Ik was een nieuwe game begonnen, met als begindoel een ploeg uit L2 van degradatie te redden. Ik heb alle competities van Engeland, Nederland, Schotland en Zweden geladen en begon in Zweden, zodat je in Engeland na 33 wedstrijden instroomt. Op dat moment stonden Plymouth en AFC Wimbledon 23e en 24e. Het werd Wimbledon. Uit de resterende 13 duels haalde ik 37 punten, steeg naar plek 13 en werd zelfs manager van het jaar. Wel enorme financi?le problemen, met als gevolg slechts 21 spelers voor het seizoen erna. Wel waren het 21 goede spelers, dus we deden goed mee in de top van L2. Blessures, schorsingen en vermoeidheid zorgden voor een dip rond kerst, maar ik bleef in de play-off zone staan. In maart kwamen er gelukkig wat jeugdspelers bij en had ik iig wat (waardeloze) back-up en genoeg wissels. De eindsprint werd gewonnen door mij en de titel werd zelfs op speeldag 45 gepakt. Op naar L1!
Hetzelfde probleem als in L2: Geen geld. Er werd ook nog eens 12 miljoen geleend voor een nieuw stadion, dat in juni 2017 klaar zou zijn. Het werd een moeizaam jaar, met wederom een goede laatste serie, die me van plek 17 naar 8 brachten. Het lijkt heel wat, maar het gat naar de degradatie was maar 11 punten en het gat naar de nummer 7 was ook 11 punten. Port Vale werd 24e met 50 (!) punten. Het tweede seizoen had als doel om iig voor promotie mee te gaan doen, dus de start met 0 uit 5 was nogal desastreus. Het keerpunt kwam op speeldag 11 tegen Carlisle. Die stonden knap laatste met 0 uit 10 en kregen van mij met 8-0 klop. De weg omhoog was gevonden, met name uit werd zo'n beetje alles gewonnen. In de FA Cup versloeg ik Bournemouth (PL), Newcastle (PL) en Huddersfield (PL), totdat in de 1/2e finale West Brom (PL) na verlenging met 2-3 won. Een zure nederlaag, want West Brom verloor de finale van landskampioen Man Utd en ging Europa in. In L1 was het reuze spannend, de top-6 stond na 40 duels wel vast, maar de vraag was wie er de play-off in moesten. Doncaster werd kampioen, maar daarachter stonden 5 ploegen die allemaal nog 2e konden worden. Ik stond 2e en had een hele lastige uitwedstrijd naar nummer 7 Peterborough. Charlton en Barnsley (4e en 5e) speelden tegen elkaar en nummer 3 was Bristol City, dat ook een lastig uitduel had. Charlton en Barnsley gooiden elkaars ruiten in met een 3-3 gelijkspel, Bristol City won, Crewe Alex verloor, ik verloor en zo werd Bristol City de nummer twee. In de play off trof ik Crewe, won twee keer en de finale werd met 1-3 gewonnen van Barnsley. Promotie! En het nieuwe stadion van 11.000 plaatsen was klaar. Ik kreeg eindelijk was geld te besteden, gooide alles op het loonbudget en haalde transfervrij zoveel mogelijk 'klasse' binnen. Liever kwaliteit dan kwantiteit.
Ik moest trouwens nog heel wat contracten aanpassen, want ik had in L1 heel veel contracten met een 50% salarisstijging bij promotie getekend, om zo maar wat goede spelers te halen. Dus kon ik 12 contracten gaan aanpassen. 7 spelers tekenden bij tegen voor mij veel betere voorwaarden en allemaal zonder enige clausules. 4 spelers wilden dat niet en die heb ik weten te verkopen (dat betekend in mijn geval: voor 0 euro op te halen). Dit is mijn selectie voor 2017/18: