Groen Geel en Neal Haan: een succesverhaal. Het zou de cover van een goed boek kunnen zijn, iets wat de nimmer bescheiden oefenmeester absoluut terecht zou vinden. “Dat wordt een dik boek!”, schatert Haan. In 2008 zocht hij met enkele vrienden het avontuur op sportpark Corpus den Hoorn op, geflankeerd door een flink aantal OKVC-bekenden als Jan Kracht, Maarten Groeneveld, Nanne Bakker en Groen Geels all time topscoorder Wiebren Jansen, die dat eerste seizoen maar liefst vijfendertigmaal doel trof. Groen Geel herbergde destijds slechts twee teams op zondag, waarbij Haan en consorten aan de wieg stonden van de zaterdagtak die tegenwoordig zo floreert. Haan: “We zijn als vriendenteam als Groen Geel zaterdag 1 begonnen. De club was op sterven na dood en stond op de nominatielijst van de gemeente en KNVB om opgeheven te worden. Vooral op financieel gebied kwamen er lijken uit de kast. Het was een wanorde, waarbij de rode cijfers behoorlijk waren. Mede door goed voorzitterschap van icoon Jacob Ritsema is de club gaan bloeien. De huidige selectiespelers Jeroen Vogel en Gerben Posthumus hebben als penningmeesters voor financi?le gezondheid gezorgd. Natuurlijk kan ik nog veel meer namen opnoemen, maar dan ben ik nog wel even bezig. Als ik dan echt iemand als verlosser, brein en principaal moet aanwijzen, dan wijs ik naar mezelf. Mijn bijnaam is dan ook de Ayatollah van Corpus.”
In de zesde klasse, oprecht de kelder van het amateurvoetbal, promoveerde Groen Geel in dat eerste seizoen via de nacompetitie naar de vijfde klasse. Een jaar later vocht het tegen degradatie, maar daarna was de beer los. Wiebren Jansen bleef maar scoren en zag zich gesterkt worden door aanwinsten als Johan Niemeijer en Hendrik-Jan Smit. Haan zag zijn dienaars achtereenvolgens kampioen worden in de vijfde (2011), vierde (2012) ?n derde klasse (2013). De zaterdagafdeling floreerde en had een onmiskenbare aantrekkingskracht op een breed scala aan noemenswaardige voetballers. Zelfs jongens die op een behoorlijk niveau hadden geacteerd kozen zonder blikken of blozen voor het fraaie hoofdveld, de houten feestschuur en de vervallen kleedkamers. Groen Geel was cult en als het ware de symbolisering van de term voetbalcultuur. Tegenwoordig kent de zondagtak vier teams en gedijt de zaterdagafdeling wel bij drie dames- en zeven herenteams. Er wordt gevoetbald op twee schitterende kunstgrasvelden en de sfeer is er, eigenlijk ongeacht de uitslagen van die dag, steevast opperbest.