Naast de activiteiten van het eerste elftal tijdens de Amerikaanse tour, is er momenteel ook de nodige aandacht voor de situatie van Bar?a B.
Zoals ik in een ander topic al schreef, speelt het team volgend seizoen mogelijk alsnog in de Segunda A. Gerard L?pez is de nieuwe trainer, met Javier Garc?a Pimienta (voormalig trainer van de juveniles) als zijn assistent. Er is veel onrust over de spelers, want velen zouden elders heen kunnen. De degradatie wordt als een slechte omstandigheid gezien, de Segunda B als slecht voor de ontwikkeling van de talenten, en het vooruitzicht op een kans bij het eerste beperkt. Arsene Wenger zou Sergi Samper willen, Pep zou interesse hebben voor Adama Traor? als back-up voor het kwetsbare duo Robben-Ribery.
Ik las net een column op EMD en daar kon ik me wel in vinden - het zijn niet zozeer de omstandigheden, maar de instelling van de spelers zelf die op dit moment een grote rol zal hebben in of deze spelers het wel of niet gaan maken bij Bar?a. Twee spelers die inmiddels alles hebben gewonnen, braken door na een seizoen tijdens het absolute dieptepunt van het tweede, het jaar in de Tercera. Toch heeft deze omstandigheid niet belet dat Pedro en Busquets doorbraken en veelvoudige kampioenen werden. Iniesta, Vald?s en Messi hebben nooit in de Segunda A gespeeld en hebben het ook gemaakt. Iniesta ontwikkelde zich in een periode met lokale jongens als Guardiola, Xavi, Arteta en Gerard voor zich op het middenveld, naast buitenlandse aankopen, maar stap voor stap is hij er gekomen en inmiddels zelfs tot aanvoerder opgeklommen. Zelfs Messi heeft stapsgewijs een plek in het basisteam weten te verkrijgen. Daarentegen heeft van alle spelers die wel in de Segunda A speelden de voorbije seizoenen, nota bene deels onder Luis Enrique, er nog geen ??n een basiswaarde kunnen worden voor Bar?a. Die als voordelig beschouwde omstandigheid heeft blijkbaar in praktijk geen meerwaarde opgeleverd.
Dit zijn nu de vragen voor de talenten van nu: zijn ze bereid af te wachten en steeds een stapje om te schuiven binnen de hierachie van het eerste elftal, is een basisplaats bij Bar?a wel hun ultieme doel, of kiezen ze er liever voor hun talent op korte termijn te verzilveren met een transfer naar een andere club (van veelal minder niveau)? Ik hoop dat Samper, Munir, Sandro, Adama, Grimaldo en co. beseffen dat een basisplaats in het eerste van Bar?a niet iets is wat in no-time te behalen is, maar geduld, inzet en vasthouden aan de ultieme droom betekend.