Home of History

[De Wolf]

Een aantal stukken die ik heb weten terug te vinden

Donkere wolken pakten zich samen boven de Kuip,letterlijk en figuurlijk, 't seizoen was pas drie wedstrijden onderweg maar uit niets bleek dat de wederopstanding gaande was, sterker nog: bestuurlijk was de club een chaos, ene vd Reijden zou de club adviseren a raison van enkele tonnen, Martin Snoeck die de club naar de verdommenis hielp, Hans Kraaij was inmiddels allang opgestapt en de uitgebluste spelersgroep moest 't doen met..........Pim Verbeek.
Deze gitzwarte HCS periode heb ik heel bewust meegemaakt, fanatiek als ik toen was stond ik al menig wedstrijd te koken van woede als we weer de zoveelste nederlaag voor onze kiezen kregen, er moest iets gebeuren, wat dan ook.
De stemming in vak S was toen al grimmig, een dampend kruitvat wat alleen nog een laatste vonkje nodig had, dat kwam sneller dan verwacht.
De derde wedstrijd van het seizoen al, tegen Fortuna thuis, 't zal augustus 1989 zijn geweest, de wedstrijd liep zoals zovelen in die tijd. Voor een handjevol trouwe honden speelde zich een wanvertoning af die eindigde in een nederlaag, vlak voor tijd werd het 0-2 :|
Dit was de druppel voor ons, de club was op sterven na dood en dat lieten wij niet over onze kant gaan, 't komplete vak stormde ineens naar de hekken en al snel bezweek het hek onder de woede van een stel losgeslagen fans, maar wel fans met hart voor de club, het bestuur zou het gaan ontgelden was de indruk.
Ik weet nog goed dat we dus met een mannetje of 100 richting dugout renden waar onze vriend Verbeek zat, die kon nog net de spelerstunnel induiken, gelukkig maar denk ik achteraf, al vlogen er een paar hem achterna de tunnel in.
De rest bleef achter op het veld (apart gevoel zo midden in die bijna lege Kuip) en scandeerde luidkeels: K*****BESTUUR, etc waarop een volgend groepje de oude Maastribune opklom, achter de dugouts was wederom een hek gesneuveld, dus wij met z'n allen richting (oude) ereterras waar het bestuur allang was gevlucht maar ze moesten in de buurt zijn, we roken bloed.
In mijn herinnering scheelde het weinig of het zou uitlopen op een lynchpartij, de haat en woede die ik toen in de ogen van medesupporters zag heb ik eigenlijk nooit meer gezien, iedereen begon ruiten in te slaan en maar roepen om het bestuur, tot................ineens het vak werd bestormd door ME met honden, ik heb nog nooit zo hard over Kuipstoeltjes gerend, toch knap zonder te vallen.
Via een omweg dan maar weer terug naar het veld en sprinten richting "ons" Vak S, alwaar wij werden ingesloten om tot bedaren te komen, wat maar gedeeltelijk lukte, volgens mij hebben we later ook nog op het Stadionplein staan scanderen.
( Deze actie kostte Feyenoord nog een wedstrijd zonder publiek, tegen Den Haag als ik 't goed hebt.)
De Kuip kookte die dag wat uiteindelijk de kop kostte van 't bestuur incl. Verbeek en consorten, met deze fans viel niet te spotten, dat was nu wel duidelijk.
Als wij die dag niet was opgestaan was de club ten onder gegaan aan malafide bestuursleden en louche sponsoren,zoveel is wel zeker, ze maakten echter ??n fout: onderschat nooit de kracht van Het Legioen.
Dat ik erbij was maakt mij trots, ondanks dat zulke actie's eigenlijk niet horen volgens de meute. Jammer dan, we hadden een legitieme reden: "Ze kwamen aan onze club".

***********************************************

20-08-1989 Feyenoord-Fortuna Sittard 0-2

Ten tijde dat Jozsef Kiprich naar Feyenoord ging stond Pim Verbeek als trainer voor de groep. De resultaten waren in die tijd zo slecht dat in de derde wedstrijd van de competitie (1989/1990) boze supporters het veld bestormen en om de aftreding van het bestuur 'vragen'. Kiprich debuteerde in deze wedstrijd en zal zich zeker hebben afgevraagd waar hij terecht gekomen was.

 

[De Wolf]

i.v.m. lengte deel 1

Het Uefa Cup elftal van 2002

Het tragedie dat Feyenoord heet
Na 2,5 jaar wordt het langzamerhand tijd om wat aandacht te schenken aan het magische elftal wat potten kon breken in Europa. Zeker nu het weer matig gaat in de competitie is het troostend om naar vervolgen tijden terug te gaan. Niet voor niets weten Feyenoorders zoveel over hun eigen historie. Het is de tragedie van te weinig prijzen winnen. Laatst waren we weer aan de beurt in de Voetbal International. Het doet me dan pijn dat de kern klopt. Het is een verhaal over een prachtige club met en prachtig stadion en met een geweldige aanhang die minder geweldig is in prijzen pakken. Ook dit seizoen zijn we na een paar maanden alweer praktisch uitgeschakeld. Dit seizoen moeten we ons net als in 2002 richten op de Uefa Cup.

Het moeizame seizoen
Destijds draaide we in de competitie ook niet zo goed. In de CL waren we alles behalve succesvol. Tegen Spartak in het laatste groepsduel vochten we ons maar nipt naar een 2-1 winst. Feyenoord stond toen in die wedstrijd gigantisch onder druk. De verdediging dreigde zowat ten onder te gaan door de inmense druk die de Russen erop zetten. Gelukkig hadden we een generaal op de bank zitten die erin werd gebracht om de boel te organiseren. De genraal luistert naar de naam v.Gastel en was ooit de beste speler en aanvoerder van het kampioensteam in `99. Vervolgens was deze man door blessures ver teruggezakt. Waar ooit Dortmund en Roma voor hem stonden te dringen moest hij het later doen met een club als Ternana. Met alle respect, maar geen Feyenoorder die er ooit van gehoord had. Om niet op een dwaalspoor verder te gaan, gaan we weer terug naar de wedstrijd. Het was zo dat v.Gastel zo`n beetje voor de laatste keer zijn klasse ziet zien die avond. Met de steun van Het Legioen en onder leiding van v.Gastel vocht Feyenoord uiteindelijk zich vrij gemakkelijk langs de Russen. Met v.Gastel zijn leiderskwaliteiten en natuurlijk de ervaring van al die Europese thrillers die hij heeft meegemaakt nam hij Feyenoord op sleeptouw en organiseerde hij alles dusdannig goed je gewoon kon voelen bij de opkomst van v.Gastel op de heilige mat dat het niet meer verkeerd kon gaan. De 2-1 was voldoende en dus mochten om de, destijds ook al als Europese troostprijs bekend staande, Uefa Cup spelen.

De onmogelijke vrije trap
De eerste sparrings partner was de niet echt aansprekende SC Freiburg. Dat moest wel te doen zijn. Toch? De thuiswedstrijd stond eerst op het programma. We hadden al behoorlijk wat blessures zodat zelfs de jonge Sprockel mocht aantreden. De wedstrijd verliep moeizaam, maar niet zonder succes. Door een goal van Ono hadden we met een 1-0 een redelijke uitgangs positie. Voor de uitwedstrijd hadden we wonderbaarlijk genoeg nog meer blessures. Leonardo II werd rechtsback en Paauwe mocht het voor het eerst in een Europees duel centraal achterin proberen. Hetgeen wat hij destijds niet bepaald onverdienstelijk deed. Leo II deed het achteraf toch niet zo onaardig. Tijdens de wedstrijd bleek het te spoken opeens stond we na 48 minuten achter met 2-0 tegen de in die Bundesliga slecht presterende Duitsers. Dit was gelijk de eerste keer dat ik dacht dat we er weer eens uitlagen Europees. De flashbacks kwamen weer binnen. Het drama tegen Rapid Wien met Carsten Jancker en die gekke wedstrijd thuis in de Kuip tegen vFb Stuttgart. Echter deze avond ging het toch net even anders. v.Hooijdonk had nog niet echt veel goede vrije trap kansen gehad, maar tegen Freiburg had ie er geen 1 nodig. De bal lag absoluut verkeerd en die kon hij enkel voorgeven. Iedereen die dit leest hoort de commentator weer met: "Ik zou niet weten hoe deze bal erin moet." Hoe hij het flikte was onwaarschijnlijk, maar hij schoot hem zo over de 2 meter lange keeper in de verre hoek in de kruizing. Het was gelijk zijn mooiste vrije trap uit zijn hele carriere. Met 2-1 zouden we al doorgaan, maar de Feyenoord supporters kregen nog 1 geweldig moment mee. De eeuwige pechvogel van Feyenoord: Leonardo scoorde en liep jankend in Bert zijn armen. Bert die Leonardo mentaliteit heeft bijgebracht, die 2 hebben elkaar toch wel meer dan eens elkaar vervloekt. Zo was dit de eerste horde en gelijk al een legendarische.

Het hart moet aan het werk
De volgende loting was mooier, maar moeilijker. Het werd namelijk Glasgow Rangers. Het was het moment dat van Marwijk onder druk kwam te staan. In de eerste wedstrijd kwam het Europese debuut voor Loovens. Aangezien Sprockel geblesseerd was moest er iemand anders opstaan. Loovens mocht in Schotland meteen volop aan de bak tegen Flo, die enkele jaren eerder voor o.a. Bert Konterman onhoudbaar was toen Flo nog bij Chelsea speelde, Loovens had echter bijna geen problemen met Flo. 1 slippertje werd hem echter fataal. Een penalty en het stond 1-1 tevens de eindstand. Ono had Feyenoord namelijk al eerder via het lichaam van, de inmiddels bij Rangers spelende ex-Feyenoorder, Konterman. Feyenoord speelde erg goed en de 1-1 was daarom ook een beetje zuur. Toen brak de thuiswedstrijd aan. Het was 1 van de wedstrijden van de waarheid voor Bert. Feyenoord begon uiterst zwak en niet echt verrassend kwam Rangers op voorsprong. Dit was inmiddels het 2e moment dat ik dacht dat Feyenoord eruit zou liggen. Echter v.Hooijdonk dacht er anders over. Via 2 slim uitgelokte vrije trappen schoot hij Feyenoord vlak voor rust nog naar 2-1. Jullie zien nu in gedachte vast die gefrustreerde Italiaan Amoruso tieren. Vlak na de rust dacht Kalou het duel vroegtijdig te beslissen naar het fantastische schot met rechts op de paal van v.Persie schopte Kalou hem er alsnog in. 1-3. Zou mijn hart een rustige avond krijgen? Nee in de 53ste minuut veroorzaakte Paauwe een penalty en kon hij met rood eraf. 3-2 en de wedstrijd duurde weer eens heel lang. Het fluitje kwam op tijd en we waren weer een ronde verder.

De laatste seconde van...
Voor het eerst in het Europese voetbal lootte 2 Nederlandse clubs elkaar. psv was de volgende tegenstander. Eerst gingen we op bezoek bij psv. Feyenoord was verrassend goed tegen psv. Door een fout van Hofland kwam Feyenoord vlak voor rust dik verdiend op voorsprong. Echter na rust waren we onoplettend. Zo kon Kezman in de eerste minuut van de 2e helft de stand weer gelijk brengen. 1-1 toch weer een lichte tegenvaller, maar een goed uitgangspunt. De 2e wedstrijd waren we weer veel beter. Het leek of het was wachten op de 1-0 van Feyenoord. Echter weten we allemaal wat er gebeurt wanneer je zelf niet scoort. Dan valt hij er aan de andere kant in. Na 75 minuten spelen had psv niet echt een serieuze kans gehad en dat bleek ook niet nodig. Het grootsmogelijke zondagsschot van v.Bommel was genoeg voor de 1-0. Daarna kreeg psv de kansen, maar in de allerlaatste minuut toen ik verslagen op de grond tegen de bank zat van al het onrecht zag ik opeens die voorzet van Elmander op mijn held v.Hooijdonk en toen toch nog 1-1. In de verlenging gebeurde weinig. Enkel v.Bommel werd er zeer terecht uitgestuurd. psv en Feyenoord durfte niet voor de winst te gaan. Dus penalty`s. In de beker verloor Feyenoord van psv via penalty`s, maar Feyenoord schoot 5x raak en Gakhokidze miste gelukkig. PI-AIR mocht de laatste erin schieten en zonder te twijfelen knalde hij hem erin. Feyenoord door naar de halve finale. Gerechtigheid.

Altijd winnen in Milaan
Feyenoord zat bij de laatste 4. Wij lootte Inter Milaan. AC Milan moest tegen Dortmund en beide Milanese clubs spraken erover dat ze vonden dat de Uefa Cup finale in Milaan gespeeld moest worden. Hun zouden dan onderling wel bepalen wie de Uefa Cup zou winnen. Feyenoord kwam dus weer na Milaan om in het stadion te spelen waar Feyenoord 32 jaar eerder de Europa Cup 1 won. Ook 32 jaar later was San Siro van ons. Door een eigen goal van Cordoba wonnen we met 0-1. Ontrecht, maar dat telt niet. Het was een droom resultaat. Zouden we het nog 1 keer in eigen huis kunnen beslissen? Feyenoord begon erg sterk thuis. Voor rust kwamen we op 2-0 en we zaten op rozen. Echter zoals het dit seizoen traditie was moest het hart toch nog aan het werk. Na een late goal in de 84ste minuut van Inter besloot Lopez Nieto hem onterecht in de 90ste minuut op de stip te leggen. 2-2 en Feyenoord beleefde weer een paar spannende minuten. Buiten de onterechte strafschop vond Nieto het ook nodig om Emerton geel te geven. Emerton zou hem niet goed genoeg in het corner hoekje gelegd hebben. Zo werd Emerton zijn kans ontnomen om een Europese finale te spelen. Maarja finale in eigen huis. Zou het mogelijk zijn?

De finale
In de finale mochten we het opnemen tegen de kampioen van die Bundesliga. 2 dagen voor de finale schrikt Rotterdam op en vragen sommige zich zelfs af of de finale wel door moet gaan. Gelukkig ging hij door. PI-AIR zijn eerste poging met een vrije trap beland op de paal, maar even later werd Tomasson onderuit gehaald door Kohler en zo kon PI-AIR het vanaf 11 meter proberen nadat Kohler eerst zijn rode kaart kon ontvangen tijdens zijn laatste wedstrijd voor Dortmund. Natuurlijk ging hij erin en het was 1-0. Naar de 2-0 van PI-AIR uit natuurlijk een vrije trap begon ik zowaar te geloven dat Feyenoord die Uefa Cup zou pakken. De rust in met een voorsprong van 2-0 we zaten op rozen. Vlak na rust versierde de Duitsers natuurlijk een strafschop. 2-1. Het zal toch niet? Vlak daarna schoot Tomasson hem erin, nadat hij slim was doorgelopen en PI-AIR terugliep uit buitenspel positie. 3-1 dit moeten we toch uit kunnen spelen. Niet lang daarna scoorde Koller fantastisch van afstand en zo stond het 3-2. Voor het laatst dit seizoen weer volop in spanning. Dit mogen we niet weg geven. Het leek wel uren te duren, maar het bevrijdende fluitje kwam. Feyenoord wint de Uefa Cup. Ik kon het niet geloven. Bij het schrijven van dit verhaal begin ik het pas te geloven. Feyenoord wint in eigen Kuip.

 

[De Wolf]

deel 2

Het Uefa Cup elftal

Zoetebier

Emerton v.Wonderen Paauwe Rzasa

Bosvelt Ono

Kalou PI-AIR Tomasson v.Persie

Het wonder of het logische gevolg?
Was dit elftal nou zo`n top elftal? Nee eigenlijk niet. Was v.Marwijk nou zo`n wereld coach? Nee eigenlijk niet. Waarom hebben we dan die prijs gewonnen? Hier is mijn beeld ervan.

Het pact van de routiniers
In mijn ogen zijn het de routiniers die de macht hebben gegrepen in de kleedkamer toen Bert onder druk kwam te staan. Je moet dan vooral denken aan v.Hooijdonk, Bosvelt, v.Wonderen en Paauwe. Ze zijn bewust in die volgorde neergezet. v.Hooijdonk was de echte leider die het meest meedacht in combinatie met zijn maatje Bosvelt. v.Wonderen was gezien zijn ervaring ook erg belangrijk, maar zoals ik Paauwe nu zie voetballen is het ongeloofwaardig om te zeggen dat hij een grote invloed had op hoe het elftal neergezet werd. Maar bij mij bestaat dus het beeld dat de 4 routiniers behoorlijk veel inspraak hadden bij v.Marwijk. Dit was uiterst verstandig, omdat vooral de eerste 3 erg veel ervaring hadden met belangrijke duels spelen. Al had v.Marwijk niet naar hun geluisterd, dan was hij ongetwijfeld geslachtofferd.

De slot analyse
Tot slot wil ik laten zien dat het toch een groot wonder is geweest door het elftal te analytiseren:

De doelman. Zoetebier was teruggehaald nadat Dudek eindelijk was verkocht. Hij had een paar jaar achter Dudek gestaan, maar nu kreeg Zoetebier eindelijk zijn kans. Hij keepte bij vlagen werelds en het leek of hij een echte topper was. Achteraf kunnen we concluderen dan hij boven zijn kunnen heeft gespeeld en dat het slechts een clubkeeper is.

De verdediging. Ook toen al bestond de verdediging uit middenvelders. Je kunt er 4 tellen. Emerton dat was zeker een goede speler en die bleef ondanks hij geen verdediger was toch goed overeind. Hij maskeerde goed dat hij eingelijk niet zo`n wereld verdediger was. Rzasa kwam toen erg tekort, maar aangezien hij zijn concurrentie versloeg groot respect. Hij liet ook wel eens behoorlijke steekjes vallen, maar dat was niet te vergelijken met hoe Mtiliga tegenwoordig speelt. Paauwe speelde destijds erg goed. Hij stond eigenlijk vrijwel altijd goed. Hiervoor gaat vooral de lof naar v.Wonderen uit. Deze slimme vos en strateeg coachte Paauwe dusdanig goed dat hij vrijwel altijd goed stond. v.Wonderen was eigenlijk al over zijn hoogtepunt heen, maar door slimheid bleef hij overeind. v.Wonderen was inprincipe de man die zorgte dat de achterhoede goed stond. Zoetebier had het hiervoor te druk, omdat die zelf op de been moest blijven.

Het middenveld. Feyenoord speelde inprincipe met een 2mans middenveld. Dit kon enkel door het slimme spel van Bosvelt die met al zijn ervaring alles slim uit kon spelen. Ook was Ono erg belangrijk. Hij was goed in vorm en leverde toen regelmatig slimme passes en hij pikte ook z`n goaltjes mee.

De buitenspelers. Een Kalou die zag je inprincipe 9 van de 10 wedstrijden niet. Hij is in vorm een dodelijk wapen, maar meestal klooide hij maar wat aan. Het grote verschil met nu zit hem zeker niet in Kalou. v.Persie is ook niet het grote verschil. Hij speelde wel vrij regelmatig goed, maar veel scorend vermogen had hij niet. Ook is hij niet echt een assist strooier. Vergeleken met Goor zijn we er nu niet heel erg erop achteruit gegaan.

De spitsen. PI-AIR was de absolute leider die in staat is om op de belangrijke momenten te scoren. Zijn vrije trappen zijn een groot wapen en hij was zo slim om ze regelmatig te versieren. Degene die dat ook vaak deed is Tomasson. Die kon ook slim vallen. Tomasson was het bindingsstuk tussen middenveld en aanval. Zonder Tomasson kon deze 4-2-4 opstelling niet goed gaan. Het zou een kamikaze actie zijn.

De conclusie
Na het doorlichten van het elftal kom je toch nog niet tot een elftal wat in staat zou zijn om de Uefa cup te pakken. In de competitie presteerde Feyenoord tenslotte ook niet zo groots. Het stuk extra was de absolute wil om te winnen en de sluwheid die daarbij kwam kijken. Dit elftal had echt het vuur in zich toen de Uefa Cup tour echt begon. Het elftal stroomde niet zozeer over van kwaliteit en Bert was geen wereldcoach, maar ondanks alles stonden we daar op 8 Mei 2002 in eigen Kuip met de Uefa cup. Wat echt en superprijs is.

..

 

[De Wolf]

Eerste bezoek aan de Kuip

Het is zomaar een zondag in Maart van het jaar 2002. Een paar dagen eerder had me moeder me verteld dat ik samen met 2 broers me zus en een paar vrienden van hun naar Feyenoord zou gaan. Nog nooit eerder was ik bij de club geweest. De nachten voor de wedstrijd sliep ik slecht en bleef maar denken wanneer is het nou Zondag. Eindelijk was het dan zover de zondag brak aan en de spanning werd hoger. Rond 12:45 vertrokken we richting Rotterdam. Hoe dichterbij we kwamen hoe hoger de spanning werd. Na een rit van 40 minuten kwam er een burg in beeld. Toen we over deze brug gingen kon je de kuip al zien liggen het werd nu zenuwslopend. Nadat we de auto hadden weggezet begon de looptocht naar de Kuip. Aan de hand van me broer liepen we samen Hand in Hand als kameraden naar het stadion. Toen we dichtbij waren toen besefte ik pas hoe groot het stadion al van buiten was. Het wachten was om naar binnen te gaan voor de echte belevenis. Nadat we de poorten voorbij zijn en iedereen normaal mocht doorlopen konden we naar binnen. Het legioen was zich al aan het warm zingen met het Hand in Hand en zachtjes zong ik ook mee. Eenmaal op het vak keek ik me ogen uit. Een vol gepropte Kuip die de wedstrijd tegen de vrienden uit Alkmaar kwam bezoeken. De zenuwen gieren nog steeds door me heen , Aan me hand plakt wat kauwgom dat vast zat aan het stoeltje maar dat deed me niks meer. Het is bijna 14:30 en ineens gaat iedereen staan ik dacht maar aan 1 ding nu gaat het gebeuren. De tunnel ging open en het hand in hand werd opgezet. Met volle borst zong ik mee samen met nog 45.000 andere Feyenoorders. De spelers worden voorgesteld en bij elke naam werd luidkeels HEEE geroepen. Na de toss begon de wedstrijd. Het spel ging mooi op en neer af toe keek ik naar het vak waar iedereen telkens hard begon te zingen. Ik vroeg aan me broer waarom ze dat daar toen. Hij zegt dat is het echte legioen op vak S. Het vak waar ik normaal ook zit vertelde hij verder maar voor deze wedstrijd waren we naar het kindervak verhuisd. Feyenoord begon ineens een goede aanval en de bal kwam bij Van Hooijdonk iedereen begon een beetje zenuwachtig te doen wat zou hij doen schieten of niet hij SCHIET EN GOAAAAAAL. Een orkaan van geluid gaat er door de Kuip heen dit was echt een van de mooiste momenten. Nadat iedereen weer rustig is klikt er vanuit de speakers , En de 1-0 voor Feyenoord door de nummer 9 Pierr? van Hooijdonk. Wederom klinkt er een enorme HEEEE door het stadion. Na de 1-0 ging Feyenoord vol op de aanval en met successen. Een kleine 10 minuten later konden we weer helemaal los gaan want Ono maakte de 2-0. Het werd leuker en leuker in de Kuip. Het legioen begon steeds harder te zingen en de vlaggen zwaaide sierlijk in het rond. Iedereen voelde dat er meer goals in de lucht hingen. En jawel het was Tomasson die mijn hart voor de 3de keer op hol liet slaan en voor 3-0 zorgde. Langzaam speelde Feyenoord naar de rust toe. Eenmaal in de rust konden we even rustig naar de WC en een cola'tje halen. Je was nog niet een klaar met je cola en broodje frikandel of de spelers kwamen het veld alweer terug op. Vol goede moed na een fantastische eerste helft. Feyenoord ging op de aanval maar AZ kwam er ook af en toe uit. Toch ging de scheepshoorn weer toeteren en het legioen werd weer gek. Feyenoord kwam weer via Van Hooijdonk op 4-0. Mijn dag kon niet meer stuk ondanks dat AZ nog 4-1 maakte. Feyenoord won met 4-1 van AZ na de wedstrijd werden de spelers bedankt met een luid applaus van het legioen en van iedereen die voor Feyenoord was. De Kuip stroomde leeg en iedereen liep terug naar hun auto. Een dag die je nooit meer vergeet dat moet je eerste wedstrijd in de kuip zijn. Vanaf die dag wist ik dat ik hoe slecht het ook zou gaan met onze club dat ik

Feyenoorder voor het leven zou zijn.

..

 

[De Wolf]

Hij heeft zelfs eens hulp gehad van Harry Vermeegen.

De verzamelwoede van 'Piet de bietser'

Iedereen bij Feyenoord, spelers, trainers, supporters tot en met het bestuur, kent hem: Piet Stevens (21-12-1948), ook wel ?Piet de bietser? genoemd! Een Feyenoordsupporter in hart en nieren, die claimt de grootste verzameling van Feyenoord-attributen te bezitten.

De door hem opgesomde getallen liegen er niet om: 150 voetbalshirts, waaronder shirts van bekende voetballers, 1.200 videobanden, 1.000 dvd?s, duizenden foto?s, waarvan veel afkomstig van de bekende, en enkele jaren geleden overleden Rotterdamse fotograaf Piet Bouts. Voor de foto?s moest wel worden betaald, de overige spullen heeft hij grotendeels gekregen.

Verder bestaat de verzameling uit alles wat maar de naam Feyenoord draagt: Drinkbekers, vaantjes, aanstekers, sleutelhangers etc.

Gipsbeen
Maar ook de door diverse oud-Feyenoordspelers 'aan de wilgen gehangen' voetbalschoenen, en het gipsbeen van Jean Paul van Gastel, oud-speler van Feyenoord, thans tezamen met Giovanni van Bronckhorst assistent-trainer bij de club!

Tel hier het shirt van Willem van Hanegem, dat hij tijdens zijn afscheidsduel als international tegen Urugay droeg en een door Ronald Koeman gedragen en gesigneerd Barcelona-shirt bij op en het unieke van deze verzameling dringt langzaam door!

De buitenkant van zijn woning in IJsselmonde doet niet vermoeden dat zich in twee slaapkamers ervan een werkelijk unieke Feyenoordverzameling bevindt. De woonkamer is neutraal, dus 'Feyenoord vrij', maar eenmaal bij de trap naar boven aangekomen, ademt alles Feyenoord, Feyenoord en nog eens Feyenoord.

Flessie
Piet was 10 jaar oud toen hij voor het eerst met een vriendje naar de Kuip ging en was zo onder de indruk dat hij sindsdien nauw met Feyenoord is verbonden. Hij was ??n van de vele jochies die de tribunes introk om lege flesjes op te halen. Dat leverde een aardig zakcentje op.

,,Mag ik uw flessie hebbe meneer,'' klinkt menig oudere Feyenoordsupporter bekend in de oren. Toch duurde het tot zijn 20e dat hij voor het eerst een Feyenoord-item aanschafte. Maar vanaf dat moment ging hij dan ook los, en in de loop der jaren groeide zijn verzameling uit tot de nu twee slaapkamers volgestouwde Feyenoordspulletjes. ,,Het is nu eenmaal zo gelopen,? aldus Piet.

Bakkie doen
Sommige (ex-)Feyenoordspelers kwamen bij hem en echtgenote Ineke 'een bakkie doen' en Jean Paul van Gastel en Reggi Blinker waren graag geziene gasten. Willem van Hanegem sprak hij regelmatig!

Een heel speciale band echter heeft hij met Adri, de weduwe van Coen Moulijn. De door haar geschonken (opgeplakte) foto van Coen ten tijde van de opening van het nieuwe Xerxes-complex vindt hij een kostbaar, tevens dierbaar bezit.

Een van de twee kamers in het huis van Piet en Ineke Stevens met Feyenoord-verzamelwerk. Foto's: Rinus Vuik
Piet?s verzamelwoede heeft in zijn nu alweer 40 jarig huwelijk met Ineke niet tot spanningen geleid. Gelaten (dat wel) laat zij het over zich heen komen, en gunt Piet 'zijn feestje'!

Verder dan: ,,Zou je nu eens niet stoppen,'' kwam het niet en haar wens om Van de twee volgestouwde kamers ??n grote slaapkamer te maken heeft ze inmiddels opgegeven. Er staat nog een plastic tas vol met Feyenoordspul dat manlief Piet nog moet uitpakken.

Piet en Ineke's leven is niet alleen maar Feyenoord en hosanna geweest. Samen hebben ze het verlies van hun oudste zoon Willem, die bij een tragisch verkeersongeval (met een dronken bestuurder als veroorzaker) om het leven kwam, moeten verwerken. Bovendien gaat het met Piet's gezondheid ook niet al te best.

Glorietijd
De jaren 60 en 70 ervoer Piet als de glorietijd van zijn Feyenoord, maar met de huidige positie op de ranglijst van het eerste team is hij dik tevreden! ,,10 punten uit 4 wedstrijden is toch hartstikke goed?

Als er een nieuw stadion gaat komen, dan heeft hij al een naam: 'De Nieuwe Kuip'. Ze moeten wel de oude Kuip laten staan, ,,want als ze die gaan afbreken, dan ga ik voor de sloophamer liggen,? zegt hij vol vuur!

Vijfenzestig wordt hij, een dezer dagen, maar dat weerhoudt ?m niet om door te verzamelen. Wat er na zijn overlijden (niemand heeft het eeuwige leven) met deze unieke verzameling gaat gebeuren staat al vast: ,,Alles gaat naar mijn jongste zoon Vincent?.

Piet, de bietser: dat hij nog lang mag bietsen. Eigenlijk hoeft hij dit niet te doen, want bijna iedereen kent ?m. De spulletjes komen vanzelf!

 

[Abubakari]

ANDERE TIJDEN... 1984 WILLEM II - FEYENOORD, de kampioenswedstrijd

 

[Jozsef]

Home of History

Cornervlag linksachter, goudgeel uitshirt. Check!

 

[Cees]

Geweldige foto. Supporters tegen de zij- en achterlijn aangeplakt, de rij daarachter staand op de tenen om te zien hoe de keeper van Willem II met een katachtige duik de bal uit het doel tikt.

Mooie ervaring, of niet Jozsef?

 

[Fabian]

Toen was ik 3. Gejuicht dat ik heb!

Nee, mooie foto.

 

[Jozsef]

Home of History

Mooie ervaring, of niet Jozsef?

Toen was ik 17 jaar. H??l lang geleden dus.
Vier dwazen in een witte Opel Manta. De terugreis, A16 vol Feyenoorders.
Kan me er niet veel meer van herinneren, wel de massale pitchinvasion natuurlijk.

 

[Max]

Wel geweldig om op die leeftijd een titel mee te maken.

 

[Jozsef]

Home of History

Die van '93 heb ik veel bewuster meegemaakt. Dat (strip)elftal blijft toch voor altijd favoriet.
MVV uit, de moeder aller slaloms, Hansie bedankt, halve Kuip vol tijdens Groningen uit. Prachtseizoen was dat.

 

[Fabian]

93 en 99 heb ik wel heel bewust meegemaakt. In 1999 stond ik ook op de Coolsingel. Helaas liep dat uit de hand.

93 heb ik het in mijn kamertje meegekregen via Rijnmond. Samen met mijn opa naar de radio geluisterd. Daarom is dat voor mij ook een heel dierbare herinnering, omdat hij toen al ziek bleek te zijn. Niet lang daarna overleden.

Maar heel dat elftal was inderdaad cult. Geweldig om te aanschouwen.

 

[inhethoekje]

 

[Jozsef]

Sterker door strijd!

 

[Jozsef]

 

[De Wolf]

Michel van Egmond heeft een Boek uitgebracht genaamd "De snor van Jozsef Kiprich"

Gaat niet alleen over de grootste cultheld die we hadden, maar meerder verhalen over diverse spelers.

 

[Shayman]

Michel van Egmond heeft een Boek uitgebracht genaamd "De snor van Jozsef Kiprich"

Gaat niet alleen over de grootste cultheld die we hadden, maar meerder verhalen over diverse spelers.

Dat kon wel eens een heel leuk boekje zijn, hij schrijft ook nog eens heel makkelijk en toegankelijk. Zo gelijk maar eens opzoeken.

 

[Jozsef]

Die beelden net bij DWDD.... schitterend!

 

[Eresd?g?]

Lijkt me een leuk boek. Die van Egmond heeft leuke manier van schrijven.