Vol ongeloof hebben we kennis moeten van het besluit van de directie (althans van Aldo van der Laan) om door te gaan met Alfred Schreuder. Zowel het besluit zelf als de wijze waarop dit besluit tot stand is gekomen, dit is gecommuniceerd en de argumenten die daarbij worden genoemd, stuiten ons tegen de borst.
De stelling van Van der Laan dat de kritiek te kort door de bocht is, getuigt van weinig tot geen inzicht in de redenen voor ons als supporters om het vertrouwen in Schreuder op te zeggen. We rekenen hem niet af op de 6 punten in mindering en evenmin op de tiende (c.q. achtste) plaats. Doorslaggevend is dat we ons volstrekt niet kunnen identificeren met de spelopvatting en dat er geen enkele reden is om aan te nemen dat dit zal verbeteren. Immers, onze onvrede op dit vlak is gedurende dit seizoen al diverse malen met de technische staf besproken en door ons kenbaar gemaakt. Aanvankelijk steeds vanuit een positieve invalshoek – o.a. de flyeractie de knop moet om – en uiteindelijk, toen het seizoen volledig was verloren, met een duidelijk statement namens ALLE supportersverenigingen. Er hoeft niet altijd te worden gewonnen, maar we willen weer met plezier naar het stadion kunnen gaan.
Dit gegeven maakt dat de zoveelste belofte om het tij te keren een loze is. De keuze om door te gaan op dezelfde weg is enkel gebaseerd op hoop, op ijdele hoop bovendien. Zelfs als we het nieuwe seizoen onverhoopt zouden starten met goede resultaten, zal dat de vertrouwensbreuk niet herstellen. De beslissing wordt, voor zover ons bekend, door geen enkele geleding binnen de club actief gedragen. Zelfs als het juist is dat er draagvlak is gezocht en gevonden bij de spelersgroep, dan geldt enerzijds dat een (groot) deel van hen vertrekt, waardoor dat draagvlak verdwijnt, en anderzijds dat de spelers hadden moeten spreken met hun voeten en niet voor de camera van Fox of in de Telegraaf.
Dat de voorzitter na een ‘evaluatie’ desalniettemin tot deze conclusie komt, getuigt ervan dat hij niet begrijpt wat er leeft onder de supporters dan wel dat hij daar eenvoudig weg schijt aan heeft. Zijn voorzitterschap wordt slechts gelegitimeerd doordat de club afhankelijk zou zijn van zijn financiele injecties. Een situatie die het directe gevolg is van het wanbeleid waarvoor hij zelf (mede) verantwoordelijk is. Wat ons betreft een volstrekt onwenselijke en onwerkbare situatie.
We zullen op zeer korte termijn een “evaluatiegesprek” plannen met onze leden en ons beraden over maatregelen.
Het bestuur van de Vriendenkring