Het gaat al veel langer de verkeerde kant op met het uittenue
Sjoerd Mossou
22-4-15 - 10:28
COLUMN
Bij Adidas is tegenwoordig een doorgedraaide designer in dienst met een kinky fetisj voor fluoriserende broekjes.
Deze week werd bekend dat Feyenoord volgend seizoen in een nieuw uittenue gaat spelen.
Het woordje 'nieuw' mag u in deze context letterlijk nemen, want originaliteit kun je de ontwerpers niet ontzeggen. Integendeel.
Gek dat niemand ooit eerder op de kleurencombinatie is gekomen, maar Feyenoord speelt vanaf komend weekend in een kobaltblauw shirt met oranjeroze frutseltjes, gecombineerd met een oranjeroze broek en oranjeroze sokken. Leuk detail ook: de mouwtjes hebben - erg leuk bedacht - oranjeroze biesjes!
Op de begeleidende reclamefoto zat Karim El Ahmadi zo vrolijk te grijnzen in zijn nieuwe kobaltblauw/oranjeroze tenue, dat je even vermoedde dat het hier een geintje betrof, of gewoon een flauw photoshopknutseldingetje.
Maar nee, al snel twitterde Jordy Clasie dat hij het tenue 'mooi!' vond - en overduidelijk was dat niet ironisch bedoeld, want Jordy staat al jaren onder contract bij Adidas.
Het schunnigst was de begeleidende verklaring, die stelt dat het tenue 'ge?nspireerd' is op de kleuren van 'de stoeltjes in de Kuip'. Met andere woorden: om deze kleurencombinatie nog enigszins geloofwaardig te verkopen aan puristen en conservatieven, heeft de marketingafdeling als de wiedeweerga een enorm lulverhaal bedacht.
Het was u misschien nog niet opgevallen, maar het gaat al langer de verkeerde kant op met het uittenue. Nog niet eens zozeer uit hypercommercieel oogpunt, want wij voetballiefhebbers begrijpen ondertussen heus wel hoe het werkt.
Een nieuwe uittenue betekent geld. Prima. Snappen we. Geen punt.
Maar zullen we wel weer een beetje normaal gaan doen? Bij Adidas is tegenwoordig een doorgedraaide designer in dienst met een kinky fetisj voor fluoriserende broekjes, waardoor ze bij Ajax al veel langer in de merkwaardigste combinaties rondsjokken. Appelgroen/geel met donkerblauw. Felroze met zwart/grijs.
Je verzint het niet, of ze verzinnen het.
Bij Nike stuurden ze Lionel Messi de laatste jaren in allerlei felgekleurde kanariepakjes de straat op, terwijl iedere stylist snapt dat je juist met Messi niet te gek moet doen, met dat fletse muizenkoppie van 'm.
Maar het grootste probleem zit hem natuurlijk in een gebrek aan historisch besef. In een natuurlijk gevoel voor voetbalcultuur en voor verhoudingen.
Wees gerust, alles hoeft heus niet altijd bij het oude te blijven. De jeugd van tegenwoordig koopt massaal die shirtjes en broekjes, niet nostalgische ouwe lullen zoals wij, dat snap ik ook nog wel. We kunnen niet voor eeuwig in de jaren 70 en 80 blijven hangen - en met een beetje gelikt is niets mis.
Maar een voetbalclub is ook in deze tijd: identificatie. Ook als je cluppie een uitwedstrijd speelt, wil je nog iets herkennen van de club en de stad waar je graag bij wilt horen. Daar zijn oneindig veel variaties in mogelijk, lang leve het ruime denken, maar wel binnen een zekere marge.
Feyenoord is in principe Gouden Gids-lichtgeel of Rotterdams groenwit. Desnoods is het groen met zwart of gewoon neutraal blauw. Ajax? Bij voorkeur lichtblauw, en iets donkerder blauw, of gewoon zwart met rode accenten, liefst met het klassieke clublogo op de borst.
Waar het om gaat is: een club hoort een uithangbord van een sportmerk te zijn. Niet andersom. Maar nota bene onze grootste voetbalclubs laten zich tegenwoordig lenen als wandelende reclamefolders, niet zozeer zichzelf verkopend, maar bovenal de nieuwste kleurencollecties van een Duitse sportkledingfabrikant.
En net zo erg: afgezien van de gekke kleuren zijn het meestal inwisselbare confectieshirts, met van die standaardstreepjes en standaardbiesjes, zonder ook maar ??n subtiele verwijzing naar de stad- of clubcultuur. Dat kan dus niet, mensen. Dat moeten we gewoon niet pikken.
Het is geen wereldramp natuurlijk, een uittenue is ook maar gewoon een uittenue, maar toch zal er iemand in opstand moeten komen, want anders wordt het van kwaad tot erger.