My Dying Bride was magisch! De hoofdact zelf deed wat ik er van verwacht had; een superstrakke doomset afwerken. Was de vierde keer dat ik ze zag, maar het blijft de moeite waard.
Maar wat de avond echt legendarisch maakte, was het voorprogramma, Oceans of Slumber. Sowieso aangenaam verrast door hun muziek. Progressieve metal, met een donkere zangeres, drie grunters en nummers van 10 minuten. Ik vond het tof! Maar na hun optreden kreeg ik alleen maar meer waardering, toen ik bij hun merchandise stand aan de praat raakte met de bassist en de twee gitaristen. Wat een aardige kerels zeg! Echt heel tof om kennis te maken met een vriendenclubje uit Amerika, wat opeens door Europa mag touren. Het enthousiasme spatte er vanaf, en ze waren ook oprecht ge?nteresseerd in wie ik ben. Zo ontstond er een heel tof gesprek over allerlei bands en andere zaken. Dat blijft toch leuk aan dit soort underground concertjes. Je staat veel dichter bij de muzikanten. Letterlijk.
Aanstaande vrijdag trouwens weer een heel ander genre; ik ga naar Charl Delemarre in de Mezz. Een vriendin had een kaartje over, dus waarom niet? Ik kende hem niet zo goed, maar wat ik op youtube hoor klinkt zeker niet verkeerd. Dus, zin in!