat op de training. 'Goed dat je er bent. Doe even wat voor jezelf en als je klaar bent, hoor ik het wel', zegt Boel. Hannati doet een warming-up en geeft aan dat hij klaar is. 'Ja, klaar voor donderdag. Tot dan. En deze keer wel op tijd.' De toon is gezet.
Nog altijd maakt Boel geen onderscheid tussen spelers. "Het draait om communiceren en respect hebben voor elkaar. Bij BVCB speelde Nick Mahieu. Hij werkte als accountmanager door heel Nederland. Dan appte hij om 16.15 uur vanuit Enschede dat hij een halfuur later was. Prima. Dan kon ik het aan de groep kenbaar maken. Als je maar duidelijk bent."
In tegenstelling tot sommige andere clubs betaalt de selectie in
Bergschenhoek voor hun lidmaatschap. Al krijgen ze wel premies. Dat verandert onder Boel. Geen premie bij een gelijkspel, alleen bij een overwinning. In de drie jaar onder Boel wint BVCB veel, maar een promotie zit er niet in. Onder meer omdat oud-Feyenoorder Karim Saïdi in het tweede seizoen tijdens de finale van de nacompetitie tegen Westlandia een black-out krijgt en een tegenstander neerslaat. Rode kaart. Verlies. Einde seizoen.
Wel komt er steeds meer publiek naar sportpark De Sporthoek. "De club floreerde toen echt", herinnert Bovy zich. "De kantine stond altijd vol. In deze coronacrisis heeft BVCB daar nog steeds profijt van. Melvin is daarin heel belangrijk geweest. Hij is recht door zee. Knetterhard. Lult er niet omheen. Daar hou ik van. En de spelers ook. Hij stelt nooit de beste spelers op, maar hij kiest voor het beste team."
Niks flikken[/b
Bovy hoopt op een mooie samenwerking tussen Boel en de ervaren Jan Everse, die hoofd jeugdopleiding is. Dat zit er geen moment in. Het tweetal ligt meerdere keren met elkaar overhoop. Al snel is Everse geen hoofd jeugdopleiding meer. Bovy: "Misschien lijken ze te veel op elkaar. Ze zijn natuurlijk allebei verdomd eigenwijs. Sommige mensen zullen Melvin arrogant vinden. Die neiging heeft hij wel. Dat weet hij zelf ook. Maar als je hem goed kent, gaat hij voor je door het vuur. Hij is heel straight. Als je hem wat flikt, komt het nooit meer goed."
Als de Feyenoord Academy zich in de zomer van 2017 meldt, maakt Boel gebruik van de clausule om naar een profclub te gaan. Wel helpt hij mee om een selectie samen te stellen die kan meedingen naar het kampioenschap. Zonder Melvin Boel promoveert BVCB het jaar erop eindelijk naar de eerste klasse. De trainer? Jan Everse.
Internationale ervaring
Voor het eerst in de geschiedenis brengt een delegatie van Feyenoord in januari 2014 een bezoek aan Cuba. Oud-spelers als Ulrich van Gobbel en Robin Nelisse verzorgen een week lang clinics aan de jeugd in de hoofdstad Havana. Melvin Boel is op dat moment stagiair bij Feyenoord A2 en wordt door hoofd jeugdopleiding Damien Hertog meegestuurd om de trainingen inhoudelijk te begeleiden en om de Cubaanse trainers bij te scholen.
Op de eerste ochtend in Havana is de groep uit Rotterdam bezig met het verwerken van hun jetlag. Boel heeft er weinig last van. Vanaf het hotel Parque Central naar het nationale stadion Pedro Marrero is het twintig minuten rijden. Boel is negentien minuten aan het woord. Dan is Van Gobbel het zat. "Hey vriend, zit jij op lullen ofzo?" Iedereen lacht, inclusief Boel zelf.
Even later leiden hij, Van Gobbel, Nelisse en Dane Brard de eerste door een Europese club gegeven voetbalclinic op Cuba. Vijf dagen lang twee sessies. Gestructureerd door Boel. Gaandeweg de week gaat het niveau langzaam omhoog. Boel geniet van zijn eerste ervaringen als trainer in het buitenland.
Bij het zwembad op het dak van hotel Parque Central heeft hij een gesprek met Gido Vader, manager internationale relaties bij Feyenoord. 'Voetbalkampjes zijn leuk, maar dit kan je uitbreiden naar coaching workshops. Als kleine club in de wereld moet je inventief zijn. Laten we onze kennis en kunde verkopen.' Na het seizoen als assistent van Jan Gösgens bij Feyenoord Onder 18 wordt Boel international development coach van de Feyenoord Academy. Hij reist de hele wereld over. Terug naar Cuba, tot aan Zuid-Afrika en Vietnam. Hij geeft cursussen aan de Deense, Noorse en Letse voetbalbond en gastcolleges aan de Real Madrid University.
Voor Boel is het een ideale leerschool. "Heel veel mensen vragen zich af hoe ik op het hoogste niveau kan coachen als ik daar nooit heb gespeeld. Maar ik zie dat niet als zwakte. Uiteindelijk zijn er maar weinig trainers die als speler een Champions League finale hebben meegemaakt. Ik ook niet, nee. Maar ik heb wel over de hele wereld een kijkje in de keuken genomen. Ervaren hoe men daar tegen topvoetbal aankijkt. Het overleven in Zuid-Afrika. De winnaarsmentaliteit in USA. De strenge discipline in Azië. Omdat ik drie jaar overdag bij de internationale tak van de Feyenoord Academy heb gewerkt, kon ik in de avonduren trainen bij BVCB. Daar heb ik geleerd hoe de kleedkamer werkt. En omdat ik zelf niet op hoog niveau heb gespeeld, zal ik altijd oud-profs om mij heen verzamelen die dat wél hebben gedaan. Zoals nu met Uli."
Zo’n vier jaar werken Boel en Van Gobbel samen. "Wat een blaaskaak", zegt Uli als hem wordt gevraagd naar zijn eerste indruk van Boel. "Nu begrijp ik wel dat hij zich soms zo laat zien. Met zijn praatjes staat hij vooraan, maar hij kan het wel vertalen naar de praktijk. Én woorden én daden."
Tijdens de week in Cuba wordt hun band steeds beter. In een pizzeria in Havana koppelt Van Gobbel zijn telefoon aan de muziekinstallatie en het hele restaurant maakt kennis met André Hazes. Niet dat Boel direct zijn muzieksmaak deelt, maar hij kan er wel om lachen. "Inmiddels zijn we heel close geworden", spreekt Van Gobbel. Vorig jaar liep hij stage onder Boel bij Feyenoord Onder 17; dit seizoen was hij zijn vaste assistent in dezelfde leeftijdscategorie. Volgend jaar gaat hij mee als assistent naar Onder 18.
"Melvin heeft mij veel geholpen. Ik hoefde maar iets te vragen of het lag al op mijn computer. Ik ben onder de indruk van hem. Hoe hij lijn brengt in de trainingen en dat combineert met zijn eigen visie. Op deze leeftijd hoef je niet alles voor te doen. Dat snappen de jongens wel. Ik loop ook niet meer de honderd meter onder de twaalf seconden. Het gaat puur om de tactiek en structuur van het spel. Daarin is Melvin voor mij een meester."
Als Boel op vrijdag 7 juli 2017 in Litouwen is waar hij een week lang trainersclinics heeft gegeven, wordt hij gebeld door Martin van Geel. Of hij volgende week kan solliciteren als hoofdtrainer voor Feyenoord Onder 17. 'Dat kan alleen morgen voor 10 uur. Om 14 uur vlieg ik door naar Zuid-Afrika.' In de Kuip staat hij een halve dag later voor Eric Gudde, Martin van Geel en Richard Grootscholten. Zijn presentatie duurt ongeveer drie kwartier. Drie dagen later hoort Boel dat-ie aan de slag mag op Varkenoord. Hij wordt hoofdtrainer van Feyenoord Onder 17.
Melvin Mourinho
Weer is Boel een stap dichter bij het stadion waar hij als supporter vroeger al vaak kwam. Een contract als hoofdtrainer op Varkenoord, onder de rook van De Kuip. Een jaar lang werken volgens zijn eigen filosofie, die hij vergelijkt met het ontleden van kippensoep. Boel: "Je haalt de deksel van een pan kippensoep en kijkt wat er in zit. Alles is onderdeel van die soep, zoals passen en trappen, techniek, afspraken….alles hoort bij voetbal. Of ik een eigen visie heb? Visie is een containerbegrip. Daarnaast geloof ik niet in een speelwijze, maar in spelprincipes. Wat willen we met de bal? En wat willen we zonder bal? Als je bepaalde principes hanteert, kan je iedere situatie oplossen. Ik werk in fases. Fase 1 is dat we in de opbouw altijd 'plus twee' willen opbouwen. Stel dat de tegenstander met twee spitsen druk geeft, dan willen wij in fase 1 met vier opbouwen. Drie verdedigers en een keeper. En de andere spelers zo hoog mogelijk op het veld zetten, zodat je die twee spitsen in een zo groot mogelijke ruimte kan uitspelen. Dat betekent ook dat als ze met drie spelers druk zetten, dat we met vijf spelers opbouwen."
"Ik ben een voorstander van compact verdedigen. Dat kan hoog of laag op het veld zijn. Maar wel altijd dominant zonder bal. Als we de bal niet hebben, willen we pressie spelen. Altijd compact. Een voorbeeld: als de linksback van de tegenstander heel zwak is, moeten wij ons team zo organiseren dat we de tegenstander dwingen om de bal naar die back te spelen. Daar trainen we dan de hele week op. Het liefst zo vereenvoudigd mogelijk. Dat is ook mijn kracht: hetzelfde principe op verschillende manieren vereenvoudigen."
Veel spelers uit de Feyenoord Academy vinden het wel leuk: een jonge trainer die dezelfde taal spreekt en met wie je af en toe een geintje kan maken. Middenvelder Robbert de Vos weet nog goed hoe de eerste week onder Boel verliep. "Al snel werden de kaders geschetst. Hij was heel duidelijk. Een heel goede trainer. Voor mij voelde het niet anders dat hij nog zo jong was. Ik heb ook Roy Makaay als trainer gehad. Het draait er toch om hoe je naar het spelletje kijkt. Melvin was heel erg betrokken. Je kon altijd bij hem terecht. Na de eerste week haalde hij mij bij zich en zei: 'Robbert, ik moet eerlijk zijn. Ik zag direct al dat je er bovenuit steekt, maar ik zie ook je mindere punten. En daar wil ik mee aan de slag.' Dat gaf mij veel vertrouwen."
Inmiddels speelt De Vos bij FC Emmen en scoorde dit seizoen nog in de eredivisie tegen Feyenoord. In Rotterdam kwam hij niet in aanmerking voor een contract. Soms baalt de Spijkenisser daar nog wel eens van, maar hij heeft alleen maar lovende woorden over voor zijn club. En voor Boel, die in zijn telefoon staat als Melvin Mourinho. "Hij noemde mij altijd Baggio. Dus ben ik hem maar Mourinho gaan noemen. Al weet ik niet of hij op Mourinho lijkt. Wel dat hij zeker nog stappen gaat maken. Wat ik ook mooi vond is dat hij op Champions League avonden spontaan begon te appen. 'Zie je hoe Busquets speelt? Zo moet jij ook spelen. Meer het leiderschap opeisen.' Ja, mooi. Melvin was echt één van ons."
Brard beloont Boel
Waar de Feyenoord Academy de laatste jaren veel relatief jonge jeugdtrainers al dan niet vrijwillig ziet vertrekken (Mark Otten, Edwin de Graaf, Pieter Schrassert Bert), mag Boel blijven van Richard Grootscholten en zijn opvolger Stanley Brard. Een verklaring daarvoor heeft hij niet echt. "Omdat ik een echte Feyenoord-supporter ben misschien? Uiteindelijk denk ik dat de gedachte over voetbal tussen de oude en nieuwe garde niet zo ver uit elkaar ligt. Het is alleen een andere benadering."
"Ik train veel in de allerhoogste intensiteit, in samenspraak met Rick Cost, de performance and innovation manager die nu bij Feyenoord 1 zit. Alle spelers vanaf Feyenoord Onder 16 trainen met GPS-trackers op hun rug. Ik wil die data binnen een uur ontvangen, zodat ik het direct met de spelers kan bespreken. Behoren de data niet tot hun beste drie prestaties ooit, moeten ze extra lopen. Veeleisend, maar de spelers worden er wel aantoonbaar fitter van. In vakanties en nu tijdens de coronaperiode moeten ze filmpjes appen van al hun loopoefeningen. En ik werk veel met video-analyses. Individuele sessies en besprekingen per linie. De oudere garde heeft een andere manier van werken. Maar wel met dezelfde intentie: spelers beter maken en afleveren aan Feyenoord 1."
Vol overtuiging licht Boel zijn methode toe. Tijdens het interview.
Maar ook in de kleedkamer en op Varkenoord. Hij maakt zich niet altijd populair aan de beruchte koffietafel, die overigens niet is mee
verhuisd naar het nieuwe trainingscomplex. 'Wat is tien jaar ervaring als je het tien jaar verkeerd hebt gedaan?', luidt één van Boels favoriete oneliners. Hij weet dat zijn eigenwijsheid niet altijd even lekker valt, al zegt hij zelf tegenwoordig een stuk milder te zijn.
"Vroeger moest ik arroganter zijn dan nu. Toen was ik echt een nobody. Nu werk ik een aantal jaar bij Feyenoord. Mag ik de Onder 18 doen. De mensen zijn positief over mij, dus ik kan mij wat kwetsbaarder opstellen. Al blijft de vraag of technisch directeuren voor jonge jongens zoals ik durven te kiezen. Als ik het fout doe, is het de schuld van de TD. Want hij moest zo nodig iemand voor de groep zetten zonder betaald voetbal ervaring. Als een grote naam faalt, is het zijn schuld. Die tendens moet veranderen. Zoals in Duitsland is ingezet, waar je steeds meer jonge trainers in de Bundesliga ziet zonder ervaring als prof."
Stanley Brard, de hoofd jeugdopleiding, gelooft in Boel. Niet voor niets geeft hij hem op 33-jarige leeftijd de verantwoording over Feyenoord Onder 18, de oudste jeugdploeg op Varkenoord. Door de intrede van de Onder 21 competitie - waar Feyenoord binnenkort een trainer met ervaring in de eredivisie of eerste divisie hoopt te presenteren - verdwijnen de Onder 19 elftallen.
Brard reist in de voorbereiding op het voorbije seizoen met Boel mee naar een toernooi in Rusland. "Daar zag je hoe goed hij met zijn spelers omgaat. Hij is heel gedreven. Denkt vooruit. Of hij oud of jong is, modern of ouderwets interesseert mij niet zoveel. Het gaat er om wat je als team brengt. Wat wil je bereiken en op welke manier?", spreekt Brard, die vanwege hun verschillende achtergrond er bewust voor kiest om de tandem Boel en Van Gobbel in tact te houden bij Feyenoord Onder 18.
Het trainersduo zal dus voor het tweede achtereenvolgende jaar met dezelfde spelersgroep werken. Volgens Boel zit er nog veel groei in de selectie, van wie zes spelers onlangs hun eerste profcontract tekenden. "Ze zijn heel leergierig en talentvol. De combinatie is ook goed. De ene helft heeft meer techniek, de andere helft moet het meer hebben van hard werken. Dat is prettig. Omdat het afgelopen seizoen door corona abrupt moest stoppen, lijkt iedereen nu al extra gretig."
Meelopen bij Advocaat
Halverwege de laatste competitie is Feyenoord Onder 17 winterkampioen. Na de winterstop wordt er tweemaal verloren en gelijk gespeeld tegen Ajax en PSV. Al wijt Boel dat aan het feit dat hij liever speeltijd gunt aan talentvolle spelers die terugkomen na een blessure, dan dat hij per se moet winnen. "Zeker vijf à zes spelers zouden Feyenoord 1 kunnen halen", denkt Boel, die geen namen wil noemen. "Maar tussen Feyenoord Onder 18 en het eerste zit nogal een stap. Dan draait het vooral ook om mindset. En hoe ziet de club er over een paar jaar uit? Ook lastig te voorspellen in deze tijden. Onder Advocaat krijgen talenten als Kökcü, Bijlow en Malacia in elk geval voldoende kansen."
De naam van Dick Advocaat is gevallen. Boel is toegezegd dat hij in het komend seizoen één keer per week meeloopt met Feyenoord 1 om ervaring op te doen. Het seizoen erop, 2021/2022, hoopt hij te starten aan de opleiding Coach Betaald Voetbal. Boel is duidelijk over zijn ambities. "Binnen vijf jaar wil ik in de staf van Feyenoord 1 komen. Dan ben ik 38. Mogelijk via Feyenoord Onder 21. Ik voel veel waardering van technisch directeur Frank Arnesen en kijk uit om meer op te steken van Dick Advocaat. Als je ziet hoeveel impact hij heeft gehad op Feyenoord door in korte tijd terug te gaan naar de basis, lijkt het mij fantastisch om te ervaren hoe hij dat weet te managen."
