2016: Album releases
- Onderwerp starter Satyr
- Startdatum
Unregistere
Well-known member
Ik geef de update wel tegelijk met de complete jaarlijst eind december, wel zo handig!
Unregistere
Well-known member
Echt? Ik vind die plaat van Anohni wel echt heel goed, gaat ook wel hoog scoren in mijn jaarlijst.
Janssen
Well-known member
Ik ben normaliter wel voor een portie zwartgallig hoor maar zoals hier in de context van politiek post-nine eleven pakt het me totaal niet.
Laatst bewerkt:
Unregistere
Well-known member
Zo, het is even een klus geweest, maar hierbij al mijn aangeschafte of gekregen albums uit 2016 op volgorde. Precies zestig, dus het is een Top 60 geworden. Mooi aantal. Het mag van dit forum niet in ??n post, dus daarom even in twee delen.
60. ALAMO RACE TRACK - Swan Lake
Jakop Ahlbom vroeg Alamo Race Track om de originele muziek van Tsjaikovsky te verbouwen toen hij bezig was met zijn bewerking van het Zwanenmeer. Het resultaat is 'a dark remake of an iconic fairytale'. Ongetwijfeld was de uitvoering van Swan Lake op de planken een spetterend en spectaculair gebeuren, maar zonder de voorstelling is het toch lastiger om een beeld bij de verzameling songs te krijgen. Daarom wordt het wat mij betreft nooit een kwestie van 'zwaan kleef aan'.
Favoriete track: Leopards, Tigers Play
59. ADAM GREEN - Aladdin
Adam Green knutselde deze keer eens geen verzameling melodieuze popliedjes met een knipoog naar de sixties in elkaar, maar een heuse soundtrack. Green maakte een eigen versie van Aladdin. Ongetwijfeld is de film nog maffer dan knotsgek, want zoiets is de voormalige helft van The Moldy Peaches wel toevertrouwd. De soundtrack is leuk, maar benadert nooit het hoge niveau van zijn normale platen. Zelfs niet als je heel hard over de wonderlamp wrijft.
Favoriete track: Never Lift A Finger
58. BENT VAN LOOY - Pyjama Days
Pyjamadagen. Ze winnen aan populariteit. Wie een beetje mee wil gaan met de tijd, heeft minimaal ??n huispak om op dagen waarop niets hoeft lekker lui op de bank te blijven hangen. Bent Van Looy, jurylid van de Vlaamse versie van The Voice en bovenal frontman van de Belgische band Das Pop, is er vermoedelijk dol op. Je ziet hem al zitten, in zijn gestreepte pyjama van de coverfoto, achter de piano. Mooie liedjes spelend. Meer hoeft er even niet.
Favoriete track: High And Dry
57. MARBLE SOUNDS - Tautou
De Belg Pieter Van Dessel weet hoe hij aansprekende liedjes moet schrijven, nadat hij in 2013 met zijn band Marble Sounds een kersthit in een modern jasje scoorde met 'Leave A Light On'. Op Tautou voert melancholie de boventoon. Op de hoes kijkt een vaag, verdwaald ogend mannetje ons aan vanuit het bos, de muziek dient als bijpassende soundtrack.
Favoriete track: These Paintings Never Dry
56. THE SORE LOSERS - Skydogs
Als je wint, heb je vrienden, zongen Brood & Vrienten al eens. In het geval van The Sore Losers geldt dat ook wel een beetje als je verliest. De Belgen besloten op hun derde plaat namelijk maar eens voor een stevigere sound te gaan. Een geluid dat beter aansluit bij hun energieke live-optredens. Meer Led Zeppelin dan Tom Petty & the Heartbreakers deze keer. Moet kunnen, ook blaffende Skydogs bijten immers niet!
Favoriete track: Dirty Little Pretty Thing
55. TANGARINE - There And Back
Jan, Pier, Tjoris en Corneel, die hebben baarden. Arnout & Sander Brinks ook, de broers die samen al jaren optreden als Tangarine. Hun grootste troef is en blijft de tweestemmigheid. Ook op het in de Verenigde Staten opgenomen There And Back, mede geproduceerd door Joey Burns van Calexico, is dat het geval. De jaren zestig en Simon & Garfunkel blijven de voornaamste invloeden, maar soms gaat het tempo iets omhoog. Dat had van mij best vaker gemogen.
Favoriete track: Where Did My Happiness Go
54. EL PINO AND THE VOLUNTEERS - Self Titled
El Pino and The Volunteers... Dat was toch die Americana-band op Excelsior? Met die gedachte in mijn achterhoofd begon ook ik met het beluisteren van dit titelloze derde album. Het zit er inderdaad nog steeds in, al putten de heren hier voor hun inspiratie ook meer uit de jaren zestig en zeventig van vorige eeuw.
Favoriete track: Waiting, Honey
53. ROALD VAN OOSTEN - Oh Dark Hundred
Ineens was Roald van Oosten weer helemaal terug, met een plaat onder zijn eigen naam nog wel. De voormalig frontman van Excelsior-vlaggenschip Caesar zoekt het nog altijd in melancholieke gitaarpop, maar ook de referenties naar zijn vorige project Ghost Trucker zijn duidelijk aanwezig. Goed om weer iets van hem te horen!
Favoriete track: Pilots Of Luna
52. LUCIUS - Good Grief
De voetballoopbaan van Theo Lucius is inmiddels definitief ten einde. De voormalig international vermaakt zich tegenwoordig vooral langs de waterkant en in zijn eigen caf?. Deze band uit Brooklyn heeft zich vast niet naar Theo vernoemd, maar maakte twee jaar terug met Wildewoman wel een plaat die qua status past bij een international. Waar de voorganger nog goed was voor het spreekkoor 'Theo in Oranje', is Lucius op Good Grief nu toch vooral een degelijke clubspeler.
Favoriete track: Almost Makes Me Wish For Rain
51. CRYING BOYS CAFE - The Keys Not The People
Indiepop zonder gitaar, kan dat? Natuurlijk, er zijn al meer bands die het bewezen hebben. Crying Boys Cafe sluit aan bij dat rijtje. Toetsen, bas, drums en af en toe wat strijkers, meer hebben de mannen niet nodig. Die huilende jongens in het caf? kunnen hun tranen drogen zodra iemand dit plaatje uit de jukebox laat knallen. Zeker als de heren ook een stukje bossanova verwerken in een van de songs. Er mag gedanst worden!
Favoriete track: Licke
50. THE JEZABELS - Synthia
Deze Australische band maakte al enkele prima platen, waarvan Prisoner uit 2011 mijn favoriet is. De soms intense zang van zangeres Hayley Mary is ook op dit album weer een voorname troef. Toch weet de plaat mij minder te pakken dan de voorgangers. Kan een kwestie van smaak zijn. De ??n zal Synthia graag op date vragen, ik kies toch voor een andere dame.
Favoriete track: Flowers In The Attic
49. SMETVIS - De Vis Die Niet Kon Zwemmen
Melle de Boer, vaak vergeleken met Neil Young, brengt al jaren muziek uit. Onder de naam John Dear Mowing Club of Smutfish bijvoorbeeld. Soms samen met Henk Koorn van Hallo Venray, dan zijn ze gewoon Melle & Henk. Voor deze plaat benaderde De Boer een groot aantal Nederlandse schrijvers, dichters en muzikanten om een Nederlandstalige versie van zijn werk te maken. Vandaar Smetvis. Zelf zong hij de vertalingen. Het resultaat is op zijn minst bijzonder.
Favoriete track: Blaadjesballade
48. ARNO - Human Incognito
Oh la la, weer een nieuwe plaat van Arno Hintjes! En de 'vieux motherfucker', zoals hij zichzelf op deze plaat omschrijft, kan het nog steeds. Inmiddels al in de zestig en met een donkerdere, meer krakende stem dan ooit bezingt de Belg beurtelings in het Frans en het Engels het leven. Met zoveel levenswijsheid kun je dat ook makkelijk doen natuurlijk.
Favoriete track: Je Veux Vivre
47. THE KILLS - Ash & Ice
The Kills is ongetwijfeld een van de meest broeierige gemengde muziekduo's van de laatste jaren. De coole Jamie Hince, lange tijd de levenspartner van topmodel Kate Moss, en natuurlijk de geweldige Alison Mosshart maakten al een rij fantastische platen. Midnight Boom uit 2008 is mijn favoriet. Sterke songs en Alison hitsig als de pest, zoals ze daar haar dampende vocalen op plaat zette. Op Ash & Ice ligt de gevoelstemperatuur mij echter net iets te dicht bij het vriespunt dan bij het kookpunt.
Favoriete track: Doing It To Death
46. DANNY VERA - The Outsider
Danny Vera werd bekend dankzij talkshow Voetbal International, waarin hij samen met zijn band wekelijks de muziek verzorgde rond de schaterlach van Ren? van der Gijp en de opmerkelijke oneliners van Johan Derksen. Op The Outsider laat hij horen meer te zijn dan de man die een goed bekeken televisieprogramma mag begeleiden. Vera speelt zichzelf in de basis met een dozijn knappe alt. countrysongs. Niks mis mee, zou Van der Gijp zeggen, terwijl Derksen goedkeurend knikt.
Favoriete track: Loving Her Alone
45. DIVERSE ARTIESTEN - De Jeugd, Vertegenwoordigd
Een keur aan Nederlandse en Vlaamse artiesten bleek bereid om, ter ere van de verjaardag van een van de meest originele groepen van ons land, een eigen versie van een song van De Jeugd Van Tegenwoordig op te nemen. Het leukst zijn de verrassende momenten. Volkszanger Peter Beense die 'Get Spanish' omdoopt in een meezinger, Trafassi dat een feestje maakt van 'De Stofzuiger' en de dampende rockuitvoering van 'Sexy Beesten' door Triggerfinger bijvoorbeeld. Leuk tussendoortje, al blijven de originelen onge?venaard.
Favoriete track: Sexy Beesten
44. FRANKIE COSMOS - Next Thing
Greta Kline, begin twintig en de dochter van acteur Kevin Kline, werkt onder haar artiestennaam Frankie Cosmos gestaag aan haar loopbaan. Ze schudt moeiteloos liedjes uit haar mouw. Niet zo gek, want meestal haalt ze grens van twee minuten net of helemaal niet. Hoeft ook niet, want waarom zou je meer tijd nemen als je de boodschap al vlugger kunt overbrengen? Haar lo-fi muziek rammelt lekker en doet geregeld denken aan Courtney Barnett en Guided By Voices.
Favoriete track: If I Had A Dog
43. NIGHTMAN - Chapters
De Belg Tijs Delbeke is van vele markten thuis. Tal van artiesten uit Nederland en Belgi? deden al een beroep op hem om hen muzikaal bij te staan, terwijl hij ook met zijn eigen band Sir Yes Sir aan de weg timmerde. Onder zijn alter ego Nightman zoekt speelt hij vooral donkere songs met een prettig rafelrandje. Beurtelings knipoogt Delbeke naar Alex Chilton en Afghan Whigs. Aangename nachtmuziek!
Favoriete track: The Night
42. BLUE GRASS BOOGIEMEN - Grassified
Om het 25-jarig jubileum te vieren bracht Blue Grass Boogiemen deze verzameling werk uit, vol songs die ze ooit opnamen met artiesten die zij tijdens een van hun vele tours ontmoetten. Een uiteenlopend gezelschap. Of het nu Def P, Ernst Jansz, Roos Rebergen, Tim Knol, Bennie Jolink of Freek de Jonge is; ze leverden allemaal even enthousiast een track die door de Utrechters van een bluegrasstintje werd voorzien. Er is geen zeurende oom of overdreven tante aanwezig, dus dit verjaardagsfeestje is meer dan geslaagd!
Favoriete track: Ruimtetuin
41. JACK & AMANDA PALMER - You Got Me Singing
Amanda Palmer is nooit te beroerd om iets te doen dat mensen wellicht niet snel verwachten. De voormalige helft van Dresden Dolls besloot dat het tijd werd om vader Jack eens in de muzikale schijnwerpers te zetten. Pa pakte zijn gitaar, dochterlief nam plaats achter de piano, ze kozen twaalf nummers uit die ze allebei konden waarderen, van Leonard Cohen tot Sin?ad O'Connor en van Kimya Dawson tot John Grant, en begonnen gewoon lekker te spelen. De stemmen mixen bovendien prima.
Favoriete track: Black Boys On Mopeds
40. THE JERRY HORMONE EGO TRIP - Stout! Stout! Stout!
Kinderboekenschrijver en punker Jeroen Aalbers heeft onder zijn alter ego Jerry Hormone een heerlijk simpel punkpopplaatje gemaakt. Eenvoudige riffjes, lekker brullen op z'n Rotterdams en stiekem nog een beetje stouter dan Heleen en Marlies samen. Tussen alle vuilbekkerij en meligheid duiken echter ook enkele pareltjes op. Nummers die het verdienen om een breder publiek te bereiken. Zal wel niet gebeuren, maar dat kan Hormone vermoedelijk ook niet schelen.
Favoriete track: Josefien
39. MARTHA WAINWRIGHT - Goodnight City
Weinig zangeressen kunnen zich zo in een tekst inleven als Martha Wainwright. Ook op Goodnight City zijn weer momenten vol intense zang te horen. Wainwright ?s haar songs, zelfs als ze door anderen zijn geschreven. Daardoor is ook dit album weer de moeite waard, al vermoed ik dat ze de pure emotie van haar majestueuze debuut nooit meer zal evenaren.
Favoriete track: One Of Us
38. SAVAGES - Adore Life
Ja, boze vrouwen! Woest waren deze feministische powerrockers op hun vorige plaat Silence Yourself. Ze gingen flink tekeer, met frontvrouw Jehnny Beth als een soort nieuwe Siouxsie. Op Adore Life nemen de dames iets vaker gas terug. Alsof ze beseffen dat een beetje liefde ook geen kwaad kan. Dat ze misschien het leven maar beter kunnen omarmen, zowel de mooie als de duistere kant. En dan af en toe toch nog gewoon lekker boos zijn, dat mag best.
Favoriete track: Adore
37. BEN HARPER & THE INNOCENT CRIMINALS - Call It What It Is
Folkzanger Ben Harper is sinds zijn debuut in de jaren negentig een garantie voor goede platen. Het ene album wint het wellicht op punten van het andere, maar dat is ook een kwestie van persoonlijke voorkeuren. Met Call It What Is bewijst de sociaal bewogen Harper, zonder echt te verrassen, opnieuw zijn vakmanschap. Zeg het maar gewoon zoals het is.
Favoriete track: Call It What It Is
36. LUCINDA WILLIAMS - The Ghosts Of Highway 20
De vrouw met de schuurpapieren stembanden, toch al de zestig gepasseerd, levert opnieuw een album af dat kan wedijveren met de toppers in het Americana-genre. Williams liet zich voor deze dubbelaar inspireren door de Interstate 20, een Amerikaanse snelweg die langs diverse steden voert. Plaatsen die een belangrijke rol in haar leven speelden en daar zingt ze dan vol passie over, gesteund door een ijzersterke band.
Favoriete track: If My Love Could Kill
35. AN PIERL? - Arches
De eigenzinnige Vlaamse zangeres An Pierl? brak door als het Belgische antwoord op Tori Amos. Ze bracht haar grillige pianoliedjes ten gehore terwijl ze op een skippybal zat. In de loop der jaren vond ze steeds meer haar eigen stijl en nam de vergelijking met Amos per album af. Inmiddels klinkt Pierl? qua zang zelfs meer als Kate Bush. Het verhaal achter Arches is bijzonder. Pierl? zette namelijk een kerkorgel in en dat levert een geluid op dat ze nog niet eerder liet horen.
Favoriete track: The Road Is Burning
34. HOPE SANDOVAL AND THE WARM INVENTIONS - Until The Hunter
Al jaren is Hope Sandoval een van de beste zangeressen als het aankomt op dromerige popmuziek. Of ze het nu met Mazzy Star deed of met haar eigen Warm Inventions, het resultaat was altijd van hoog niveau. Muziek om lekker bij te mijmeren, terwijl Sandoval je toezingt. Af en toe ontsnapt haar een zucht waar Leo Beenhakker wat van kan leren. Die klinken lekker. Geen idee wie die jager uit de albumtitel is, maar Sandoval schiet op dit album heel vaak raak.
Favoriete track: Into The Trees
33. JOAN AS POLICE WOMAN / BENJAMIN LAZAR DAVIS - Let It Be You
Joan Wasser maakt al jaren muziek onder haar alter ego Joan As Police Woman. Luisterliedjes, doorgaans omlijst door piano en viool. Voor dit album arresteerde ze Benjamin Lazar Davis, die ook in Okkervil River zat, als muzikale partner. Het resultaat is een verzameling bedrieglijk luchtige songs met tweestemmige zang. Als je dan toch staande wordt gehouden door een politievrouw, laat het dan de wulpse Joan zijn.
Favoriete track: Let It Be You
32. THE THERMALS - We Disappear
Wie zin heeft in een portie rammelende rock met een altijd onder het oppervlak aanwezige melodieuze kant zit al jaren goed bij The Thermals. Iedere plaat is weer een nieuwe energiebom op zich. Ook We Disappear sluit moeiteloos aan bij de rest van het oeuvre. Ze hebben betere platen gemaakt, dat durf ik wel te beweren, maar ach... Er valt genoeg te genieten, want minstens vier songs horen thuis op de tracklist van een ultieme Thermals Best Of.
Favoriete track: My Heart Went Cold
31. CASE / LANG / VEIRS - Self Titled
Op voorhand al een mooie combinatie. De dromerige indiedame Laura Veirs, alt. country nachtegaal Neko Case en de eigenzinnige singer/songwriter k.d. lang bundelden voor deze plaat de krachten. Muzikaal vakmanschap en het plezier dat de dames tijdens het maken van deze plaat hebben gehad, zet zich duidelijk om in luisterplezier. Over de hele linie mis ik echter net die paar onvergetelijke songs die dit album een unieke status hadden kunnen bezorgen.
Favoriete track: Delirium
60. ALAMO RACE TRACK - Swan Lake
Jakop Ahlbom vroeg Alamo Race Track om de originele muziek van Tsjaikovsky te verbouwen toen hij bezig was met zijn bewerking van het Zwanenmeer. Het resultaat is 'a dark remake of an iconic fairytale'. Ongetwijfeld was de uitvoering van Swan Lake op de planken een spetterend en spectaculair gebeuren, maar zonder de voorstelling is het toch lastiger om een beeld bij de verzameling songs te krijgen. Daarom wordt het wat mij betreft nooit een kwestie van 'zwaan kleef aan'.
Favoriete track: Leopards, Tigers Play
59. ADAM GREEN - Aladdin
Adam Green knutselde deze keer eens geen verzameling melodieuze popliedjes met een knipoog naar de sixties in elkaar, maar een heuse soundtrack. Green maakte een eigen versie van Aladdin. Ongetwijfeld is de film nog maffer dan knotsgek, want zoiets is de voormalige helft van The Moldy Peaches wel toevertrouwd. De soundtrack is leuk, maar benadert nooit het hoge niveau van zijn normale platen. Zelfs niet als je heel hard over de wonderlamp wrijft.
Favoriete track: Never Lift A Finger
58. BENT VAN LOOY - Pyjama Days
Pyjamadagen. Ze winnen aan populariteit. Wie een beetje mee wil gaan met de tijd, heeft minimaal ??n huispak om op dagen waarop niets hoeft lekker lui op de bank te blijven hangen. Bent Van Looy, jurylid van de Vlaamse versie van The Voice en bovenal frontman van de Belgische band Das Pop, is er vermoedelijk dol op. Je ziet hem al zitten, in zijn gestreepte pyjama van de coverfoto, achter de piano. Mooie liedjes spelend. Meer hoeft er even niet.
Favoriete track: High And Dry
57. MARBLE SOUNDS - Tautou
De Belg Pieter Van Dessel weet hoe hij aansprekende liedjes moet schrijven, nadat hij in 2013 met zijn band Marble Sounds een kersthit in een modern jasje scoorde met 'Leave A Light On'. Op Tautou voert melancholie de boventoon. Op de hoes kijkt een vaag, verdwaald ogend mannetje ons aan vanuit het bos, de muziek dient als bijpassende soundtrack.
Favoriete track: These Paintings Never Dry
56. THE SORE LOSERS - Skydogs
Als je wint, heb je vrienden, zongen Brood & Vrienten al eens. In het geval van The Sore Losers geldt dat ook wel een beetje als je verliest. De Belgen besloten op hun derde plaat namelijk maar eens voor een stevigere sound te gaan. Een geluid dat beter aansluit bij hun energieke live-optredens. Meer Led Zeppelin dan Tom Petty & the Heartbreakers deze keer. Moet kunnen, ook blaffende Skydogs bijten immers niet!
Favoriete track: Dirty Little Pretty Thing
55. TANGARINE - There And Back
Jan, Pier, Tjoris en Corneel, die hebben baarden. Arnout & Sander Brinks ook, de broers die samen al jaren optreden als Tangarine. Hun grootste troef is en blijft de tweestemmigheid. Ook op het in de Verenigde Staten opgenomen There And Back, mede geproduceerd door Joey Burns van Calexico, is dat het geval. De jaren zestig en Simon & Garfunkel blijven de voornaamste invloeden, maar soms gaat het tempo iets omhoog. Dat had van mij best vaker gemogen.
Favoriete track: Where Did My Happiness Go
54. EL PINO AND THE VOLUNTEERS - Self Titled
El Pino and The Volunteers... Dat was toch die Americana-band op Excelsior? Met die gedachte in mijn achterhoofd begon ook ik met het beluisteren van dit titelloze derde album. Het zit er inderdaad nog steeds in, al putten de heren hier voor hun inspiratie ook meer uit de jaren zestig en zeventig van vorige eeuw.
Favoriete track: Waiting, Honey
53. ROALD VAN OOSTEN - Oh Dark Hundred
Ineens was Roald van Oosten weer helemaal terug, met een plaat onder zijn eigen naam nog wel. De voormalig frontman van Excelsior-vlaggenschip Caesar zoekt het nog altijd in melancholieke gitaarpop, maar ook de referenties naar zijn vorige project Ghost Trucker zijn duidelijk aanwezig. Goed om weer iets van hem te horen!
Favoriete track: Pilots Of Luna
52. LUCIUS - Good Grief
De voetballoopbaan van Theo Lucius is inmiddels definitief ten einde. De voormalig international vermaakt zich tegenwoordig vooral langs de waterkant en in zijn eigen caf?. Deze band uit Brooklyn heeft zich vast niet naar Theo vernoemd, maar maakte twee jaar terug met Wildewoman wel een plaat die qua status past bij een international. Waar de voorganger nog goed was voor het spreekkoor 'Theo in Oranje', is Lucius op Good Grief nu toch vooral een degelijke clubspeler.
Favoriete track: Almost Makes Me Wish For Rain
51. CRYING BOYS CAFE - The Keys Not The People
Indiepop zonder gitaar, kan dat? Natuurlijk, er zijn al meer bands die het bewezen hebben. Crying Boys Cafe sluit aan bij dat rijtje. Toetsen, bas, drums en af en toe wat strijkers, meer hebben de mannen niet nodig. Die huilende jongens in het caf? kunnen hun tranen drogen zodra iemand dit plaatje uit de jukebox laat knallen. Zeker als de heren ook een stukje bossanova verwerken in een van de songs. Er mag gedanst worden!
Favoriete track: Licke
50. THE JEZABELS - Synthia
Deze Australische band maakte al enkele prima platen, waarvan Prisoner uit 2011 mijn favoriet is. De soms intense zang van zangeres Hayley Mary is ook op dit album weer een voorname troef. Toch weet de plaat mij minder te pakken dan de voorgangers. Kan een kwestie van smaak zijn. De ??n zal Synthia graag op date vragen, ik kies toch voor een andere dame.
Favoriete track: Flowers In The Attic
49. SMETVIS - De Vis Die Niet Kon Zwemmen
Melle de Boer, vaak vergeleken met Neil Young, brengt al jaren muziek uit. Onder de naam John Dear Mowing Club of Smutfish bijvoorbeeld. Soms samen met Henk Koorn van Hallo Venray, dan zijn ze gewoon Melle & Henk. Voor deze plaat benaderde De Boer een groot aantal Nederlandse schrijvers, dichters en muzikanten om een Nederlandstalige versie van zijn werk te maken. Vandaar Smetvis. Zelf zong hij de vertalingen. Het resultaat is op zijn minst bijzonder.
Favoriete track: Blaadjesballade
48. ARNO - Human Incognito
Oh la la, weer een nieuwe plaat van Arno Hintjes! En de 'vieux motherfucker', zoals hij zichzelf op deze plaat omschrijft, kan het nog steeds. Inmiddels al in de zestig en met een donkerdere, meer krakende stem dan ooit bezingt de Belg beurtelings in het Frans en het Engels het leven. Met zoveel levenswijsheid kun je dat ook makkelijk doen natuurlijk.
Favoriete track: Je Veux Vivre
47. THE KILLS - Ash & Ice
The Kills is ongetwijfeld een van de meest broeierige gemengde muziekduo's van de laatste jaren. De coole Jamie Hince, lange tijd de levenspartner van topmodel Kate Moss, en natuurlijk de geweldige Alison Mosshart maakten al een rij fantastische platen. Midnight Boom uit 2008 is mijn favoriet. Sterke songs en Alison hitsig als de pest, zoals ze daar haar dampende vocalen op plaat zette. Op Ash & Ice ligt de gevoelstemperatuur mij echter net iets te dicht bij het vriespunt dan bij het kookpunt.
Favoriete track: Doing It To Death
46. DANNY VERA - The Outsider
Danny Vera werd bekend dankzij talkshow Voetbal International, waarin hij samen met zijn band wekelijks de muziek verzorgde rond de schaterlach van Ren? van der Gijp en de opmerkelijke oneliners van Johan Derksen. Op The Outsider laat hij horen meer te zijn dan de man die een goed bekeken televisieprogramma mag begeleiden. Vera speelt zichzelf in de basis met een dozijn knappe alt. countrysongs. Niks mis mee, zou Van der Gijp zeggen, terwijl Derksen goedkeurend knikt.
Favoriete track: Loving Her Alone
45. DIVERSE ARTIESTEN - De Jeugd, Vertegenwoordigd
Een keur aan Nederlandse en Vlaamse artiesten bleek bereid om, ter ere van de verjaardag van een van de meest originele groepen van ons land, een eigen versie van een song van De Jeugd Van Tegenwoordig op te nemen. Het leukst zijn de verrassende momenten. Volkszanger Peter Beense die 'Get Spanish' omdoopt in een meezinger, Trafassi dat een feestje maakt van 'De Stofzuiger' en de dampende rockuitvoering van 'Sexy Beesten' door Triggerfinger bijvoorbeeld. Leuk tussendoortje, al blijven de originelen onge?venaard.
Favoriete track: Sexy Beesten
44. FRANKIE COSMOS - Next Thing
Greta Kline, begin twintig en de dochter van acteur Kevin Kline, werkt onder haar artiestennaam Frankie Cosmos gestaag aan haar loopbaan. Ze schudt moeiteloos liedjes uit haar mouw. Niet zo gek, want meestal haalt ze grens van twee minuten net of helemaal niet. Hoeft ook niet, want waarom zou je meer tijd nemen als je de boodschap al vlugger kunt overbrengen? Haar lo-fi muziek rammelt lekker en doet geregeld denken aan Courtney Barnett en Guided By Voices.
Favoriete track: If I Had A Dog
43. NIGHTMAN - Chapters
De Belg Tijs Delbeke is van vele markten thuis. Tal van artiesten uit Nederland en Belgi? deden al een beroep op hem om hen muzikaal bij te staan, terwijl hij ook met zijn eigen band Sir Yes Sir aan de weg timmerde. Onder zijn alter ego Nightman zoekt speelt hij vooral donkere songs met een prettig rafelrandje. Beurtelings knipoogt Delbeke naar Alex Chilton en Afghan Whigs. Aangename nachtmuziek!
Favoriete track: The Night
42. BLUE GRASS BOOGIEMEN - Grassified
Om het 25-jarig jubileum te vieren bracht Blue Grass Boogiemen deze verzameling werk uit, vol songs die ze ooit opnamen met artiesten die zij tijdens een van hun vele tours ontmoetten. Een uiteenlopend gezelschap. Of het nu Def P, Ernst Jansz, Roos Rebergen, Tim Knol, Bennie Jolink of Freek de Jonge is; ze leverden allemaal even enthousiast een track die door de Utrechters van een bluegrasstintje werd voorzien. Er is geen zeurende oom of overdreven tante aanwezig, dus dit verjaardagsfeestje is meer dan geslaagd!
Favoriete track: Ruimtetuin
41. JACK & AMANDA PALMER - You Got Me Singing
Amanda Palmer is nooit te beroerd om iets te doen dat mensen wellicht niet snel verwachten. De voormalige helft van Dresden Dolls besloot dat het tijd werd om vader Jack eens in de muzikale schijnwerpers te zetten. Pa pakte zijn gitaar, dochterlief nam plaats achter de piano, ze kozen twaalf nummers uit die ze allebei konden waarderen, van Leonard Cohen tot Sin?ad O'Connor en van Kimya Dawson tot John Grant, en begonnen gewoon lekker te spelen. De stemmen mixen bovendien prima.
Favoriete track: Black Boys On Mopeds
40. THE JERRY HORMONE EGO TRIP - Stout! Stout! Stout!
Kinderboekenschrijver en punker Jeroen Aalbers heeft onder zijn alter ego Jerry Hormone een heerlijk simpel punkpopplaatje gemaakt. Eenvoudige riffjes, lekker brullen op z'n Rotterdams en stiekem nog een beetje stouter dan Heleen en Marlies samen. Tussen alle vuilbekkerij en meligheid duiken echter ook enkele pareltjes op. Nummers die het verdienen om een breder publiek te bereiken. Zal wel niet gebeuren, maar dat kan Hormone vermoedelijk ook niet schelen.
Favoriete track: Josefien
39. MARTHA WAINWRIGHT - Goodnight City
Weinig zangeressen kunnen zich zo in een tekst inleven als Martha Wainwright. Ook op Goodnight City zijn weer momenten vol intense zang te horen. Wainwright ?s haar songs, zelfs als ze door anderen zijn geschreven. Daardoor is ook dit album weer de moeite waard, al vermoed ik dat ze de pure emotie van haar majestueuze debuut nooit meer zal evenaren.
Favoriete track: One Of Us
38. SAVAGES - Adore Life
Ja, boze vrouwen! Woest waren deze feministische powerrockers op hun vorige plaat Silence Yourself. Ze gingen flink tekeer, met frontvrouw Jehnny Beth als een soort nieuwe Siouxsie. Op Adore Life nemen de dames iets vaker gas terug. Alsof ze beseffen dat een beetje liefde ook geen kwaad kan. Dat ze misschien het leven maar beter kunnen omarmen, zowel de mooie als de duistere kant. En dan af en toe toch nog gewoon lekker boos zijn, dat mag best.
Favoriete track: Adore
37. BEN HARPER & THE INNOCENT CRIMINALS - Call It What It Is
Folkzanger Ben Harper is sinds zijn debuut in de jaren negentig een garantie voor goede platen. Het ene album wint het wellicht op punten van het andere, maar dat is ook een kwestie van persoonlijke voorkeuren. Met Call It What Is bewijst de sociaal bewogen Harper, zonder echt te verrassen, opnieuw zijn vakmanschap. Zeg het maar gewoon zoals het is.
Favoriete track: Call It What It Is
36. LUCINDA WILLIAMS - The Ghosts Of Highway 20
De vrouw met de schuurpapieren stembanden, toch al de zestig gepasseerd, levert opnieuw een album af dat kan wedijveren met de toppers in het Americana-genre. Williams liet zich voor deze dubbelaar inspireren door de Interstate 20, een Amerikaanse snelweg die langs diverse steden voert. Plaatsen die een belangrijke rol in haar leven speelden en daar zingt ze dan vol passie over, gesteund door een ijzersterke band.
Favoriete track: If My Love Could Kill
35. AN PIERL? - Arches
De eigenzinnige Vlaamse zangeres An Pierl? brak door als het Belgische antwoord op Tori Amos. Ze bracht haar grillige pianoliedjes ten gehore terwijl ze op een skippybal zat. In de loop der jaren vond ze steeds meer haar eigen stijl en nam de vergelijking met Amos per album af. Inmiddels klinkt Pierl? qua zang zelfs meer als Kate Bush. Het verhaal achter Arches is bijzonder. Pierl? zette namelijk een kerkorgel in en dat levert een geluid op dat ze nog niet eerder liet horen.
Favoriete track: The Road Is Burning
34. HOPE SANDOVAL AND THE WARM INVENTIONS - Until The Hunter
Al jaren is Hope Sandoval een van de beste zangeressen als het aankomt op dromerige popmuziek. Of ze het nu met Mazzy Star deed of met haar eigen Warm Inventions, het resultaat was altijd van hoog niveau. Muziek om lekker bij te mijmeren, terwijl Sandoval je toezingt. Af en toe ontsnapt haar een zucht waar Leo Beenhakker wat van kan leren. Die klinken lekker. Geen idee wie die jager uit de albumtitel is, maar Sandoval schiet op dit album heel vaak raak.
Favoriete track: Into The Trees
33. JOAN AS POLICE WOMAN / BENJAMIN LAZAR DAVIS - Let It Be You
Joan Wasser maakt al jaren muziek onder haar alter ego Joan As Police Woman. Luisterliedjes, doorgaans omlijst door piano en viool. Voor dit album arresteerde ze Benjamin Lazar Davis, die ook in Okkervil River zat, als muzikale partner. Het resultaat is een verzameling bedrieglijk luchtige songs met tweestemmige zang. Als je dan toch staande wordt gehouden door een politievrouw, laat het dan de wulpse Joan zijn.
Favoriete track: Let It Be You
32. THE THERMALS - We Disappear
Wie zin heeft in een portie rammelende rock met een altijd onder het oppervlak aanwezige melodieuze kant zit al jaren goed bij The Thermals. Iedere plaat is weer een nieuwe energiebom op zich. Ook We Disappear sluit moeiteloos aan bij de rest van het oeuvre. Ze hebben betere platen gemaakt, dat durf ik wel te beweren, maar ach... Er valt genoeg te genieten, want minstens vier songs horen thuis op de tracklist van een ultieme Thermals Best Of.
Favoriete track: My Heart Went Cold
31. CASE / LANG / VEIRS - Self Titled
Op voorhand al een mooie combinatie. De dromerige indiedame Laura Veirs, alt. country nachtegaal Neko Case en de eigenzinnige singer/songwriter k.d. lang bundelden voor deze plaat de krachten. Muzikaal vakmanschap en het plezier dat de dames tijdens het maken van deze plaat hebben gehad, zet zich duidelijk om in luisterplezier. Over de hele linie mis ik echter net die paar onvergetelijke songs die dit album een unieke status hadden kunnen bezorgen.
Favoriete track: Delirium
Unregistere
Well-known member
En dan deel twee:
30. AAFKE ROMEIJN - Je Doet Je Best Maar
Voormalig docente Nederlands, fervent twitteraar, columniste en eigenzinnig singer/songwriter Aafke Romeijn speelt ook op haar tweede Nederlandstalige album moeiteloos met woorden en zinnen. Ze verrast en ontroert. Het levert een van de beste Nederlandstalige platen van dit jaar op. Natuurlijk zullen er mensen zijn die dan met andere namen komen. Geen probleem, je doet je best maar!
Favoriete track: Blokken
29. SHEARWATER - Jet Plane And Oxbow
Vogelspotter Jonathan Meiburg heeft met zijn band Shearwater al een hele reeks fraaie albums op zijn naam staan, vol melodramatische songs met plotse, meeslepende uitbarstingen. Op Jet Plane And Oxbow is er meer ruimte voor elektronische invloeden, maar de sterke punten van Shearwater zijn uiteraard gebleven. Als Meiburg in vol ornaat begint te zingen, geloof je hem meteen.
Favoriete track: Only Child
28. THE PRETTIOTS - Funs Cool
De dames van The Prettiots hebben ongetwijfeld voor een van de leukste plaatjes van dit jaar gezorgd. Kay Kasparhauser en Lulu Landolfi brengen onbezorgde tienerromantiek, met de ukelele als onderscheidend instrument in hun naar sixties girlgroups knipogende sound. De dames zingen over dates met jongens met wie ze op de middelbare school zaten, droommannen, een zielig meisje met een hondje en nog veel meer. Een honingzoete meisjesversie van Weezer.
Favoriete track: Boys (That I Dated In High School)
27. WEYES BLOOD - Front Row Seat To Earth
Natalie Mering, die zich bedient van de artiestennaam Weyes Blood, klinkt als een oude ziel in een jong lichaam. Met haar loepzuivere geschoolde stem maakt ze folk zoals ze dat in de jaren zestig en zeventig deden. Een beetje zoals Vashti Bunyan. Haar jeugdige leeftijd stelt haar echter in staat om in haar teksten eigentijdse onderwerpen aan te pakken, zoals de grote rol voor de smartphone. Bij een cabaretier pas ik wel op om een stoel op de eerste rij te nemen, bij Weyes Blood wil ik het dolgraag.
Favoriete track: Used To Be
26. NICK CAVE & THE BAD SEEDS - Skeleton Tree
Het is natuurlijk bijna onmogelijk om naar Skeleton Tree te luisteren zonder voortdurend een link te leggen naar het immense familiedrama waar Nick Cave mee te maken kreeg. Die wetenschap geeft de plaat een topzware lading mee die de luisterervaring logischerwijs be?nvloedt. Van het album op zich ben ik uiteindelijk toch minder onder de indruk. Skeleton Tree krijgt een plek in de middenmoot van mijn persoonlijke lijst met favoriete Cave-platen.
Favoriete track: Girl In Amber
25. WEAVES - Self Titled
Jasmyn Burke, de donkere zangeres van Weaves, is ge?nspireerd door Siouxsie en Aaliyah. Zo klinkt ze ook wel en inderdaad ook nog als allebei tegelijk. Haar band zoekt de mosterd een beetje bij Pixies en een beetje bij Pavement. Het collectief uit Toronto klinkt lekker fris en eigentijds op dit debuut, maar bij vlagen ook wat vervreemdend. Want waar gaan ze nu precies heen met die gitaarlijn? En is die zangpartij van Burke nou wel helemaal in de haak?
Favoriete track: Shithole
24. INDIAN ASKIN - Sea Of Ethanol
Er bestaat een kindermop waarin wordt gevraagd waarom een indiaan met zijn hand boven zijn ogen kijkt. Het antwoord laat zich raden, met zijn hand voor zijn ogen ziet hij niets! Wel nu, die indiaan zal dit album van de veelbelovende Amsterdamse band Indian Askin in elk geval niet met de handen voor de oren beluisteren. Dan hoort hij immers niets en dat is zonde, want dit veelzijdige plaatje is absoluut de moeite waard. Zelf noemen ze hun muziek 'nupunk', een term die de lading best wel dekt.
Favoriete track: Really Wanna Tell You
23. FAT WHITE FAMILY - Songs For Our Mothers
Nee, dit is geen gezin dat wordt aangezien voor de gemiddelde Donald Trump-stemmers, maar een volslagen maffe psychedelische Britse rockband. De heren zijn niet vies van een portie controverse. Teksten over Goebbels, orale seks en vele andere onderwerpen passeren de revue in gruizige rocksongs, dansbare, funky tracks, melodieuze niemendalletje en ballads. Of je je moeder er een plezier mee doet om dit album onder de kerstboom te leggen is zeer de vraag, maar veel grilliger ga je ze dit jaar niet vinden.
Favoriete track: Lebensraum
22. JOHN K SAMSON - Winter Wheat
De voormalig frontman van The Weakerthans laat op deze soloplaat opnieuw horen een prima liedjesmaker te zijn. John K Samson komt hier met folkrock waar Neil Young zich niet voor zou schamen en met luisterliedjes waar James Taylor trots op zou zijn. Je gunt Samson, in navolging van zijn behaarde en blaffende naamgenoot, een Gert die Winter Wheat bij een breder publiek onder de aandacht kan brengen.
Favoriete track: Select All Delete
21. RYLEY WALKER - Golden Sungs That Have Been Sing
Vorig jaar knalde Ryley Walker met het fraaie Primrose Green naar een hoge klassering in mijn jaarlijst. Opvolger Golden Sungs That Have Been Sing doet maar weinig onder voor die fantastische plaat. Toch pakt Walker de zaken net iets anders aan. Het frivole gitaarspel is gebleven, de jazzinvloeden zijn iets meer naar de achtergrond geraakt. Walker zoekt het daarnaast wat meer in fluisterzang dan voorheen. Meer Nick Drake dan Richard Thompson. Ideaal zondagochtendplaatje.
Favoriete track: Sullen Mind
20. SOULWAX - Belgica
Prima idee om Soulwax te vragen een soundtrack te verzorgen voor de film Belgica. De broers Dewaele zouden echter zichzelf niet zijn als ze dat op een normale manier deden. Nee, ze presenteren zich hier als vijftien fictieve bands of artiesten. Stiekem zijn ze het natuurlijk allemaal zelf, ondersteund door tal van muzikale vrienden. Een ideale gelegenheid om gewoon maar eens van alles uit te proberen, van gitaarpop en keiharde rock tot dance, soul en oosterse invloeden. Opzet meer dan geslaagd, die Oscar voor de beste soundtrack komt straks in Gent te staan.
Favoriete track: Don't Wait Up For Me
19. TEGAN AND SARA - Love You To Death
De Canadese tweeling Tegan and Sara maakte al veel geweldige platen. Catchy melodie?n, fijne samenzang, met een rauw folkrandje. Op de voorganger van deze plaat knipoogden ze voor het eerst echt naar de hitparade. Waarom ook niet, de songs waren prima geschikt voor de radio. Ook op Love You To Death is dat het geval, maar kennelijk durven de DJ's het zelfs zonder het scherpe randje niet aan. Slimme hooks, verrassende bruggetjes en onweerstaanbare refreintjes kietelen je pophart. Even wennen, maar evengoed lekker.
Favoriete track: White Knuckles
18. THE VEILS - Total Depravity
Finn Andrews, de frontman van The Veils, bezit al sinds de debuutplaat van zijn band een van de mooist gekwelde stemmen in de popmuziek. Rapper / producer El-P, recent vooral bekend van Run The Jewels, bleek al lange tijd fan van de man met de hoed. Hij benaderde Andrews en samen maakten ze dit verrassende album, waarop ook elektronica en hiphopbeats een grote rol spelen. Donker als altijd, maar de sound van The Veils klinkt onheilspellender dan ooit. Angstaanjagend mooi heet dan dan.
Favoriete track: Axolotl
17. DRIVE-BY TRUCKERS - American Band
PEC Zwolle beleeft tot nu toe een moeizaam seizoen. Ongetwijfeld bezorgt dat trainer Ron Jans de nodige hoofdbrekens. Gelukkig kan hij troost putten uit het feit dat Drive-By Truckers, een van zijn favoriete bands, een nieuwe plaat heeft uitgebracht. Zodra de southern rockers met een voorliefde voor country de gitaren inpluggen en Patterson Hood of Mick Cooley zijn mond opent, zijn de gedachten aan Bram van Polen of Anass Achahbar ver weg. Hopelijk voor Jans hebben zijn spelers na de winterstop dezelfde vorm als Drive-By Truckers op dit album.
Favoriete track: Guns Of Umpqua
16. DANIEL ROMANO - Mosey
Al vlot na zijn vorig jaar verschenen topplaat If I've Only One Time Askin' besloot Daniel Romano al met een opvolger op de proppen te komen. Het alt. country gehalte is iets afgenomen, de Canadees heeft zich op deze plaat duidelijk meer laten inspireren door Bob Dylan dan door Gram Parsons. Dat levert opnieuw een collectie tijdloze songs op, al raakte de voorganger mij net iets meer.
Favoriete track: I'm Alone Now
15. MAURITS PAUWELS - Afscheid In Kloten
De Vlaamse volkszanger Maurits Pauwels duikt met deze verzameling levensliederen vol gortdroge observaties in het gat dat Gorki heeft achtergelaten. Iets meer folk dan rock wellicht, maar elk nummer is goed voor een grote glimlach. Wilde moeders, onfortuinlijke meisjes, hervonden levensvreugde en onvermijdelijke afscheidsmomenten; Pauwels bezingt ze bedrieglijk nonchalant. En wacht, als je goed luistert naar muziek en zang, is dat dan niet... Juist!
Favoriete track: Wild Meisje
14. PARQUET COURTS - Human Performance
Daar zijn ze weer, de mannen van Parquet Courts. De band uit Brooklyn werd al direct na het debuut bestempeld als de ultieme slackers van deze eeuw. Verwijzingen naar Pavement waren 'all over the place'. Niet zo gek, want de prettig nonchalante rammelrock deed in veel opzichten denken aan de jaren negentig. Dit heerlijke album bevestigt hun status alleen maar.
Favoriete track: Berlin Got Blurry
13. YAK - Alas Salvation
Denk aan een stelletje garagerockers die met elkaar de instrumenten oppakken, beginnen te spelen, zanger Oli Burslem die zijn hart uitstort, schreeuwt, fluistert... Rick de Leeuw zong het al: 'Doe alles wat je doet met hart en ziel'. Nou, dat doen ze. Noise, punk, pop, garagerock, nummers die geschreven kunnen zijn door Iggy Pop, Jack White, Nick Cave of The Strokes. Dan kom je uit bij Yak. Alas Salvation is een geheide kandidaat voor debuutplaat van het jaar. Wat een energie!
Favoriete track: Hungry Heart
12. CAR SEAT HEADREST - Teens Of Denial
Rond Teens Of Style, een compilatie van werk dat Car Seat Headrest op BandCamp zette, ontstond terecht een flinke buzz. Het talent van songschrijver Will Toledo viel op. De verwachtingen voor deze eerste echte studioplaat waren dan ook hooggespannen. Hij maakt ze volledig waar. Teens Of Denial is een heerlijke indie gitaarplaat vol sterke songs. Toledo laat zich niet beperken en gaat alle kanten op. Als hij zin heeft om een stukje Dido te zingen, dan doet hij dat gewoon. Omdat het kan.
Favoriete track: Drunk Drivers / Killer Whales
11. ANOHNI - Hopelessness
Antony, die van The Johnsons, is tegenwoordig officieel een zij. Onder de naam Anohni maakte ze van haar eerste plaat direct een bijzonder werkstuk. De stem, die liefhebbers tot tranen toe kan roeren en anderen van schrik de gordijnen injaagt, is gebleven. De muzikale omlijsting is veranderd. De piano en strijkers zijn ingeruild voor de soms donderende beats van Hudson Mohawke en Oneohtrix Point Never. Anohni bezingt de hopeloze toestand waarin de wereld zich volgens haar bevindt en doet dat aangrijpend, loodzwaar, spannend en fraai tegelijk.
Favoriete track: Watch Me
10. MASS GOTHIC - Self Titled
Noel Heroux, voormalig bandlid van Hooray For Earth, besloot om onder de naam Mass Gothic zichzelf op creatieve wijze te herontdekken. Het resultaat is een collectie grillige songs. Het ene moment lijkt Heroux volledig uit de bocht te vliegen als hij zijn longen uit zijn lijf schreeuwt in een zinderende climax, maar net zo makkelijk schudt hij dansbare soulpop of een indierockpareltje met damesvocalen uit de mouw. Het gaat alle kanten op, maar uiteindelijk altijd de goede. Heerlijk plaatje!
Favoriete track: Want To, Bad
9. KATE TEMPEST - Let Them Eat Chaos
Het is midden in de nacht. Achttien minuten over vier om precies te zijn. We zijn in Londen, in een willekeurige straat en toevallig zijn er in zeven huizen nog mensen wakker. Het lijkt wel een roman. En eerlijk is eerlijk, de teksten van 'Wu-Tang Clan influenced singer/songwriter' Kate Tempest kunnen ook best in boekvorm verschijnen. Ze neemt je in sterke raps, melodieus en ritmisch, mee langs de overpeinzingen van haar hoofdpersonages. Die worstelen met van alles, het zijn ook chaotische tijden. De clou van dit bijzondere werkstuk ontdek je zelf maar!
Favoriete track: Whoops
8. THE LEMON TWIGS - Do Hollywood
De broers Michael en Brian D'Addario zijn nog tieners. Op een mooie dag besloten ze de platenkast van hun vader Ronnie, ook een muzikant, eens om te keren. Daar stuitten de jongens op een fijne collectie muziek uit de sixties en seventies. Vol inspiratie gingen ze vervolgens zelf aan de slag. Het resultaat is een heerlijke verzameling songs, geproduceerd door Jonathan Rado van Foxygen. Meerstemmige zang, koortjes, soms over de top, fijne melodie?n en altijd met dat sausje van onder meer Beatles, Kinks en Bowie. Genieten.
Favoriete track: I Wanna Prove To You
7. STURGILL SIMPSON - A Sailor's Guide To Earth
Sturgill Simpson kroop voor dit magnifieke album in de huid van een zeeman, die een brief schrijft aan zijn pasgeboren zoon. Daarin waarschuwt hij hem voor alles wat tijdens zijn leven op zijn pad kan komen. Dat doet Simpson in de vorm van negen schitterende songs. Alt. country met een soulsausje, zwierende strijkers, de wonderschone stem van Simpson, de voorzichtige knipoog naar psychedelica en rock; met dit album als gids kun je de zwaarste stormen doorstaan. Meesterwerk!
Favoriete track: All Around You
6. BAZART - ECHO
Het is een goed jaar voor Belgi?. Ook Bazart bracht een fantastische plaat uit. Nederlandstalig nog wel, al valt dat misschien pas rond track vier echt op. Frontman Mathieu Terryn is getuige zijn donkere teksten een vat vol twijfels. Hoeft niet, want Bazart heeft op Echo een sound te pakken die helemaal past bij nu. Elektronische indiepop met invloeden uit hiphop / r&b en een aantal verslavend goede songs.
Favoriete track: Chaos
5. KEATON HENSON - Kindly Now
De extreem verlegen singer/songwriter Keaton Henson blijft het liefst de hele dag binnen, omringd door zijn kunst. Het weerhield hem er niet van een schitterend album op te nemen. Strijkers, piano en de indringende stem van Henson komen op Kindly Now wonderschoon samen. De tristesse druipt er vanaf, als Henson openhartig zingt over oude liefdes, mislukte relaties, zijn angsten en alle andere ellende die hij doormaakt. 'Don't forget me', klinkt het ergens. Daar hoeft Henson na deze prachtplaat niet bang voor te zijn.
Favoriete track: How Could I Have Known
4. CONOR OBERST - Ruminations
Conor Oberst, de man achter Bright Eyes, heeft nogal een lastige periode achter de rug. Hij werd vals beschuldigd van een zedenmisdrijf en dat liet zijn sporen duidelijk na bij de voormalige held van de indierock. Afgelopen winter zat Oberst naar verluidt ingesneeuwd in Omaha met alleen een gitaar, piano en een mondharmonica in de buurt. Hij schreef alle ellende van zich af in tien soms pijnlijk eerlijke songs. Zo mooi heeft hij ze lange tijd niet gemaakt. Hier is een man op indrukwekkende wijze bezig zijn demonen uit te drijven. Hopelijk heeft het hem opgelucht.
Favoriete track: Till St. Dymphna Kicks Us Out
3. DMA's - Hills End
Iedereen die met weemoed terugdenkt aan de tijd waarin Oasis nog leuk was - zeg maar de eerste twee platen dus - kan zijn hart ophalen met dit album van het Australische DMA's. Alle ingredi?nten zijn aanwezig. De snerende zang, de tintelende melodie?n, de sterke refreinen. Man, dit is Britpop zoals je het in jaren niet meer gehoord hebt! DMA's, dat ook knipoogt naar The Stone Roses, levert definitely maybe een heerlijke plaat af. Draaien en meebrullen, onbezorgd genieten.
Favoriete track: Step Up The Morphine
2. MARLON WILLIAMS - Self Titled
De zonderlinge Nieuw-Zeelander Marlon Williams zoekt het op zijn titelloze album in folk, alt. country en een heel klein vleugje soul en psychedelische rock. Moeiteloos neemt hij je mee op een reis langs diverse tijdloze songs. Wonderschoon, vol zeggingskracht en met een hoge kippenvelfactor. Het niveau wordt nog hoger zodra zijn wellicht nog excentriekere vriendin Aldous Harding zich er met haar dromerige stem mee komt bemoeien. Williams noemde haar al eens zijn voornaamste criticus, als zij een song goed vindt, kon die probleemloos op de plaat. Gelukkig heeft hij naar haar geluisterd, want er staat geen zwak nummer op!
Favoriete track: Silent Passage
1. WARHAUS - We Fucked A Flame Into Being
Balthazar had een jaartje vrijaf. Reden voor de bandleden om aan soloplaten te werken. Zo ook Maarten Devoldere en wat mogen we daar ontzettend blij mee zijn! Onder de naam Warhaus bracht hij een indrukwekkende plaat uit. We Fucked A Flame Into Being - de titel komt uit de roman 'Lady Chatterley's lover' - is tegendraads, donker en persoonlijk. Devoldere neemt je mee het nachtleven in, vol rokerige kroegen, mooie doch moeilijke vrouwen, veel mensen die zich anders voordoen dan ze zijn en nergens gaat het licht aan. Devoldere verkent met succes zijn duistere kant, terwijl de zang van levenspartner Sylvie Kreusch het geheel nog smaakvoller maakt. Wereldplaat!
Favoriete track: I'm Not Him
30. AAFKE ROMEIJN - Je Doet Je Best Maar
Voormalig docente Nederlands, fervent twitteraar, columniste en eigenzinnig singer/songwriter Aafke Romeijn speelt ook op haar tweede Nederlandstalige album moeiteloos met woorden en zinnen. Ze verrast en ontroert. Het levert een van de beste Nederlandstalige platen van dit jaar op. Natuurlijk zullen er mensen zijn die dan met andere namen komen. Geen probleem, je doet je best maar!
Favoriete track: Blokken
29. SHEARWATER - Jet Plane And Oxbow
Vogelspotter Jonathan Meiburg heeft met zijn band Shearwater al een hele reeks fraaie albums op zijn naam staan, vol melodramatische songs met plotse, meeslepende uitbarstingen. Op Jet Plane And Oxbow is er meer ruimte voor elektronische invloeden, maar de sterke punten van Shearwater zijn uiteraard gebleven. Als Meiburg in vol ornaat begint te zingen, geloof je hem meteen.
Favoriete track: Only Child
28. THE PRETTIOTS - Funs Cool
De dames van The Prettiots hebben ongetwijfeld voor een van de leukste plaatjes van dit jaar gezorgd. Kay Kasparhauser en Lulu Landolfi brengen onbezorgde tienerromantiek, met de ukelele als onderscheidend instrument in hun naar sixties girlgroups knipogende sound. De dames zingen over dates met jongens met wie ze op de middelbare school zaten, droommannen, een zielig meisje met een hondje en nog veel meer. Een honingzoete meisjesversie van Weezer.
Favoriete track: Boys (That I Dated In High School)
27. WEYES BLOOD - Front Row Seat To Earth
Natalie Mering, die zich bedient van de artiestennaam Weyes Blood, klinkt als een oude ziel in een jong lichaam. Met haar loepzuivere geschoolde stem maakt ze folk zoals ze dat in de jaren zestig en zeventig deden. Een beetje zoals Vashti Bunyan. Haar jeugdige leeftijd stelt haar echter in staat om in haar teksten eigentijdse onderwerpen aan te pakken, zoals de grote rol voor de smartphone. Bij een cabaretier pas ik wel op om een stoel op de eerste rij te nemen, bij Weyes Blood wil ik het dolgraag.
Favoriete track: Used To Be
26. NICK CAVE & THE BAD SEEDS - Skeleton Tree
Het is natuurlijk bijna onmogelijk om naar Skeleton Tree te luisteren zonder voortdurend een link te leggen naar het immense familiedrama waar Nick Cave mee te maken kreeg. Die wetenschap geeft de plaat een topzware lading mee die de luisterervaring logischerwijs be?nvloedt. Van het album op zich ben ik uiteindelijk toch minder onder de indruk. Skeleton Tree krijgt een plek in de middenmoot van mijn persoonlijke lijst met favoriete Cave-platen.
Favoriete track: Girl In Amber
25. WEAVES - Self Titled
Jasmyn Burke, de donkere zangeres van Weaves, is ge?nspireerd door Siouxsie en Aaliyah. Zo klinkt ze ook wel en inderdaad ook nog als allebei tegelijk. Haar band zoekt de mosterd een beetje bij Pixies en een beetje bij Pavement. Het collectief uit Toronto klinkt lekker fris en eigentijds op dit debuut, maar bij vlagen ook wat vervreemdend. Want waar gaan ze nu precies heen met die gitaarlijn? En is die zangpartij van Burke nou wel helemaal in de haak?
Favoriete track: Shithole
24. INDIAN ASKIN - Sea Of Ethanol
Er bestaat een kindermop waarin wordt gevraagd waarom een indiaan met zijn hand boven zijn ogen kijkt. Het antwoord laat zich raden, met zijn hand voor zijn ogen ziet hij niets! Wel nu, die indiaan zal dit album van de veelbelovende Amsterdamse band Indian Askin in elk geval niet met de handen voor de oren beluisteren. Dan hoort hij immers niets en dat is zonde, want dit veelzijdige plaatje is absoluut de moeite waard. Zelf noemen ze hun muziek 'nupunk', een term die de lading best wel dekt.
Favoriete track: Really Wanna Tell You
23. FAT WHITE FAMILY - Songs For Our Mothers
Nee, dit is geen gezin dat wordt aangezien voor de gemiddelde Donald Trump-stemmers, maar een volslagen maffe psychedelische Britse rockband. De heren zijn niet vies van een portie controverse. Teksten over Goebbels, orale seks en vele andere onderwerpen passeren de revue in gruizige rocksongs, dansbare, funky tracks, melodieuze niemendalletje en ballads. Of je je moeder er een plezier mee doet om dit album onder de kerstboom te leggen is zeer de vraag, maar veel grilliger ga je ze dit jaar niet vinden.
Favoriete track: Lebensraum
22. JOHN K SAMSON - Winter Wheat
De voormalig frontman van The Weakerthans laat op deze soloplaat opnieuw horen een prima liedjesmaker te zijn. John K Samson komt hier met folkrock waar Neil Young zich niet voor zou schamen en met luisterliedjes waar James Taylor trots op zou zijn. Je gunt Samson, in navolging van zijn behaarde en blaffende naamgenoot, een Gert die Winter Wheat bij een breder publiek onder de aandacht kan brengen.
Favoriete track: Select All Delete
21. RYLEY WALKER - Golden Sungs That Have Been Sing
Vorig jaar knalde Ryley Walker met het fraaie Primrose Green naar een hoge klassering in mijn jaarlijst. Opvolger Golden Sungs That Have Been Sing doet maar weinig onder voor die fantastische plaat. Toch pakt Walker de zaken net iets anders aan. Het frivole gitaarspel is gebleven, de jazzinvloeden zijn iets meer naar de achtergrond geraakt. Walker zoekt het daarnaast wat meer in fluisterzang dan voorheen. Meer Nick Drake dan Richard Thompson. Ideaal zondagochtendplaatje.
Favoriete track: Sullen Mind
20. SOULWAX - Belgica
Prima idee om Soulwax te vragen een soundtrack te verzorgen voor de film Belgica. De broers Dewaele zouden echter zichzelf niet zijn als ze dat op een normale manier deden. Nee, ze presenteren zich hier als vijftien fictieve bands of artiesten. Stiekem zijn ze het natuurlijk allemaal zelf, ondersteund door tal van muzikale vrienden. Een ideale gelegenheid om gewoon maar eens van alles uit te proberen, van gitaarpop en keiharde rock tot dance, soul en oosterse invloeden. Opzet meer dan geslaagd, die Oscar voor de beste soundtrack komt straks in Gent te staan.
Favoriete track: Don't Wait Up For Me
19. TEGAN AND SARA - Love You To Death
De Canadese tweeling Tegan and Sara maakte al veel geweldige platen. Catchy melodie?n, fijne samenzang, met een rauw folkrandje. Op de voorganger van deze plaat knipoogden ze voor het eerst echt naar de hitparade. Waarom ook niet, de songs waren prima geschikt voor de radio. Ook op Love You To Death is dat het geval, maar kennelijk durven de DJ's het zelfs zonder het scherpe randje niet aan. Slimme hooks, verrassende bruggetjes en onweerstaanbare refreintjes kietelen je pophart. Even wennen, maar evengoed lekker.
Favoriete track: White Knuckles
18. THE VEILS - Total Depravity
Finn Andrews, de frontman van The Veils, bezit al sinds de debuutplaat van zijn band een van de mooist gekwelde stemmen in de popmuziek. Rapper / producer El-P, recent vooral bekend van Run The Jewels, bleek al lange tijd fan van de man met de hoed. Hij benaderde Andrews en samen maakten ze dit verrassende album, waarop ook elektronica en hiphopbeats een grote rol spelen. Donker als altijd, maar de sound van The Veils klinkt onheilspellender dan ooit. Angstaanjagend mooi heet dan dan.
Favoriete track: Axolotl
17. DRIVE-BY TRUCKERS - American Band
PEC Zwolle beleeft tot nu toe een moeizaam seizoen. Ongetwijfeld bezorgt dat trainer Ron Jans de nodige hoofdbrekens. Gelukkig kan hij troost putten uit het feit dat Drive-By Truckers, een van zijn favoriete bands, een nieuwe plaat heeft uitgebracht. Zodra de southern rockers met een voorliefde voor country de gitaren inpluggen en Patterson Hood of Mick Cooley zijn mond opent, zijn de gedachten aan Bram van Polen of Anass Achahbar ver weg. Hopelijk voor Jans hebben zijn spelers na de winterstop dezelfde vorm als Drive-By Truckers op dit album.
Favoriete track: Guns Of Umpqua
16. DANIEL ROMANO - Mosey
Al vlot na zijn vorig jaar verschenen topplaat If I've Only One Time Askin' besloot Daniel Romano al met een opvolger op de proppen te komen. Het alt. country gehalte is iets afgenomen, de Canadees heeft zich op deze plaat duidelijk meer laten inspireren door Bob Dylan dan door Gram Parsons. Dat levert opnieuw een collectie tijdloze songs op, al raakte de voorganger mij net iets meer.
Favoriete track: I'm Alone Now
15. MAURITS PAUWELS - Afscheid In Kloten
De Vlaamse volkszanger Maurits Pauwels duikt met deze verzameling levensliederen vol gortdroge observaties in het gat dat Gorki heeft achtergelaten. Iets meer folk dan rock wellicht, maar elk nummer is goed voor een grote glimlach. Wilde moeders, onfortuinlijke meisjes, hervonden levensvreugde en onvermijdelijke afscheidsmomenten; Pauwels bezingt ze bedrieglijk nonchalant. En wacht, als je goed luistert naar muziek en zang, is dat dan niet... Juist!
Favoriete track: Wild Meisje
14. PARQUET COURTS - Human Performance
Daar zijn ze weer, de mannen van Parquet Courts. De band uit Brooklyn werd al direct na het debuut bestempeld als de ultieme slackers van deze eeuw. Verwijzingen naar Pavement waren 'all over the place'. Niet zo gek, want de prettig nonchalante rammelrock deed in veel opzichten denken aan de jaren negentig. Dit heerlijke album bevestigt hun status alleen maar.
Favoriete track: Berlin Got Blurry
13. YAK - Alas Salvation
Denk aan een stelletje garagerockers die met elkaar de instrumenten oppakken, beginnen te spelen, zanger Oli Burslem die zijn hart uitstort, schreeuwt, fluistert... Rick de Leeuw zong het al: 'Doe alles wat je doet met hart en ziel'. Nou, dat doen ze. Noise, punk, pop, garagerock, nummers die geschreven kunnen zijn door Iggy Pop, Jack White, Nick Cave of The Strokes. Dan kom je uit bij Yak. Alas Salvation is een geheide kandidaat voor debuutplaat van het jaar. Wat een energie!
Favoriete track: Hungry Heart
12. CAR SEAT HEADREST - Teens Of Denial
Rond Teens Of Style, een compilatie van werk dat Car Seat Headrest op BandCamp zette, ontstond terecht een flinke buzz. Het talent van songschrijver Will Toledo viel op. De verwachtingen voor deze eerste echte studioplaat waren dan ook hooggespannen. Hij maakt ze volledig waar. Teens Of Denial is een heerlijke indie gitaarplaat vol sterke songs. Toledo laat zich niet beperken en gaat alle kanten op. Als hij zin heeft om een stukje Dido te zingen, dan doet hij dat gewoon. Omdat het kan.
Favoriete track: Drunk Drivers / Killer Whales
11. ANOHNI - Hopelessness
Antony, die van The Johnsons, is tegenwoordig officieel een zij. Onder de naam Anohni maakte ze van haar eerste plaat direct een bijzonder werkstuk. De stem, die liefhebbers tot tranen toe kan roeren en anderen van schrik de gordijnen injaagt, is gebleven. De muzikale omlijsting is veranderd. De piano en strijkers zijn ingeruild voor de soms donderende beats van Hudson Mohawke en Oneohtrix Point Never. Anohni bezingt de hopeloze toestand waarin de wereld zich volgens haar bevindt en doet dat aangrijpend, loodzwaar, spannend en fraai tegelijk.
Favoriete track: Watch Me
10. MASS GOTHIC - Self Titled
Noel Heroux, voormalig bandlid van Hooray For Earth, besloot om onder de naam Mass Gothic zichzelf op creatieve wijze te herontdekken. Het resultaat is een collectie grillige songs. Het ene moment lijkt Heroux volledig uit de bocht te vliegen als hij zijn longen uit zijn lijf schreeuwt in een zinderende climax, maar net zo makkelijk schudt hij dansbare soulpop of een indierockpareltje met damesvocalen uit de mouw. Het gaat alle kanten op, maar uiteindelijk altijd de goede. Heerlijk plaatje!
Favoriete track: Want To, Bad
9. KATE TEMPEST - Let Them Eat Chaos
Het is midden in de nacht. Achttien minuten over vier om precies te zijn. We zijn in Londen, in een willekeurige straat en toevallig zijn er in zeven huizen nog mensen wakker. Het lijkt wel een roman. En eerlijk is eerlijk, de teksten van 'Wu-Tang Clan influenced singer/songwriter' Kate Tempest kunnen ook best in boekvorm verschijnen. Ze neemt je in sterke raps, melodieus en ritmisch, mee langs de overpeinzingen van haar hoofdpersonages. Die worstelen met van alles, het zijn ook chaotische tijden. De clou van dit bijzondere werkstuk ontdek je zelf maar!
Favoriete track: Whoops
8. THE LEMON TWIGS - Do Hollywood
De broers Michael en Brian D'Addario zijn nog tieners. Op een mooie dag besloten ze de platenkast van hun vader Ronnie, ook een muzikant, eens om te keren. Daar stuitten de jongens op een fijne collectie muziek uit de sixties en seventies. Vol inspiratie gingen ze vervolgens zelf aan de slag. Het resultaat is een heerlijke verzameling songs, geproduceerd door Jonathan Rado van Foxygen. Meerstemmige zang, koortjes, soms over de top, fijne melodie?n en altijd met dat sausje van onder meer Beatles, Kinks en Bowie. Genieten.
Favoriete track: I Wanna Prove To You
7. STURGILL SIMPSON - A Sailor's Guide To Earth
Sturgill Simpson kroop voor dit magnifieke album in de huid van een zeeman, die een brief schrijft aan zijn pasgeboren zoon. Daarin waarschuwt hij hem voor alles wat tijdens zijn leven op zijn pad kan komen. Dat doet Simpson in de vorm van negen schitterende songs. Alt. country met een soulsausje, zwierende strijkers, de wonderschone stem van Simpson, de voorzichtige knipoog naar psychedelica en rock; met dit album als gids kun je de zwaarste stormen doorstaan. Meesterwerk!
Favoriete track: All Around You
6. BAZART - ECHO
Het is een goed jaar voor Belgi?. Ook Bazart bracht een fantastische plaat uit. Nederlandstalig nog wel, al valt dat misschien pas rond track vier echt op. Frontman Mathieu Terryn is getuige zijn donkere teksten een vat vol twijfels. Hoeft niet, want Bazart heeft op Echo een sound te pakken die helemaal past bij nu. Elektronische indiepop met invloeden uit hiphop / r&b en een aantal verslavend goede songs.
Favoriete track: Chaos
5. KEATON HENSON - Kindly Now
De extreem verlegen singer/songwriter Keaton Henson blijft het liefst de hele dag binnen, omringd door zijn kunst. Het weerhield hem er niet van een schitterend album op te nemen. Strijkers, piano en de indringende stem van Henson komen op Kindly Now wonderschoon samen. De tristesse druipt er vanaf, als Henson openhartig zingt over oude liefdes, mislukte relaties, zijn angsten en alle andere ellende die hij doormaakt. 'Don't forget me', klinkt het ergens. Daar hoeft Henson na deze prachtplaat niet bang voor te zijn.
Favoriete track: How Could I Have Known
4. CONOR OBERST - Ruminations
Conor Oberst, de man achter Bright Eyes, heeft nogal een lastige periode achter de rug. Hij werd vals beschuldigd van een zedenmisdrijf en dat liet zijn sporen duidelijk na bij de voormalige held van de indierock. Afgelopen winter zat Oberst naar verluidt ingesneeuwd in Omaha met alleen een gitaar, piano en een mondharmonica in de buurt. Hij schreef alle ellende van zich af in tien soms pijnlijk eerlijke songs. Zo mooi heeft hij ze lange tijd niet gemaakt. Hier is een man op indrukwekkende wijze bezig zijn demonen uit te drijven. Hopelijk heeft het hem opgelucht.
Favoriete track: Till St. Dymphna Kicks Us Out
3. DMA's - Hills End
Iedereen die met weemoed terugdenkt aan de tijd waarin Oasis nog leuk was - zeg maar de eerste twee platen dus - kan zijn hart ophalen met dit album van het Australische DMA's. Alle ingredi?nten zijn aanwezig. De snerende zang, de tintelende melodie?n, de sterke refreinen. Man, dit is Britpop zoals je het in jaren niet meer gehoord hebt! DMA's, dat ook knipoogt naar The Stone Roses, levert definitely maybe een heerlijke plaat af. Draaien en meebrullen, onbezorgd genieten.
Favoriete track: Step Up The Morphine
2. MARLON WILLIAMS - Self Titled
De zonderlinge Nieuw-Zeelander Marlon Williams zoekt het op zijn titelloze album in folk, alt. country en een heel klein vleugje soul en psychedelische rock. Moeiteloos neemt hij je mee op een reis langs diverse tijdloze songs. Wonderschoon, vol zeggingskracht en met een hoge kippenvelfactor. Het niveau wordt nog hoger zodra zijn wellicht nog excentriekere vriendin Aldous Harding zich er met haar dromerige stem mee komt bemoeien. Williams noemde haar al eens zijn voornaamste criticus, als zij een song goed vindt, kon die probleemloos op de plaat. Gelukkig heeft hij naar haar geluisterd, want er staat geen zwak nummer op!
Favoriete track: Silent Passage
1. WARHAUS - We Fucked A Flame Into Being
Balthazar had een jaartje vrijaf. Reden voor de bandleden om aan soloplaten te werken. Zo ook Maarten Devoldere en wat mogen we daar ontzettend blij mee zijn! Onder de naam Warhaus bracht hij een indrukwekkende plaat uit. We Fucked A Flame Into Being - de titel komt uit de roman 'Lady Chatterley's lover' - is tegendraads, donker en persoonlijk. Devoldere neemt je mee het nachtleven in, vol rokerige kroegen, mooie doch moeilijke vrouwen, veel mensen die zich anders voordoen dan ze zijn en nergens gaat het licht aan. Devoldere verkent met succes zijn duistere kant, terwijl de zang van levenspartner Sylvie Kreusch het geheel nog smaakvoller maakt. Wereldplaat!
Favoriete track: I'm Not Him
Makanaky
Well-known member
Met de plaat kon ik al niet veel (met die van Balthazar wel) maar toen ik gister Warhaus heel erg onge?nspireerd quasi-arty en irritant repetitief zag doen met lachwekkend grootse gebaren, is dit voor mij de act die kostte wat kost wil mijden de komende Eurosonic. Gaat wel lukken.
Laatst bewerkt:
Janssen
Well-known member
Ik vond het ook behoorlijk pretentieus allemaal. Hetzelfde had ik met Zimmerman met o.a. die vreselijke Strokes rip-off. Wat mij betreft trekken de heren allemaal een veel te grote broek broek aan.
Los daarvan, heel erg bedankt weer voor je post Unregistere! Ik ga me de komende dagen door de platen heenwerken die ik nog niet ken. Altijd spannend.
Los daarvan, heel erg bedankt weer voor je post Unregistere! Ik ga me de komende dagen door de platen heenwerken die ik nog niet ken. Altijd spannend.
Unregistere
Well-known member
Okee, dat kan uiteraard. Ik vind het in ieder geval een geweldige plaat. Maar ja, anders had-ie ook niet op ??n gestaan.
Ben benieuwd wat je nog gaat ontdekken uit de lijst dan! :duim:
Ben benieuwd wat je nog gaat ontdekken uit de lijst dan! :duim:
Unregistere
Well-known member
De nieuwe Veils vond ik in eerste instantie weinig aan maar mede dankzij jouw recensie is 'ie nu uitgegroeid tot meest gedraaide album van de kerstvakantie! Kaartjes voor de liveshow zijn al binnen
:duim: Kijk, dat zijn leuke berichten!