R.I.P Topic

erka

Well-known member
Als je wil, kun je iedere dag wel iets bijleren over de oorlog. Toen ik nog in Amsterdam woonde, woonde ik toch in de buurt van wat woningen en gebouwen met een geschiedenis. Dan kom je toch regelmatig weer nieuwe verhalen tegen en dan sta je er wel even bij stil als je er met de volgende wandeling door de buurt langs komt. Mocht iemand ooit eens in Amsterdam zijn, dan is het namenmonument wel iets of even langs te lopen. Ligt redelijk om de hoek van de Stopera geloof ik.

Ik ben laatst een rondje door de Joodse wijk gelopen toen ik in Amsterdam was. Even uurtje rondlopen. Stopera, monument inderdaad, Waterlooplein, de synagoges, Hollandse Schouwburg, Auschwitz monument. Erg indrukwekkend.
 
  • Leuk
Waarderingen: Max

erka

Well-known member
In Groningen had je trouwens ook relatief veel Joden. Ik werk vlakbij de (vrij grote) synagoge, die al een tijd weer als synagoge in gebruik is en onlangs helemaal gerestaureerd. Hier was er ook een Joodse buurt die zich concentreerde rond de Folkingestraat. Toen een achterafwijkje, maar tegenwoordig een van de drukste doorgaande loop/fietsroutes door het centrum. Maar nog steeds een ander karakter dan de andere straten in het centrum.
 

Jef400

Well-known member
Ik zag hem al diverse malen op Twitter voorbij komen. Dan word je idd even stil. Niet lang geleden, het zal wel rond haar meest recente verjaardag geweest zijn of rondom 4/5 mei kwam ze weer even voorbij in de media als iemand om aan te denken. Toen toch weer even gekeken hoe haar familieverhaal in elkaar stak. Maar dit is toch weer confronterend. Het Bittere Kruid was uiteraard voor de leeslijst prettig qua omvang, maar het staat mij bij dat ik het ook een goed boek vond. Hoe was zij @Miramar ?

Grotendeels is dat wel bekend ja. Alleen in veel gevallen ook niet. Het zal wel een lugubere reden hebben dat ze wel hun administratie rond moesten hebben, ongetwijfeld om verantwoording af te kunnen leggen.

Als je wil, kun je iedere dag wel iets bijleren over de oorlog. Toen ik nog in Amsterdam woonde, woonde ik toch in de buurt van wat woningen en gebouwen met een geschiedenis. Dan kom je toch regelmatig weer nieuwe verhalen tegen en dan sta je er wel even bij stil als je er met de volgende wandeling door de buurt langs komt. Mocht iemand ooit eens in Amsterdam zijn, dan is het namenmonument wel iets of even langs te lopen. Ligt redelijk om de hoek van de Stopera geloof ik.
Zelf loop ik er geregeld langs. Ook de grote synagogoge en het Joods Historisch zorgen voor een specifieke sfeer daar.
 

Max

Administrator
Forumleiding
In Groningen had je trouwens ook relatief veel Joden. Ik werk vlakbij de (vrij grote) synagoge, die al een tijd weer als synagoge in gebruik is en onlangs helemaal gerestaureerd. Hier was er ook een Joodse buurt die zich concentreerde rond de Folkingestraat. Toen een achterafwijkje, maar tegenwoordig een van de drukste doorgaande loop/fietsroutes door het centrum. Maar nog steeds een ander karakter dan de andere straten in het centrum.

Kende de Folkingestraat alleen van de bierbrouwerij, maar ik begreep dat ze laatst verborgen fietsen van Joodse onderduikers vonden bij een verbouwing.
 

Miramar

Well-known member
Ik zag hem al diverse malen op Twitter voorbij komen. Dan word je idd even stil. Niet lang geleden, het zal wel rond haar meest recente verjaardag geweest zijn of rondom 4/5 mei kwam ze weer even voorbij in de media als iemand om aan te denken. Toen toch weer even gekeken hoe haar familieverhaal in elkaar stak. Maar dit is toch weer confronterend. Het Bittere Kruid was uiteraard voor de leeslijst prettig qua omvang, maar het staat mij bij dat ik het ook een goed boek vond. Hoe was zij @Miramar ?

Grotendeels is dat wel bekend ja. Alleen in veel gevallen ook niet. Het zal wel een lugubere reden hebben dat ze wel hun administratie rond moesten hebben, ongetwijfeld om verantwoording af te kunnen leggen.

Als je wil, kun je iedere dag wel iets bijleren over de oorlog. Toen ik nog in Amsterdam woonde, woonde ik toch in de buurt van wat woningen en gebouwen met een geschiedenis. Dan kom je toch regelmatig weer nieuwe verhalen tegen en dan sta je er wel even bij stil als je er met de volgende wandeling door de buurt langs komt. Mocht iemand ooit eens in Amsterdam zijn, dan is het namenmonument wel iets of even langs te lopen. Ligt redelijk om de hoek van de Stopera geloof ik.
Ik was denk ik 12 jaar oud toen ze bij ons op school kwam en de verhalen zorgen wel voor wat stiltes moet ik zeggen. Ook humor(wat een 12 jarige humor vond neem ik aan) maar vooral stukken over de oorlog intrigeerde mij toen al. Mijn oma had onderduikers in de kelder en mijn opa zat bij het verzet dus ik wist al genoeg over de oorlog. Maar zulke verschrikkelijke dingen die zij had meegemaakt kun je je eigen niet voorstellen op tiener leeftijd.
 

erka

Well-known member
Ik was denk ik 12 jaar oud toen ze bij ons op school kwam en de verhalen zorgen wel voor wat stiltes moet ik zeggen. Ook humor(wat een 12 jarige humor vond neem ik aan) maar vooral stukken over de oorlog intrigeerde mij toen al. Mijn oma had onderduikers in de kelder en mijn opa zat bij het verzet dus ik wist al genoeg over de oorlog. Maar zulke verschrikkelijke dingen die zij had meegemaakt kun je je eigen niet voorstellen op tiener leeftijd.

Mijn opa heeft ook ondergedoken gezeten vanwege de Arbeitseinsatz. Niks vergeleken met de Joden, maar het was voor hen ook spannend genoeg. Paar jaar lang bovenin de kerktoren in het dorp :)
 

Mario

Well-known member
Mijn opa heeft ook ondergedoken gezeten vanwege de Arbeitseinsatz. Niks vergeleken met de Joden, maar het was voor hen ook spannend genoeg. Paar jaar lang bovenin de kerktoren in het dorp :)
Mijn beide grootvaders zijn aan het werk gezet in Duitsland. De één op het platteland en de andere op de binnenvaart. Beiden zijn redelijk goed behandeld omdat hun werkgevers niet zo heel veel op hadden met de nazi's.

Mijn oma kwam van origine uit Polen, en kwam hier al wonen voor de oorlog. Zij woonde in Ede, en hoorde de gevechten tijdens Market Garden. Haar broer is trouwens gesneuveld in dienst van het Duitse leger.

Mijn vader komt uit 1935, en heeft heel bewust het bombardement van Rotterdam meegemaakt. Na de hongerwinter is hij voor een half jaar naar Engeland gegaan. Daar werden kinderen, uit de landen die geleden hadden tijdens de oorlog. ondergebracht bij gastgezinnen. De zogenaamde bleekneusjes. Tot op de dag van vandaag hebben wij nog steeds contact met die familie.
 
Laatst bewerkt:

JMD

Well-known member
Mijn opa heeft ook ondergedoken gezeten vanwege de Arbeitseinsatz. Niks vergeleken met de Joden, maar het was voor hen ook spannend genoeg. Paar jaar lang bovenin de kerktoren in het dorp :)
Mijn opa van moeders kant is opgepakt bij een razzia vanwege de Arbeitseinsatz, maar heeft bij een verzamelpunt weten te ontsnappen via een wc-raampje. Daarna een tijd ondergedoken gezeten.
Mijn oma (geb 1922) van vaders kant woonde in die tijd vlakbij Rotterdam en heeft het bombardement meegemaakt. Zij heeft hier tot haar dood nooit over kunnen praten. Praten over de oorlog was bij die opa en oma ook taboe. Met mijn andere opa en oma kon ik uitgebreid praten over de oorlog, indrukwekkende verhalen. Beiden hebben ook niet echt honger geleden in de Hongerwinter, ze woonden op boerenland, dus eten was er 'genoeg'. (in ieder geval genoeg om redelijk normaal op te kunnen leven)


Jaarlijks hebben we op mijn school een WO-II-dag voor klas 3. Overlevenden van de oorlog komen dan langs om te praten. Mooi om te zien hoe oude mensen met dit soort verhalen zelfs de meest irritante klas compleet stil kunnen krijgen met hun verhalen. De meeste indruk op mij maakte het verhaal van een Joodse vrouw die heel jong was in de oorlog, en ondergedoken moest zitten op zolder en gevonden werd door een Duitse soldaat. Die Duitse soldaat zag haar (ze was een jaar of 4) en liet haar zitten en is weggelopen. Wat die vrouw toen ze daarover verteld had zei maakte diepe indruk: 'niet elke Duitser was slecht, vergeet niet dat er ook jongens bijzaten die helemaal niks met Hitler hadden'... Dat vind ik zo knap als je je familie kwijt raakt door de oorlog (veel familieleden gestorven in concentratiekampen) en dat je dan 'zakelijk en persoonlijk' kan scheiden.
 

De Wolf

Well-known member
Mijn opa heeft nooit verteld wat hij in de oorlog heeft gedaan. Enige is dat hij bij de Grebbenberg heeft gevochten en hij bij verstek is veroordeeld tot kamp Vught.
 

erka

Well-known member
Een al lange tijd overleden oom van mij heeft bij de bevrijding zijn hele familie verloren door inslag van een granaat. Dat heeft ie nooit verwerkt. Ik vond het altijd een beetje een nare, bozige oom als kind maar dat kwam dus ergens vandaan.

Overigens was mijn grootvader, de vader van mijn opa van de andere kant, Duits. Hij is destijds naar Nederland gevlucht vanwege WO 1, omdat hij niet in het Duitse leger wilde, als kanonnenvoer in het front in België/Frankrijk en een zekere dood als gevolg.
 

Abubakari

Well-known member
rs=w:600,h:600

Spits van het Nottingham Forest dat twee keer de EC1 won.
 

ALenstra

Well-known member
De eerste speler in Engeland toch waar een miljoenenbedrag voor werd betaald? Scoorde ook in de Europacupfinale.
 
Bovenaan