Ars jaagt tegenwoordig op aankopen in plaats van doelpunten
Eerder dan verwacht moest Sjoerd Ars (34) na het vertrek van Mustafa Aztopal aan de bak als technisch manager bij Fortuna Sittard. Hij kreeg het meteen flink voor zijn kiezen na de ernstige blessure van aanvoerder Wessel Dammers. „Het werd toch nog vrij hectisch.”
Een paar maanden geleden stond hij nog zelf op het veld, inmiddels is de skybox van Fortuna Sittard zijn domein. Sjoerd Ars heeft er een prachtig uitzicht op het veld van de eredivisionist en zo halverwege februari heeft hij ook weer de tijd om er af en toe van te genieten. Want de technisch manager van Fortuna heeft drukke weken achter de rug. Wat een rustige transferperiode leek te worden, eindigde toch nog in een race tegen de klok in de zoektocht naar een nieuwe verdediger.
Sjoerd Ars jaagt anno 2019 niet meer op doelpunten, maar op aankopen. Een verandering die hem redelijk eenvoudig is afgegaan, zo zegt hij zelf. „Het was de eerste paar maanden wel wennen hoor. Je staat ineens niet meer dagelijks op het veld, moet op een nieuwe manier structuur in je leven vinden.” Dat hij augustus van het vorig jaar uitgerekend bij Fortuna terugkeerde, wekte overigens in het begin nogal wat verbazing. Ars was in de zomer van 2017 bij de club vertrokken omdat hij niet door ??n deur kon met toenmalig trainer Sunday Oliseh. Maar voor hemzelf kwam de terugkeer niet als een verrassing. „Ik heb altijd heel goed contact gehad met de eigenaar, ook na mijn vertrek. Bovendien stond in mijn contract dat ik in 2017 tekende al dat ik na mijn actieve carri?re bij Fortuna zou blijven werken.”
In de luwte
De goaltjesdief van weleer begon in de luwte, maar na het vertrek van Mustafa Aztopal deze winter kwam alles in een stroomversnelling voor Ars. „Dat had ik zelf ook niet verwacht, maar dan word je ineens voor de leeuwen gegooid. Dat is wel de snelste leerschool, al zal ook ik ongetwijfeld nog fouten maken.” Waar Ars niet bang voor is, is dat zijn netwerk te klein is. Na het vertrek van Aztopal gingen die stemmen op, maar Ars ziet dat toch anders. „Nee, ik heb niet het idee dat ik iets mis. Sowieso komt bij Fortuna een groot deel van het netwerk uit de club zelf. Ogan (Tarhan, red.) heeft een heel groot netwerk en kent veel mensen. En ik heb zelf in al die jaren ook een aardig netwerk opgebouwd in binnen- en buitenland.”
Ook het spel van onderhandelen is hem niet vreemd. „Dat zijn soms keiharde onderhandelingen, maar die heb ik als speler al veel zelf gedaan. Ik ben zo rond mijn 27ste gestopt met zaakwaarnemers. Toen vond ik dat ik wel genoeg ervaring had om het zelf te doen. Want je hebt een hoop goede zaakwaarnemers, maar ook slechte.” In zijn huidige werk moet hij die van elkaar zien te onderscheiden. Want een gigantisch netwerk van makelaars en zaakwaarnemers hoeft voor hem niet; Ars bindt liever een select groepje aan zich waarvan hij op aan kan.
Toch ging de zoektocht naar een nieuwe verdediger in de laatste weken van januari niet zonder slag of stoot. „Het leek hartstikke rustig te worden en toen was daar ineens die verschrikkelijke blessure van Wessel Dammers.” Het speurwerk werd begonnen in eigen land, maar een speler als de van een blessure terugkerende Jo?l Veltman - en ook andere opties in Nederland - bleek niet haalbaar. Ook in de eigen jeugd liep geen directe versterking rond en dus ging de blik over de landsgrenzen. „Want kwaliteit moet altijd leidend zijn”, meent Ars. „We zoeken vooral naar spelers met heel veel potentie. Jongens die bijvoorbeeld net bij de verkeerde club of in de verkeerde competitie zijn beland. Dat doen we voor een groot deel aan de hand van data. Als je daar handig mee omgaat, kun je daar veel mee. Ik denk dat wij dat beter doen dan veel andere clubs.”
Bovendien moet Fortuna creatief zijn. „Voor spelers als Zeka en Dembele hebben wij heel gunstige deals gesloten met hen en hun clubs, omdat die het vooral belangrijk vinden dat die jongens hier een platform krijgen. Ik zie andere clubs die in de winter een paar ton te besteden hebben. Zo gaat dat bij ons helaas niet.” Speler na speler viel af in de jacht op de gehoopte versterking achterin. „En dan nadert 31 januari en komt de druk er toch een beetje op te staan. Het werd nog vrij hectisch ja”, erkent Ars.
Het was een nieuwe gewaarwording voor hem. Toch heeft Ars er van genoten. Zeker omdat hij met Dembele en Syhre nog twee verdedigers wist te strikken. Die laatste moest de vervanger van Dammers worden, maar niets zo onzeker als de voetbalwereld. Een meniscusblessure op zijn eerste training gooide roet in het eten. „Als je dat dan hoort, ja, dat verzin je niet.”
Zo eindigde Ars zijn eerste transferperiode enigszins in mineur, al smaakt de zoektocht naar zo’n speler en het binnen hengelen ervan wel naar meer. Vergelijkbaar met het gevoel na het maken van een doelpunt? „Nee, daarbij komt het niet in de buurt. Scoren geeft adrenaline, daar krijg je echt zo’n kick van. Maar het geeft wel een lekker gevoel als het dan lukt, al heb ik er in het geval van Syhre maar ongeveer een dag van kunnen genieten.”
Bron: De Limburger
