SuikerBrood
Well-known member
Gefeliciteerd! Kijk uit naar volgend seizoen. De echte derby's zijn toch de leukste (al zijn het vaak niet de meest oogstrelende..)
Cambuur nieuws topic
- Onderwerp starter De Wolf
- Startdatum
BlauwVinger
Well-known member
De troetelproleet en gelegenheidsvolksmenner Henk de Jong sprak een fierljepfatwa uit.
Bedreiging bij Cambuur: erevoorzitter en leden stichtingsbestuur stappen op
Vier van de vijf leden van het stichtingsbestuur houden er per direct mee op.
www.omropfryslan.nl
De champagnevlekken zijn nog niet droog of ze vechten elkaar de tent al uit. Bedreiging vanuit de club en daarbuiten. Oa Smid overweegt aangifte.
Weer onrust bij Cambuur: erevoorzitter en stichtingsbestuursleden stappen op vanwege bedreiging
19 apr 2021
Er is opnieuw onrust ontstaan in de bestuurskamer van SC Cambuur. Vier van de vijf leden van het stichtingsbestuur houden er per direct mee op. Dat geldt voor voorzitter Cees Anceaux, Dirk Bootsma, Wim de Keijzer en Bert van Dijk. Reden van het opstappen is dat er leden zijn bedreigd. Alleen Hayo Apotheker blijft in het stichtingsbestuur zitten tot 1 mei.
Een aantal weken geleden was het ook al onrustig op de burelen van de club. Er zijn afgesproken gemaakt over het stoppen van twee commissarissen en de leden van het stichtingsbestuur. Deze leden zouden er op 1 mei mee ophouden, maar willen tot 1 juni hun opvolgers begeleiden.
Er stonden vier mensen op een kandidatenlijst voor twee plekken in het stichtingsbestuur. Van de certificaathouders, die geld in de club hebben gestoken, worden er twee vertegenwoordigd in het stichtingsbestuur. Een van die kandidaten is erevoorzitter Ype Smid, die vorige week in de SportCast nog zei dat de kans 'nihil' was dat hij nog wat voor Cambuur zou doen op korte termijn. Naar aanleiding van die kandidatuur zijn Smid en leden van het stichtingsbestuur bedreigd. Die hebben daarom besloten er per direct mee op te houden.
"Zwichten voor geweld"
Drie van de vier kandidaten voor het nieuwe stichtingsbestuur hebben zich teruggetrokken, onder wie Smid. Datzelfde geldt dus ook voor vier van de vijf leden van het huidige stichtingsbestuur. "We zwichten voor geweld en dat doet pijn," vertelt Anceaux. Smid laat weten aangedaan te zijn door de bedreigingen en intimidatie. Die bedreigingen zijn afkomstig van een medewerker van Cambuur en komen ook uit de hoek van de harde kern van de club. Smid denkt erover om aangifte te doen bij de politie.
En het blijft niet bij het bovenstaande. Ook de voorzitter van de Kern van Cambuur, Kees Elzinga, overweegt om ermee op te houden. Elzinga is ook bedreigd en geïntimideerd, zo laat hij weten. Verder wil hij nog niet reageren. Elzinga wil woensdag eerst het bestuur van de Kern van Cambuur op de hoogte stellen. De kans dat hij doorgaat met zijn werk voor de supportersclub is uiterst klein.
Hayo Apotheker blijft
Van het stichtingsbestuur blijft alleen oud-burgemeester Hayo Apotheker zitten. Apotheker laat weten dat hij zich wil houden aan de afspraken die eerder zijn gemaakt over de datum van opstappen van het eerdere stichtingsbestuur. Die datum ligt op 1 mei. Tot die tijd blijft Apotheker dus op zijn post. "Ik wil voorkomen dat de club in een juridisch vacuüm terechtkomt", laat Apotheker weten.
Algemeen directeur Ard de Graaf van Cambuur laat weten dat hij hier nog niet het meeste van heeft meegekregen. "Ik heb gemerkt dat er dit weekend wat turbulentie was", zegt De Graaf. Maar, de drukte omtrent de promotie heeft ervoor gezorgd dat de directie zich hier nog niet mee bezig heeft gehouden.
Omropfryslan.nl
Hahaha. Wat een slappe zak die Ard de Graaf. Bedreiging namens iemand vanuit de club.
Eens kijken of Hank the John dit ook weer goedpraat, net als de dreigementen richting en het stadion uitjagen van Lodeweges.
19 apr 2021
Er is opnieuw onrust ontstaan in de bestuurskamer van SC Cambuur. Vier van de vijf leden van het stichtingsbestuur houden er per direct mee op. Dat geldt voor voorzitter Cees Anceaux, Dirk Bootsma, Wim de Keijzer en Bert van Dijk. Reden van het opstappen is dat er leden zijn bedreigd. Alleen Hayo Apotheker blijft in het stichtingsbestuur zitten tot 1 mei.
Een aantal weken geleden was het ook al onrustig op de burelen van de club. Er zijn afgesproken gemaakt over het stoppen van twee commissarissen en de leden van het stichtingsbestuur. Deze leden zouden er op 1 mei mee ophouden, maar willen tot 1 juni hun opvolgers begeleiden.
Er stonden vier mensen op een kandidatenlijst voor twee plekken in het stichtingsbestuur. Van de certificaathouders, die geld in de club hebben gestoken, worden er twee vertegenwoordigd in het stichtingsbestuur. Een van die kandidaten is erevoorzitter Ype Smid, die vorige week in de SportCast nog zei dat de kans 'nihil' was dat hij nog wat voor Cambuur zou doen op korte termijn. Naar aanleiding van die kandidatuur zijn Smid en leden van het stichtingsbestuur bedreigd. Die hebben daarom besloten er per direct mee op te houden.
"Zwichten voor geweld"
Drie van de vier kandidaten voor het nieuwe stichtingsbestuur hebben zich teruggetrokken, onder wie Smid. Datzelfde geldt dus ook voor vier van de vijf leden van het huidige stichtingsbestuur. "We zwichten voor geweld en dat doet pijn," vertelt Anceaux. Smid laat weten aangedaan te zijn door de bedreigingen en intimidatie. Die bedreigingen zijn afkomstig van een medewerker van Cambuur en komen ook uit de hoek van de harde kern van de club. Smid denkt erover om aangifte te doen bij de politie.
En het blijft niet bij het bovenstaande. Ook de voorzitter van de Kern van Cambuur, Kees Elzinga, overweegt om ermee op te houden. Elzinga is ook bedreigd en geïntimideerd, zo laat hij weten. Verder wil hij nog niet reageren. Elzinga wil woensdag eerst het bestuur van de Kern van Cambuur op de hoogte stellen. De kans dat hij doorgaat met zijn werk voor de supportersclub is uiterst klein.
Hayo Apotheker blijft
Van het stichtingsbestuur blijft alleen oud-burgemeester Hayo Apotheker zitten. Apotheker laat weten dat hij zich wil houden aan de afspraken die eerder zijn gemaakt over de datum van opstappen van het eerdere stichtingsbestuur. Die datum ligt op 1 mei. Tot die tijd blijft Apotheker dus op zijn post. "Ik wil voorkomen dat de club in een juridisch vacuüm terechtkomt", laat Apotheker weten.
Algemeen directeur Ard de Graaf van Cambuur laat weten dat hij hier nog niet het meeste van heeft meegekregen. "Ik heb gemerkt dat er dit weekend wat turbulentie was", zegt De Graaf. Maar, de drukte omtrent de promotie heeft ervoor gezorgd dat de directie zich hier nog niet mee bezig heeft gehouden.
Omropfryslan.nl
Hahaha. Wat een slappe zak die Ard de Graaf. Bedreiging namens iemand vanuit de club.
Eens kijken of Hank the John dit ook weer goedpraat, net als de dreigementen richting en het stadion uitjagen van Lodeweges.
Het betreft naast supporters zelfs een medewerker.
Bernardo
Well-known member
Cambuur: rauwe volksclub waar trots en cynisme hand in hand gaan
Na een afwezigheid van vijf jaar keert SC Cambuur terug op het hoogste niveau. Een mijlpaal voor de club en de stad Leeuwarden, waar trots en cynisme hand in hand gaan.
Dit verhaal is afkomstig uit de nieuwste VI. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
Het is vrijdagavond rond tienen als Henk de Jong vanaf de eerste verdieping van het Cambuur Stadion heimelijk een kijkje probeert te nemen op het volgestroomde Cambuurplein. Binnen de kortste keren wordt de trainer door supporters gespot, een massaal gejuich barst los. In de loop van het duel met Helmond Sport (4-1) hebben zich voor de hoofdingang duizenden fans verzameld. ‘Ik heb hier kippenvel van, jongens’, brengt De Jong uit terwijl hij de mensenmassa in zich opneemt. ‘Kijk nou, dit is toch niet meer normaal?’
Helemaal uit het niets kwam de ontlading niet. De geruchten zoemden al dagen rond en plaatsten Cambuur en de gemeente voor een dilemma. De gemeente had botweg twee opties: het koste wat het kost handhaven van de coronamaatregelen met het risico van een veldslag, of het gedogen van een viering, waarbij de club een inspanning zou leveren om binnen een uur na afloop van de wedstrijd het stadionplein weer leeg te krijgen.
In overleg met Cambuur en supportersgroeperingen werd gekozen voor die laatste optie, waarbij het managen van de supporters werd toevertrouwd aan Henk de Jong. Als tweevoudig promotieheld heeft de Cambuur-trainer in de Friese hoofdstad een enorme populariteit. Als hij zich morgen zou kandideren voor het burgemeesterschap van Leeuwarden, kan Sybrand Buma overmorgen zijn kantoor leegruimen. Dus toen de trainer rond half elf ’s avonds de fans vriendelijk doch dringend verzocht huiswaarts te keren, was het Cambuurplein net zo snel weer leeg als dat het een uur eerder was volgestroomd.
De sentimenten waren niet te beteugelen, de supporters niet te houden. Wat er vrijdagavond gebeurde was namelijk veel meer dan een explosie van trots en vreugde. Want ook de frustratie en boosheid richting de KNVB kwam weer aan het oppervlak. Op het veld bij de spelers die spraken van justice, in de catacomben bij Henk de Jong het woord gerechtigheid in de mond nam. Dat Eric Gudde ondanks alles voornemens is binnenkort naar de Friese hoofdstad af te reizen voor het uitreiken van de kampioensschaal, toont volgens prominenten bij Cambuur aan dat de KNVB-directeur een jaar na dato nog altijd geen benul heeft van het sportieve trauma dat de door hem bestuurde bond vorig jaar heeft aangericht en hoe diep de boosheid daarover – ook nu nog – zit.
Ondanks de dramatische klasseringen bleven de Leeuwarder fans in duizendtallen naar het stadion komen
Slapende reus, het is een geuzennaam die Cambuur heeft omarmd. Tal van onderzoeken zijn door de jaren heen gedaan naar de potentie van de club uit Leeuwarden. De conclusies waren eenduidig: in de Friese hoofdstad is er potentie om structureel in de Eredivisie te voetballen. Alleen kwam het, een paar oplevingen daargelaten, nooit als zodanig van de grond. Aanvankelijk door wanbeleid en chronische financiële problemen die Cambuur dicht bij de afgrond brachten en voor sportieve kaalslag zorgden. Later door een aantal dramatisch verlopen ontknopingen in de play-offs en de eeuwigdurende stadionsoap.
De slapende reus. Nog niet eens zo lang geleden bracht die in comateuze toestand heel wat jaren in de kelder van de Eerste Divisie door. Cambuur had weer eens gegokt, verloren en het waren de supporters die op de blaren zaten. Tussen 2003 en 2008 hoorde Cambuur bij het rijtje TOP Oss, Telstar en Helmond Sport. Ondanks de dramatische klasseringen bleven de Leeuwarder fans in duizendtallen naar het stadion komen. Naar het stadion dat eigenlijk niet meer kan, maar daarom – net als in Rotterdam – juist wordt omarmd.
De tegels in de toiletten slaan geel uit van de pis en wie in de rust een Mars wil kopen, moet op de koop toe nemen dat hij het begin van de tweede helft mist
In een archiefkast waarvandaan de geluidsinstallatie kan worden bediend, staat ook het beleg voor de dagelijkse broodmaaltijd. De tegels in de toiletten slaan geel uit van de pis en wie in de rust een Mars wil kopen, moet op de koop toe nemen dat hij het begin van de tweede helft mist. Eigenlijk kan het niet meer in het betaalde voetbal anno 2021, maar het zijn nukken die voor Cambuur-fans door de jaren heen een onlosmakelijk onderdeel zijn geworden van het stadionbezoek en door velen zullen worden gemist, wanneer de club over een paar jaar aan de andere kant van de stad voetbalt.
Tot die verhuizing Cambuur speelt op een plek vol historie en symboliek. Op een steenworp van het Cambuurplein werd eeuwen geleden de Camminghaburgh gebouwd, als bastion van een invloedrijke Friese familie. De burcht en de later omringende bebouwing groeide vast aan de stad Leeuwarden en zou uitgroeien tot de wijk Cambuur, die in 1964 naam gaf aan de profclub die zich van VV Leeuwarden afscheidde. De Camminghaburgh staat er niet meer, maar het tegenwoordige Leeuwarder bastion staat nog gewoon in de wijk, in de vorm van het Cambuur Stadion. Compleet vergroeid met de volksbuurt waar het het hart van vormt.
Cambuur is een rauwe volksclub die centraal staat in de Leeuwarder identiteit. Onderling is de omgang in Leeuwarden hard en cynisch, maar kom als buitenstaander niet aan de stad of aan de club. Dan treden er afweermechanismen in werking die zich in de loop van generaties in het stadse DNA hebben genesteld.
Leeuwarders zien hun stad graag als trotse en op zichzelf staande stadstaat in een provincie die het door de eeuwen heen vaak heeft laten afweten
In tegenstelling tot de andere grote noordelijke provinciehoofdstad Groningen, heeft Leeuwarden door de geschiedenis heen altijd voor zijn positie moeten knokken, tot in de eigen provincie aan toe. Eeuwenlang was het in Friesland gebruikelijk dat belangrijke instellingen over de verschillende regio’s en steden werden verdeeld. Zo werd in de zestiende eeuw niet Leeuwarden, maar het kleine Franeker de universiteitsstad. Die beslissing wordt tegenwoordig gezien als een van de grootste missers in de Friese historie. Het nietige Franeker was natuurlijk veel te klein voor een universiteit en zo is Friesland inmiddels al eeuwen een van de weinige Nederlandse provincies zonder zelfstandige instelling voor academisch onderwijs. Waar het een abc’tje is dat de Lelylijn – als die er komt – langs Heerenveen, Drachten en Groningen gaat, mag Leeuwarden al blij zijn als het ooit van een zijtakje komt.
Leeuwarders zien hun stad graag als trotse en op zichzelf staande stadstaat in een provincie die het door de eeuwen heen – zo zien Leeuwarders het althans – vaak heeft laten afweten. Dat hun stad in 2018 werd uitgeroepen tot culturele hoofdstad van Europa, was in Leeuwarder ogen dan ook een klein mirakel. Friesland was Friesland niet geweest als het aanvankelijk niet had geopperd de hele provincie voor die eretitel te nomineren.
Het meest gevleugelde gezegde uit het Leeuwarder dialect luidt: Het het nooit wat weest en et zal nooit wat wurde (het is nooit wat geweest en het zal nooit wat worden). In de arbeidersstad waar nooit iets vanzelf gaat is die mentaliteit simpelweg de logische som der delen. De wijze waarop de KNVB met de promotieklucht vorig jaar een sportief trauma aanrichtte door Cambuur een zekere rentree in de Eredivisie te ontnemen, is op een wrange wijze passend in de geschiedenis van een stad en club waar tegenwind vaak de norm is gebleken.
Cambuur gaat er alles aan doen om SC Heerenveen te evenaren en te overvleugelen
Fries wordt er in Leeuwarden weinig gesproken, de provinciale zender Omrop Fryslân – die in het Fries uitzendt – relatief weinig bekeken. ‘Leeuwarden, anti-Fries’, klonk het bij het promotiefeest diverse malen op het Cambuurplein. Een boodschap die in de kern niet bedoeld is om een hekel aan de provincie te ventileren, maar vooral dient als verwoording van het gevoel van stadse trots en het zich afzetten tegen alles wat in de Leeuwarder belangen zou kunnen schaden. Daar is rivaal SC Heerenveen door zijn explosieve groei vanaf de jaren negentig de afgelopen decennia symbool voor komen te staan. De buurman omarmde alles wat Fries was; het gevolg was dat alles wat met de Friese identiteit wordt geassocieerd, in Cambuur-kringen juist werd verstoten.
Met Cambuur keert er een pure volksclub terug in de Eredivisie, met een zeer fanatieke aanhang. Je zou kunnen zeggen: Feyenoord in het klein. Een club die het in zich heeft een vaste bespeler van het hoogste niveau te worden, helemaal als het nieuwe stadion er daadwerkelijk komt. Een club die er alles aan gaat doen om SC Heerenveen te evenaren en te overvleugelen, de provinciegenoot die voor alles staat wat Cambuur niet wil zijn.
Als het tegen elven is en het Cambuurplein is leeggestroomd, lurkt Henk de Jong aan een tafel in de businessclub rustig aan zijn biertje. Blijdschap en trots overheersen, maar desgevraagd richt de trainer zijn blik ook al op de toekomst. Waar hij het meest naar uitkijkt in de Eredivisie? ‘De derby tegen Heerenveen, absoluut. Dat zijn schitterende wedstrijden, met over en weer vijandigheid tussen de supporters. Fans op alle viaducten op weg naar Heerenveen, een week lang gekkenhuis; dat zijn de mooiste potjes van het jaar.’
'Komt dat stadion er niet, dan wordt het op termijn heel moeilijk. Dan moeten we de mensen vroeg of laat waarschijnlijk toch weer teleurstellen'
Maar De Jong ontkomt ook niet aan een kritische noot. ‘Dit is mooi, maar waar gaan we heen? We moeten nu zorgen dat we ons twee, drie jaar in de Eredivisie handhaven. Daarna moet het nieuwe stadion er staan. Dan kunnen we bouwen, een nog grotere club worden die vast in de middenmoot van de Eredivisie speelt. Komt dat stadion er niet, dan wordt het op termijn heel moeilijk. Dan moeten we de mensen die we vandaag gelukkig hebben gemaakt, vroeg of laat waarschijnlijk toch weer teleurstellen. En dat willen we niet, we willen dóór.
Na een afwezigheid van vijf jaar keert SC Cambuur terug op het hoogste niveau. Een mijlpaal voor de club en de stad Leeuwarden, waar trots en cynisme hand in hand gaan.
Dit verhaal is afkomstig uit de nieuwste VI. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
Het is vrijdagavond rond tienen als Henk de Jong vanaf de eerste verdieping van het Cambuur Stadion heimelijk een kijkje probeert te nemen op het volgestroomde Cambuurplein. Binnen de kortste keren wordt de trainer door supporters gespot, een massaal gejuich barst los. In de loop van het duel met Helmond Sport (4-1) hebben zich voor de hoofdingang duizenden fans verzameld. ‘Ik heb hier kippenvel van, jongens’, brengt De Jong uit terwijl hij de mensenmassa in zich opneemt. ‘Kijk nou, dit is toch niet meer normaal?’
Helemaal uit het niets kwam de ontlading niet. De geruchten zoemden al dagen rond en plaatsten Cambuur en de gemeente voor een dilemma. De gemeente had botweg twee opties: het koste wat het kost handhaven van de coronamaatregelen met het risico van een veldslag, of het gedogen van een viering, waarbij de club een inspanning zou leveren om binnen een uur na afloop van de wedstrijd het stadionplein weer leeg te krijgen.
In overleg met Cambuur en supportersgroeperingen werd gekozen voor die laatste optie, waarbij het managen van de supporters werd toevertrouwd aan Henk de Jong. Als tweevoudig promotieheld heeft de Cambuur-trainer in de Friese hoofdstad een enorme populariteit. Als hij zich morgen zou kandideren voor het burgemeesterschap van Leeuwarden, kan Sybrand Buma overmorgen zijn kantoor leegruimen. Dus toen de trainer rond half elf ’s avonds de fans vriendelijk doch dringend verzocht huiswaarts te keren, was het Cambuurplein net zo snel weer leeg als dat het een uur eerder was volgestroomd.
De sentimenten waren niet te beteugelen, de supporters niet te houden. Wat er vrijdagavond gebeurde was namelijk veel meer dan een explosie van trots en vreugde. Want ook de frustratie en boosheid richting de KNVB kwam weer aan het oppervlak. Op het veld bij de spelers die spraken van justice, in de catacomben bij Henk de Jong het woord gerechtigheid in de mond nam. Dat Eric Gudde ondanks alles voornemens is binnenkort naar de Friese hoofdstad af te reizen voor het uitreiken van de kampioensschaal, toont volgens prominenten bij Cambuur aan dat de KNVB-directeur een jaar na dato nog altijd geen benul heeft van het sportieve trauma dat de door hem bestuurde bond vorig jaar heeft aangericht en hoe diep de boosheid daarover – ook nu nog – zit.
Ondanks de dramatische klasseringen bleven de Leeuwarder fans in duizendtallen naar het stadion komen
Slapende reus, het is een geuzennaam die Cambuur heeft omarmd. Tal van onderzoeken zijn door de jaren heen gedaan naar de potentie van de club uit Leeuwarden. De conclusies waren eenduidig: in de Friese hoofdstad is er potentie om structureel in de Eredivisie te voetballen. Alleen kwam het, een paar oplevingen daargelaten, nooit als zodanig van de grond. Aanvankelijk door wanbeleid en chronische financiële problemen die Cambuur dicht bij de afgrond brachten en voor sportieve kaalslag zorgden. Later door een aantal dramatisch verlopen ontknopingen in de play-offs en de eeuwigdurende stadionsoap.
De slapende reus. Nog niet eens zo lang geleden bracht die in comateuze toestand heel wat jaren in de kelder van de Eerste Divisie door. Cambuur had weer eens gegokt, verloren en het waren de supporters die op de blaren zaten. Tussen 2003 en 2008 hoorde Cambuur bij het rijtje TOP Oss, Telstar en Helmond Sport. Ondanks de dramatische klasseringen bleven de Leeuwarder fans in duizendtallen naar het stadion komen. Naar het stadion dat eigenlijk niet meer kan, maar daarom – net als in Rotterdam – juist wordt omarmd.
De tegels in de toiletten slaan geel uit van de pis en wie in de rust een Mars wil kopen, moet op de koop toe nemen dat hij het begin van de tweede helft mist
In een archiefkast waarvandaan de geluidsinstallatie kan worden bediend, staat ook het beleg voor de dagelijkse broodmaaltijd. De tegels in de toiletten slaan geel uit van de pis en wie in de rust een Mars wil kopen, moet op de koop toe nemen dat hij het begin van de tweede helft mist. Eigenlijk kan het niet meer in het betaalde voetbal anno 2021, maar het zijn nukken die voor Cambuur-fans door de jaren heen een onlosmakelijk onderdeel zijn geworden van het stadionbezoek en door velen zullen worden gemist, wanneer de club over een paar jaar aan de andere kant van de stad voetbalt.
Tot die verhuizing Cambuur speelt op een plek vol historie en symboliek. Op een steenworp van het Cambuurplein werd eeuwen geleden de Camminghaburgh gebouwd, als bastion van een invloedrijke Friese familie. De burcht en de later omringende bebouwing groeide vast aan de stad Leeuwarden en zou uitgroeien tot de wijk Cambuur, die in 1964 naam gaf aan de profclub die zich van VV Leeuwarden afscheidde. De Camminghaburgh staat er niet meer, maar het tegenwoordige Leeuwarder bastion staat nog gewoon in de wijk, in de vorm van het Cambuur Stadion. Compleet vergroeid met de volksbuurt waar het het hart van vormt.
Cambuur is een rauwe volksclub die centraal staat in de Leeuwarder identiteit. Onderling is de omgang in Leeuwarden hard en cynisch, maar kom als buitenstaander niet aan de stad of aan de club. Dan treden er afweermechanismen in werking die zich in de loop van generaties in het stadse DNA hebben genesteld.
Leeuwarders zien hun stad graag als trotse en op zichzelf staande stadstaat in een provincie die het door de eeuwen heen vaak heeft laten afweten
In tegenstelling tot de andere grote noordelijke provinciehoofdstad Groningen, heeft Leeuwarden door de geschiedenis heen altijd voor zijn positie moeten knokken, tot in de eigen provincie aan toe. Eeuwenlang was het in Friesland gebruikelijk dat belangrijke instellingen over de verschillende regio’s en steden werden verdeeld. Zo werd in de zestiende eeuw niet Leeuwarden, maar het kleine Franeker de universiteitsstad. Die beslissing wordt tegenwoordig gezien als een van de grootste missers in de Friese historie. Het nietige Franeker was natuurlijk veel te klein voor een universiteit en zo is Friesland inmiddels al eeuwen een van de weinige Nederlandse provincies zonder zelfstandige instelling voor academisch onderwijs. Waar het een abc’tje is dat de Lelylijn – als die er komt – langs Heerenveen, Drachten en Groningen gaat, mag Leeuwarden al blij zijn als het ooit van een zijtakje komt.
Leeuwarders zien hun stad graag als trotse en op zichzelf staande stadstaat in een provincie die het door de eeuwen heen – zo zien Leeuwarders het althans – vaak heeft laten afweten. Dat hun stad in 2018 werd uitgeroepen tot culturele hoofdstad van Europa, was in Leeuwarder ogen dan ook een klein mirakel. Friesland was Friesland niet geweest als het aanvankelijk niet had geopperd de hele provincie voor die eretitel te nomineren.
Het meest gevleugelde gezegde uit het Leeuwarder dialect luidt: Het het nooit wat weest en et zal nooit wat wurde (het is nooit wat geweest en het zal nooit wat worden). In de arbeidersstad waar nooit iets vanzelf gaat is die mentaliteit simpelweg de logische som der delen. De wijze waarop de KNVB met de promotieklucht vorig jaar een sportief trauma aanrichtte door Cambuur een zekere rentree in de Eredivisie te ontnemen, is op een wrange wijze passend in de geschiedenis van een stad en club waar tegenwind vaak de norm is gebleken.
Cambuur gaat er alles aan doen om SC Heerenveen te evenaren en te overvleugelen
Fries wordt er in Leeuwarden weinig gesproken, de provinciale zender Omrop Fryslân – die in het Fries uitzendt – relatief weinig bekeken. ‘Leeuwarden, anti-Fries’, klonk het bij het promotiefeest diverse malen op het Cambuurplein. Een boodschap die in de kern niet bedoeld is om een hekel aan de provincie te ventileren, maar vooral dient als verwoording van het gevoel van stadse trots en het zich afzetten tegen alles wat in de Leeuwarder belangen zou kunnen schaden. Daar is rivaal SC Heerenveen door zijn explosieve groei vanaf de jaren negentig de afgelopen decennia symbool voor komen te staan. De buurman omarmde alles wat Fries was; het gevolg was dat alles wat met de Friese identiteit wordt geassocieerd, in Cambuur-kringen juist werd verstoten.
Met Cambuur keert er een pure volksclub terug in de Eredivisie, met een zeer fanatieke aanhang. Je zou kunnen zeggen: Feyenoord in het klein. Een club die het in zich heeft een vaste bespeler van het hoogste niveau te worden, helemaal als het nieuwe stadion er daadwerkelijk komt. Een club die er alles aan gaat doen om SC Heerenveen te evenaren en te overvleugelen, de provinciegenoot die voor alles staat wat Cambuur niet wil zijn.
Als het tegen elven is en het Cambuurplein is leeggestroomd, lurkt Henk de Jong aan een tafel in de businessclub rustig aan zijn biertje. Blijdschap en trots overheersen, maar desgevraagd richt de trainer zijn blik ook al op de toekomst. Waar hij het meest naar uitkijkt in de Eredivisie? ‘De derby tegen Heerenveen, absoluut. Dat zijn schitterende wedstrijden, met over en weer vijandigheid tussen de supporters. Fans op alle viaducten op weg naar Heerenveen, een week lang gekkenhuis; dat zijn de mooiste potjes van het jaar.’
'Komt dat stadion er niet, dan wordt het op termijn heel moeilijk. Dan moeten we de mensen vroeg of laat waarschijnlijk toch weer teleurstellen'
Maar De Jong ontkomt ook niet aan een kritische noot. ‘Dit is mooi, maar waar gaan we heen? We moeten nu zorgen dat we ons twee, drie jaar in de Eredivisie handhaven. Daarna moet het nieuwe stadion er staan. Dan kunnen we bouwen, een nog grotere club worden die vast in de middenmoot van de Eredivisie speelt. Komt dat stadion er niet, dan wordt het op termijn heel moeilijk. Dan moeten we de mensen die we vandaag gelukkig hebben gemaakt, vroeg of laat waarschijnlijk toch weer teleurstellen. En dat willen we niet, we willen dóór.