Ik ben niet zo paniekerig aangelegd maar ik ben er ondertussen wel helemaal klaar mee en dan vooral de onzekerheid die het met zich mee brengt. Doordeweeks zit ik 40 uur op kantoor, ik hou dan altijd wel het nieuws een beetje in de gaten maar de afgelopen week heb ik minstens iedere 5 minuten gekeken of er iets was.
Hoe ga ik morgen aan mijn zoon van net 6 uitleggen dat de school dichtgaat. Hoe moet het met mijn dochter die binnenkort zou gaan wennen en begin mei voor het eerst naar school zou gaan. Hoe gaan we het economisch aanpakken wanneer alles een maand dichtgaat. In de branche waar ik werk zal het werk wel blijven maar er zullen echt klanten zijn die hieraan onderdoor gaan. Wat heeft dat voor impact op mijn functie bijvoorbeeld. Is ons kantoor wel in staat om over twee maanden de salarissen nog wel te betalen?
Het zou fijn zijn om wat licht aan het einde van de tunnel te krijgen. Ik lees dat een van de steden in de Chinese provincie die in Lockdown gingen vrijdag weer is opengegaan. Als ik de grafiek een beetje doortrek lijkt het begin april daar alles 'virus-vrij' te zijn. Maar waar zitten wij in die curve? En komt die afname ook niet grotendeels door de stijging van de temperatuur?
Vandaag was wel prettig, geen pc in de buurt, verjaardag gevierd (met een paar afwezigen) en morgen ook lekker rustig aan. Maar sinds vanochtend snotter ik ook een beetje, dan ben ik toch bang; stel nu dat... Al zijn er verder nul klachten.
Ik merk gewoon dat ik er moeite mee heb, al die onzekerheid. Ik vond het wel prettig dat stramien met 5 dagen werken, donderdag badminton, zondag SHH en zo af en toe vakantie.