Batigoal
Well-known member
Terwijl de kou zijn intrede deed in Nederland, zat ik de afgelopen 10 dagen weg te branden in een heerlijk Mediterraans zonnetje op Sardini?. Tussen de pizza?s en snorkelavonturen door was er ook tijd voor het bezoeken voor een voetbalwedstrijd. Niet geheel toevallig speelde de grootste club van het eiland, Cagliari, tijdens de vakantie een wedstrijd. Niet toevallig, aangezien Batigoal naar voren werd geschoven om een mooie vakantiebestemming te kiezen.
De voorbije jaren heb ik vaker een buitenlandse wedstrijd bezocht tijdens mijn vakantie en dit zou mijn 4e Serie A-wedstrijd worden. Sardini? is een relaxt eiland in het naseizoen en heeft bijzonder mooie natuurschoon. Je zou bijna vergeten dat hier een zeer populaire club op het hoogste niveau speelt.
In Nederland kennen we de club Cagliari Calcio niet zo goed en ik had dan ook geen flauw idee wat te verwachten. Ik wist bijvoorbeeld niet dat ze ooit een keer landskampioen van Itali? zijn geweest. Het verraste me positief dat de club erg leeft op het eiland. In ieder dorpje vind je merchandise van de club en er zijn een aantal fanshops te vinden die druk bezocht zijn. Kaartjes kopen was gelukkig nog mogelijk.
Het Stadio Sant?Elia ligt aan de rand van de stad en van te voren was het een drukte van belang. Aangezien we vanaf de ochtend in Cagliari vertoefden kwamen we pas niet land van te voren aan bij het stadion. Het was onmogelijk om nog de auto kwijt te kunnen, dus we parkeerden in een nabijgelegen grasveld.
Net als elders in het land komen veel Italianen naar een voetbalwedstrijd met de scooter en gelukkig is ook daaraan gedacht. Rijen dik staan voor de ingang. Blijkbaar hebben ook Italianen de gewoonte om laat naar een wedstrijd te gaan, want als het eerste fluitsignaal van de scheidsrechter klinkt staan we met duizenden mensen in de hete zon nog te wachten voor de ingang. Uiteindelijk zullen we bijna 10 minuten moeten missen.
Italiaans voetbal betekent tifosi en ook bij Cagliari zijn ze enthousiast. Negentig minuten lang wordt het ene na het andere lied eruit gegooid. Opvallend genoeg heeft deze keer de orkestleider van de tifosi geen megafoon om het publiek op te zwepen. Het zorgt al met al voor een heerlijk sfeertje waardoor ik het erg ben gaan waarderen om Italiaanse wedstrijden te bezoeken.
Iedere voetballiefhebber weet dat Italiaanse wedstrijden best saai kunnen zijn, maar dat was afgelopen weekend zeker niet het geval. Het begin was van beide clubs, allebei spelend in het blauw-rood en dus met de bijnaam Rossoblu, afwachtend. Het publiek tot dan toe braaf. Tot regisseur Davide Di Gennaro van buiten de zestien besloot uit te halen en de bal droog in het net knalde: 1-0 voor de thuisploeg (zie foto hierboven)!
Vanaf dat moment gaat de wedstrijd los en maken de fans de rest van het duel behoorlijk wat kabaal. Dat er genoeg heethoofden tussen zitten blijkt ook wel, want geregeld moet de politie ingrijpen vanwege knokpartijtjes.
Bij Cagliari staan er behoorlijk wat bekende namen op het veld zoals vedette Marco Borriello (zet geen stap te veel, maar is de ultieme balvasthoudende spits),de Chileense marathonman Mauricio Isla en Europees kampioen Bruno Alves (heeft blijkbaar Pepe naast zich nodig, want deed zowat alles fout). De thuisploeg domineert en de 2 gescoorde goals zijn een zwakke afspiegeling van de krachtverhouding en het aantal kansen.
Cagliari wint uiteindelijk met 2-1 in een leuke wedstrijd en de kampioen van de Serie B van afgelopen jaar en vestigt zich keurig in de middenmoot op weg naar lijfsbehoud.
Een wedstrijd van Cagliari Calcio is aan te raden voor iedereen die een heerlijke vakantie wil hebben op Sardini?. Prima niveau, fanatieke sfeer en dat alles in Mediterraanse sferen. Wat wil een mens nog meer?
Laatst bewerkt:
