Yannis Anastasiou had gehoopt dat hij gisteren zijn laatste duel in dienst van Roda JC had gecoacht. Het zou echter een desastreuze middag worden, want de Kerkradenaren eindigden precies waar zij niet wilden eindigen: plek 17. Het team ?n de oefenmeester kunnen daarbij, ondanks de sterke tegenstander, de hand in eigen boezem steken.
Een punt tekort
Laten we voorop stellen dat je niet als zeventiende eindigt puur en alleen omdat je een uitwedstrijd bij Vitesse verliest. Daar verliest Roda JC namelijk al jaren, en bij voorkeur ook met 3-0. Wat dat betreft mogen ze bij Vitesse hopen dat we ook volgend seizoen weer op visite komen in de Gelredome. Nee, iedereen zal het erover eens zijn dat het schrale aantal van 13 behaalde punten v??r de winterstop ten grondslag ligt aan de eindklassering van de club in dit seizoen. Dat er sinds de jaarwisseling van zo ongeveer het complete rechterrijtje (met uitzondering van ADO Den Haag en NEC) gewonnen werd, vaak op miraculeuze wijze, leidde ertoe dat De Trots van het Zuiden de laatste speeldag als nummer 15 inging, maar zekerheid op rechtstreekse handhaving was er nooit. Dat op de andere velden Sparta en NEC voor de tweede opeenvolgende week 3 punten pakten nadat zij in de maand ervoor alles hadden verloren wat verloren kon worden, werkt dan niet mee, maar over geluk heeft Roda z?lf in de afgelopen maanden weinig te klagen gehad. Gisteren had de ploeg alsnog de dans kunnen ontspringen, maar op een aantal vlakken lieten spelers ?n trainer het liggen.
Opmerkelijke keuzes
Zo verraste Anastasiou met zijn basisopstelling. De geblesseerde Mohammed El Makrini en Ard van Peppen moesten noodgedwongen vervangen worden in het basiselftal, maar de keuzes die gemaakt werden waren opvallend te noemen. Zo werd Adil Auassar nu weer op het middenveld opgesteld, terwijl hij in de afgelopen weken uitstekend functioneerde als centrale verdediger. Beni Badibanga kreeg zijn kans als linksbuiten ten koste van de ietwat fletse Gyliano van Velzen, een keuze die nog wel te billijken viel. Maar wat met name opviel, was dat Mitchel Paulissen als spits in de basis stond. De onbetwiste eerste spits Dani Schahin werd daardoor naar de bank verwezen, nota bene in een wedstrijd waarin je op voorhand weet dat fysieke duelkracht broodnodig is tegen de sterke Vitesse-defensie. Bovendien heeft Paulissen in de afgelopen weken nou niet aangetoond in een vorm te verkeren waarmee je aanspraak maakt op een basisplaats. Ondanks de degelijke resultaten in de afgelopen wedstrijden haalde Anastasiou daarmee de bezem door zijn basiselftal, iets dat sowieso niet erg gangbaar is op het moment dat je juist een elftal met vertrouwen wil laten spelen in een cruciale wedstrijd.
Strijdplan mislukt
Anastasiou, die bovendien op voorhand al aankondigde dat Roda in Arnhem ?voorzichtig? en ?afwachtend? te werk zou gaan, zou al snel bedrogen uitkomen. Een tegendoelpunt na amper drie minuten, een gebrek aan een over-mijn-lijk-mentaliteit ?n een as waarin Ajagun, maar vooral Van Hyfte en zeer zeker Paulissen het niet gebolwerkt kregen leidden tot een eerste helft waarin Roda weliswaar enkele kansjes kreeg (met ??n uitgelezen mogelijkheid waarbij Ajagun de paal raakte), maar toch behoorlijk tegen de lamp liep met. Roda kwam niet alleen Vitesse, maar ook zichzelf tegen. Het falende strijdplan (?voorzichtig? en ?afwachtend?) kon eigenlijk al na drie minuten, maar sowieso in de rust dan ook in de prullenbak gemieterd worden. Schahin werd alsnog ingebracht en er werd resoluter naar voren gevoetbald, ingegeven door de tussenstanden bij NEC en Sparta. Dat er dan uiteindelijk risico?s worden genomen waardoor Vitesse uitgelezen kansen krijgt om de voorsprong uit te breiden, is inherent aan het feit dat Roda ?cht va banc ging spelen. Wellicht dat het alleen beter was geweest als dat eigen initiatief iets eerder was ingezet, en dat had in de eerste helft ook met vier verdedigers gewoon gekund. Dat Paulissen er na 90 minuten slecht voetbal uiteindelijk toch nog in slaagt om een hoofdrol op te eisen, is knap, maar vooral schamenswaardig. Met drie wedstrijden schorsing (anderhalf duel per gestrekt been, dus) voor de schandalige tackle op Nakamba komt de Kerkradenaar nog goed weg. Het was een aanslag waar men in Syri? verbaasd van moet hebben opgekeken.
Eindspurt
Bij Vitesse kwam de kwaliteit uiteindelijk bovendrijven en werd het dus een duidelijke 3-0 zege. Bij Roda is het eveneens zaak dat de kwaliteit komt bovendrijven, allereerst tegen Helmond Sport. Maar alleen kwaliteit zal niet genoeg zijn. Het mes moet tussen de tanden, onverzettelijkheid moet de standaard zijn. Zeker wanneer er in een eventuele finale de beste ploeg in de tweede seizoenshelft in de Jupiler League (sc Cambuur) of een heetgebakerde streekrivaal (MVV) te wachten staat. We zijn er nog niet. N?g niet.
