Hercules (2-2) Hoogland
Voor het tweede weekend achter elkaar kon de koploper thuis niet winnen van een laagvlieger, waar vorige week dat gelijkspel wel terecht was deed Hercules zichzelf ernstig tekort.
Vlak voor het betreden van het veld kregen we als arbitrage een Tony Chocolonely reep aangeboden door de aanvoerder (doelman) van Hoogland. Een erg mooi gebaar, je zou ook bijna vergeten dat het deze week Week van de scheidsrechter is.
Het eerste kwartier leverde nog weinig problemen op voor de thuisclub, met zorgvuldig opgezette aanvallen werden de gasten al snel onder druk gezet. Maar na ruim een kwartier spelen leverde het eerste (afstand)schot gelijk een doelpunt op voor Hoogland, tevens het eerste tegendoelpunt voor Hercules dit seizoen.
10 minuten later stond het zelfs 0-2. Iedereen bij Hercules boos op de scheidsrechter, omdat de doelman aangevallen zou zijn door de aanvaller in het doelgebied. De scheidsrechter en (mijn collega) ASR aan die kant deelden die mening echter niet.
Door het vele gezeur van Hercules haalde het zichzelf enorm uit de wedstrijd. Hierdoor volgden ook nog wat opstootjes. Hoogland had de zaakjes goed voor elkaar en haalde ongeschonden de pauze.
Aangezien de kleedkamer van Hercules naast ons zat, konden wij daarom mee krijgen dat de coach zei dat ze zich niet met de scheidsrechter bezig moesten houden maar met hun spel. Dit bleek de tweede helft over te zijn gekomen.
In die tweede helft kwam Hoogland er niet meer aan te pas, sporadisch kwamen ze nog voor het doel van Hercules. Veel kansen leverde het de thuisclub op, maar uiteindelijk slechts 2 goals. Enkele scrimmages voor de goal, waarbij je je afvroeg hoe het geen doelpunt kon opleveren.
Er was dus geen publiek welkom, bij de ingang werd hier goed op gecontroleerd. Ze hadden ereleden benoemd tot stewards, zodat zij toch de wedstrijd konden bekijken. De man (volgens mij oud voorzitter) die ons ontving, stond de eerste helft achter mij. En al snel leek het erop of ik een supporter achter mij had staan. Constant commentaar op de scheidsrechter met een nogal luid stemgeluid. Op een gegeven moment vond ik het wel welletjes en vroeg hem of hij wel helemaal lekker was. Eraan toevoegend dat publiek niet welkom is, maar dat hij zich zo wel gedroeg. Hij mompelde nog iets over de scheidsrechter, maar de boodschap was wel duidelijk. In de tweede helft stond hij namelijk gezellig met alle stewards bij elkaar, en nee ze stonden niet op anderhalve meter afstand. Hierdoor zagen toch nog een man of 10 hun kans schoon en konden daardoor toch nog illegaal de wedstrijd uitkijken.
Na afloop moest ik het ook nog eens doen met slechts één kaasblokje. Ze hebben daar nog een hoop te leren. ;-)