Toen ik nog in de onderzoeksjournalistiek zat heb ik op mijn blog eens een onthullend verhaal geschreven over de bedenkelijke rol die Vader Abraham in smurfenland heeft gespeeld ten tijde van het smurfenlied. Om het zacht uit te drukken, hij heeft zich niet geliefd gemaakt. En bronnen uit die tijd zeggen dat het heel goed mogelijk is dat er een smurf achter de dood van Abraham zit.
het hele artikel
Om de paneermailers die vragen “wanneer komt die Smurfen Muziek Encyclopedie nu eindelijk eens uit” tegemoet te komen, de voorpublicatie van het al in 2010 aangekondigde (maar vo…
abubakaridevries.wordpress.com
Het deel over Vader Abraham:
De ellende op muziekgebied in Smurfenland begon in 1977 toen ene Pierre Kartner het Smurfenbos betrad. Smurfenland was destijds het Memphis, Tennessee van het muzikale universum, ze scoorden de ene kwaliteitshit na de andere met hun Smurfensound afkomstig uit de Smurf Studio’s. Het kon dan ook niet uitblijven dat de profiteurs en parasieten zich zouden gaan melden. Een zich Vader Abraham noemende grijsaard verleidde enkele van de naar succes smachtende doch muzikaal minder gezegende Smurfen tot het opnemen van het mierzoete en übercommerciele Smurfenlied. Een lied wat voor eens en altijd het muzikale Smurfen universum zou veranderen. Weg was de goeie naam van de Smurfen op muzikaal gebied. “Er was na dat rotsmurfenlied tijdenlang geen droog brood meer te verdienen voor de oprechte muzikale Smurf en bij optredens werd je doodgegooid met verzoekjes voor het Smurfenlied”, aldus Screamin’ Big Poppa Smurf, de grootste Blueslegende van Smurfenland.
Overigens was niet alleen de goeie naam op muzikaal gebied verdwenen, ook Vader Abraham was verdwenen. Smurfin (destijds deel uitmakend van het achtergrondkoor): “Geen cent hebben we er voor gehad, alles verdween in de zakken van Vader Abraham. Een bakje smurfbessen was het enige wat er af kon. Vage beloftes te over, het geld zou nog wel komen, geduld moesten we hebben. Nou, ik heb jaren gewacht, maar nog nooit een cent gezien. Die vuile zakkenvuller met dat domme bolhoedje heeft ons gewoon opgelicht”. Daarnaast heeft Vader Abraham Smurfin in die tijd meerdere malen sexueel misbruikt.
Volgens velen is Grote Smurf de 241ste (de huidige Grote Smurf dus) zelfs een (bastaard)zoon van Vader Abraham en Smurfin. Het is een onderwerp waarop een enorm taboe rust in Smurfenland, dus daar kom je niet veel meer over te weten. Al heb ik off the record het verhaal bevestigd gekregen, maar is mij verboden de (gruwelijke) details te publiceren. “Het is nergens voor nodig dit verhaal opnieuw op te rakelen” zo luidt de algemene opinie in Smurfenland. Feit is dat Vader Abraham ook 33 jaar na dato nog steeds Smurfvijand nummer 1 is. En als ik hoor wat hij in de lente van 1977 met Smurfin uitgevreten heeft is dat ook geen wonder.
De “Smurfenlied affaire” heeft tot een grote tweedeling geleid in Smurfenland. Aan de ene kant de “Had ik het niet gezegd, die Vader A. is een oplichter” smurfen, aangevoerd door Brilsmurf en (pas later) Smurfin. Aan de andere kant de Smurfen die na het commerciële succes van het Smurfenlied zijn gaan proberen de smurfensound verder uit te buiten. Elke nieuwe hype stevig omarmend en overal waar geld te halen valt staan ze vooraan met hun top40 geluid. Kijk op you youtube en zie de vele vercommercialiseerde smurf hits en je weet genoeg. “De hoeren van de muziekwereld” zo staan de Smurfen inmiddels bekend. De uitverkoop is inmiddels zo ver dat Grote Smurf zelfs de ouwe Smurftraditional “Blauw” aan Marco Borsato heeft verkocht. Hetgeen de Smurfpunx van Big Blue inspireerde tot het bijtende “He’s a Whore”, over de “Idiot Bastard son” van Vader Abraham, Grote Smurf:
He’s a whore — I’ll do anything for money
He’s a whore — With the
things you like to eat
He’s a whore — Well, the stories I could tell
He’s a whore — And I’m a moron as well
I’m a whore — He’ll do anything for money
I’m a whore — Because he goes anywhere
I’m a whore — He’ll do anything for money