Castreren is het enige wat in me opkomt eerlijk gezegd, bij pedoseksuelen en verkrachters. Waarom zou je als samenleving het risico nemen?
Wat U.G. zegt, ik vind sexueel misbruik misschien wel het ergste wat er is. Martelpraktijken ben ik ook niet zo'n fan van.
Je verneukt iemands leven letterlijk, soms tot op een punt dat dood zijn beter is.
Bezint eer ge begint, heb ik nog wel eens voorbij horen komen.
Sexuele misdrijven zoals verkrachting zijn heel, heel lastig echt te bewijzen. Ik ken jouw situatie niet, maar stel dat je single bent en je komt vanavond een leuk meisje tegen. Het klikt en jullie trekken je ergens terug. Morgen staat de politie op de stoep met een aanklacht tegen verkrachting. Tsja, kan nog lastig worden ook al was het wel degelijk vrijwillig. Ik heb liever niet dat we rigoreuze stappen ondernemen bij beslissingen waarbij zo'n grote foutmarge is.
Verder vind ik pedofilie ook vreselijk en ik ben niet tegen lange straffen als iemand veroordeeld kan worden, maar in het debat vind ik dat het overdreven wordt. Er zijn zoveel dingen net zo vreselijk waar veel minder aandacht voor is. Resultaat is in mijn optiek dat mensen met die gevoelens het opkroppen waardoor het eruit komt als ze de kans krijgen. En niemand die ervan wist.
In een wat relaxter klimaat waarin die mensen open kunnen zijn over hun gevoelens en daarin begeleid kunnen worden denk ik dat je meer controle hebt en uiteindelijk minder incidenten.