Naar mijn bescheiden mening begint het met luisteren en niet met roeptoeteren. Dat schijnt tegenwoordig erg moeilijk te zijn.
Velen willen wel naar je luisteren op voorwaarde dat het 100% aansluit bij hun eigen gedachten. Het is zwart of wit. Iets anders bestaat er niet. Hoewel ik het ten opzichte van voetbal helemaal voor zwart/wit ben zit de rest van de wereld er voor mij heel anders uit. Laat mij lekker grijs zijn. Hoewel het voor velen niet meer bestaat moet er ruimte zijn voor nuance om elkaar te begrijpen en om op een fijne manier met elkaar om te gaan. Ondanks onze verschillen. Onze volksvertegenwoordigers zijn de spiegel van de maatschappij. Het gaat niet meer om je eigen standpunten naar voren te brengen, maar die van je tegenstander onderuit te schoffelen. Met gestrekte poot!
Vooral op SM. Ik negeer ze zoveel mogelijk en toch ontkom ik er niet aan omdat ik op internet het ook op nieuwssites tegenkom. Zonder dat iemand zich ook maar iets verdiept over wat er echt afspeelt zijn de commentaren om te huilen.
Met Social Media hebben we, naar mijn mening, een monster gecreerd die ons nu opeet en uitspuugt. Waar vroeger de dorpsgek in het dorpscafé wel eens rare dingen zegt hebben ze nu een bühne om die rare dingen, onder mom van vrije meningsuiting, de wijde wereld in te spuien. Bij social Media draait het om ordinair geld verdienen en daar gaan mensen heel ver voor. Ik neem steeds meer afstand van SM en dat geeft mij veel rust. Het kwaadsprekerij van anonieme toetsenbordridders kan ik missen als kiespijn in mijn dagelijks leven.
De mevrouw in de zaak is een hoogopgeleide en fatsoenlijke dame die bij Markus Lans ( de best bekeken talkshow van Duitsland ) iedere tegenstander stil kreeg met haar argumenten.
Het enige wat er nog uitkwam van een journalist was, maar ja de beeldvorming.
Zum kotzen.
Een herkenbaar verhaal wat je links en rechts ziet. Er wordt niet ingegaan met argumentatie maar er wordt ingegaan op het etiket dat door hunzelf er op geplakt is. Ik kan hier verder helemaal niks mee, maar het zal ongetwijfeld voer zijn voor de haters.
Ik ga nogal wel eens onder het genot van een biertje in discussie met iemand die er compleet anders instaat dan mij. Ik probeer hun politieke voorkeur te begrijpen. Dat doe ik enigszins wel. Toch is deze, naar mijn mening, vaak gebaseerd op een emotie die ik toch heel anders zie. Emoties die constant gevoed wordt.
Hoe het nu verder moet weet ik ook niet. Ik wil gewoon een fijn leven voor iedereen en ook voor mij hebben. Zonder al die haat. Ik denk dat dit voor het gros geldt, maar hoe wij dit kunnen afdwingen weet ik niet. Ik wil er in ieder geval niet meer aan mee doen. Het kost mij negatieve energie en dat steek ik liever in het positieve.