Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven. Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een alternatieve webbrowser te gebruiken.
Ik heb er weer eentje van de x factor Australie. Even door de bla bla heen en dan wou ik eigenlijk vragen of deze jongen gitaar kan spelen. Ik vind het mooi, maar ben geen expert.
Aangeleerd trucje, ha dan is er nog hoop voor mij.
Ik zit in de X factor modus en heb geen zin om te slapen, kwam ik deze tegen.
Slik...
slik, slik
en whoehoe!
Mooiste vind ik aan dat hele x factor gedoe het ?vechten voor je leven? element en daarom ook de eerste rondes. Daar zit (voor mij) de echte spanning in.
Dit meiske van 17 jaar verbeeld/zingt dat, eigenlijk tot in de perfectie, zo goed.
Iets waar ik graag naar luister is het project This Mortal Coil met o.a. de mooie sopraanstem van Elizabeth Fraser.
This mortal coil is geen band, maar een samenwerkingsvorm van muzikanten in verschillende samenstellingen naar het idee van platenbaas Ivo Watts-Russell.
Ik offer dit muntje graag op aan This mortal coil zodat jullie ook kunnen meegenieten van het mooie nummer "Kangaroo" van de CD It'll End in tears.
Het genre van deze CD kun je omschrijven als Gothic rock
maar je kan ook heerlijk lekker lui op de bank liggen luisteren en dan is het meer dream pop.
Elizabeth Fraser zat natuurlijk ook in Cocteau Twins. En dus besloot ik ter plekke om daar een muntje aan te doneren. Zij maakten enkele prima albums, waarvan Heaven Or Las Vegas uit 1990 mijn favoriet is. Oh ja, de teksten waren grotendeels onverstaanbaar, soms ook min of meer in fantasietaal, omdat het meer om sfeer dan om inhoud draaide.
Vandaag gaat het muntje naar Jacco Gardner. Jonge Nederlander, die zich met zijn psychedelische muziek vooral liet inspireren door de jaren zestig, maar er wel een eigentijds sausje overheen heeft gegoten. Zijn vorige plaat leverde ook buiten de landsgrenzen bewondering op, nu is er opvolger Hypnophobia. Geen verkeerd album, hoewel ik de voorganger tot op heden nog een slagje beter vind:
Hoi Zwolluhh1 ik heb dat dus wel gedaan en het klinkt heus niet verkeerd.
Toen ik 14 jaar was hadden Martha Reeves & The Vandellas als b kant van de single Heat wave een nummer opgenomen met de titel A love like yours.
Later hebben vele artiesten dit nummer ook uitgebracht tot aan de Volendamse Cats aan toe.
De song gaat over een vrouw die haar geliefde dankbaar is omdat hij van haar is blijven houden nadat ze zijn hart gebroken had.
In plaats van haar pijn te doen zegt hij dat hij nog steeds van haar houdt.
Je herkent in deze uitvoering uit 1966 de echte Phil Spector sound uit de Ike & Tina Turner revue met de begeleidingsgroep Kings of Rhythm de achtergrondzangeressen The Ikettes en natuurlijk Ike & Tina Turner zelf.
Even lekker genieten van de jonge krachtige stem Van Tina.
Ik doneer met heel veel plezier een muntje aan Ron Sexsmith. Een Canadese singer-songwriter die al jaren prima platen maakt, maar op de een of andere manier vinden vooral andere muzikanten zijn werk heel goed en trekt hij maar een klein publiek. Dat weerhoudt hem er niet van om zo om de twee jaar een goed nieuw album af te leveren. Dit jaar is dat Carousel One. Zijn veertiende album sinds 1991, hoewel de debuutplaat vrij onopgemerkt bleef en redelijk obscuur is. Van die veertien heb ik er nu twaalf in huis. Een goede aanleiding om hem weer eens onder de aandacht te brengen.
Muntjes, muntjes, geef me muntjes! Want dan kan ik een nummertje van Torres draaien, oftewel Mackenzie Scott. Jonge vrouwelijke artieste die je een beetje in de lijn van PJ Harvey en Courtney Barnett zou kunnen plaatsen.
Titelnummer is heerlijk, maar er staat meer moois op. Ontdek haar mensen!
Goed besteedt muntje Unregistere, en dat zegt iemand die niet bepaald bekend staat om zijn vrouwelijke voorkeuren in de muziek.
Ze doet me denken aan Patty Smith, maar dat is mijn interpretatie.
PS,
De opbouw, muzikaal, van het nummer zit ook in de buurt van Tom Petty, het hangt er zelfs tegenaan, maar ook dit is mijn interpretatie..
De vergelijking met Patti Smith is niet zo vreemd, want Patti vormde ook een belangrijke inspiratiebron voor de door mij genoemde referentie PJ Harvey. Tom Petty had ik er nog niet direct in gehoord, maar nu je het zegt, daar zit in dit nummer ook wel wat in. Andere songs zijn weer net wat anders opgebouwd, daar gaat het meer richting de namen die ik noemde.
Deze site maakt gebruik van cookies om de inhoud te personaliseren, jouw ervaring aan te passen en om je ingelogd te houden als jij je registreert.
Door deze site te blijven gebruiken, stem je in met ons gebruik van cookies.