Ik ga regelmatig naar wedstrijden op alle niveaus door Schotland heen sinds ik hiernaartoe verhuisd ben. Over deze wedstrijd heb ik hier al een verhaal geschreven, maar aangezien dit raakvlakken heeft met een grote discussie op dit forum, schrijf ik nu in het Nederlands ook een verhaal op DVK.
Kelty Hearts v Lothian Thistle Hutchinson Vale
East of Scotland League (niveau 6)
Zaterdag 28 april 2018
Uitslag: 3-1
Ik ben altijd een fan van amateurvoetbal geweest, hier in Schotland ga ik dan ook graag regelmatig naar amateurwedstrijden. Daarbij valt het niveau me op een positieve manier op. Waar op profniveau het Schotse voetbal nou niet bepaald een niveau is om over naar huis te schrijven, zie ik op amateurniveau vaak wedstrijden in kleine dorpjes waar werkelijk een heel dorp op afkomt met een niveau die je niet verwacht. Enkele dagen voor deze wedstrijd was ik bij een wedstrijd in een dorpje wat nog geen 300 inwoners heeft. Er stonden op een woensdagavond om 18.45 uur (vroege aftrap door gebrek aan verlichting, er moet nu veel doordeweeks ingehaald worden door de strenge winter die we hier hadden en de vele afgelastingen) 75 toeschouwers langs de lijn en ik zag een wedstrijd die qua niveau niet slechter was dan hoofdklasseniveau. In de breedte op amateurniveau is het Schotse voetbal relatief sterk voor een klein land.
Een probleem in het Schotse amateurvoetbal is het complete gebrek aan doorstroming. De (semi-)professionele hoogste 4 divisies hebben nog wel een structuur met aardige doorstroming, maar daaronder is het een allegaartje aan verschillende structuren. Op niveau 5 heb je 2 divisies: de Highland League en de Lowland League. Beide kampioenen spelen een play-off tegen elkaar, waarvan de winnaar weer een play-off speelt tegen de nummer laatst van League 2 (niveau 4) om een plaats in League 2. Niet bepaald een makkelijke route. Op niveau 5 komen is ook weer moeilijk, de Higland League is een gesloten systeem, zonder promotie/degradatie. De Lowland League heeft 1 degradatieplaats, daaronder komen de East of Scotland League en de South of Scotland League. De kampioenen, mits ze een licentie hebben, spelen een play-off tegen elkaar om 1 promotieplaats. Als maar 1 kampioen een licentie heeft, is er geen play-off. Hebben geen van beiden een licentie, dan is er geen degradatie. Veel clubs vragen geen licentie aan omdat ze niet willen promoveren. Niet geheel onbegrijpelijk, want het niveauverschil was voor die clubs vaak zo groot, dat promotie een kansloos seizoen met regelmatige grote nederlagen zou opleveren. Uit de East/South competities is weer geen degradatie. Min of meer daaronder staat het "junior voetbal", een naam die niks met de leeftijd van spelers te maken heeft, maar een "tak" in het amateurvoetbal is. Die tak heeft dit seizoen 160 clubs, verdeeld over 3 regio's. Pogingen om het junior voetbal in de piramide te betrekken, zijn vooralsnog op niks uitgelopen. Mede hierdoor is er zo'n beperkte doorstroming, want binnen het "senior voetbal" (Highland/Lowland/East/South) zijn de verschillen nu te groot om een fatsoenlijke promotie/degradatieregeling te hebben. De betere juniorclubs zouden de piramide veel beter kunnen maken. Helaas gebeurt dat niet omdat er teveel weerstand/angst is tegen vernieuwing. Weer min of minder onder het "junior" voetbal, is het "amateur" voetbal. Een serie regionale amateurcompetities met een redelijk prestatief niveau aan de top, tot puur recreatief niveau in de lagere competities. Tussen de senior, junior en amateurcompetities is er alleen beweging bij clubs die overschrijving aanvragen. Dat gebeurt echter maar mondjesmaat, in een systeem wat heel conservatief is.
Er komen echter langzaam maar zeker stemmen voor verandering. Die zijn tot dusverre steeds te kop in gedrukt. Maar de ambitieuze club Kelty Hearts gooide min of meer een bom onder het huidige systeem. Kelty is een dorp met ongeveer 6.500 inwoners in Fife, een regio net ten noorden van Edinburgh. In 1975 is Kelty Hearts in de amateurdivisies opgericht. Dat de club ambities had, werd direct duidelijk. Binnen no-time waren ze in de top van de regionale amateurdivies en na een titel in 1980 en verbeteringen aan het complex namen ze de volgende stap: ze vroegen overschrijving aan naar de juniors. Na een voorzichtig begin, groeide de club langzaam verder. Na enkele regionale kampioenschappen werd het systeem bij de juniors licht veranderd. De beste clubs in de oostelijke regio kwamen bij elkaar in de East Superleague. Een paar keer jojode de club op en neer. Uiteindelijk werd de club een vaste waarde in de East Superleague, die ze in 2015 en 2017 wonnen. Ze wilden als club verder groeien en een “senior” status krijgen. Daardoor deden ze iets erg controversieels: in mei 2017, als kampioen van de East Superleague, vroegen ze overschrijving aan naar de East of Scotland league. Die overschrijving werd direct geaccepteerd. Door diverse clubs en bestuurders in het juniorvoetbal werden ze als verraders neergezet. Ze lieten de “tak” in de steek en zouden er niet op vooruit gaan vanwege het lagere niveau van het voetbal in de East of Scotland league.
Ondanks alles zette Kelty Hearts door. Er werd in de East of Scotland League begonnen. De toeschouwersaantallen schoten direct omhoog. Het lagere niveau vonden de dorpelingen geen probleem, want er was nu de kans om door te groeien, waardoor interesse toenam. Regelmatig stonden 500 of meer toeschouwers langs de lijn, bij een club die hiervoor zelden boven de 300 kwam. De club was veel te sterk voor de meeste tegenstanders, regelmatig werd er met dubbele cijfers gewonnen. De grootste overwinning was 0-13 bij Eyemouth United. In een competitie van 13 hadden ze na 22 wedstrijden 66 punten, met de enorme doelcijfers van 139-10. De titel was echter nog lang niet zeker. De titelverdediger Lothian Thistle Hutchinson Vale had op dat moment 20 wedstrijden gespeeld en 58 punten gehaald, 1 gelijkspel en verder ook alles gewonnen, alleen niet met zulke grote cijfers. De 2 overgebleven wedstrijden van Kelty Hearts waren allebei tegen LTHV. De uitwedstrijd was door het weer en bekerverplichtingen enkele keren afgelast, waardoor die pas tegen het einde van het seizoen gespeeld werd. Kelty was de betere club, maar een stug verdedigend/counterend LTHV won in eigen huis met 1-0. De 2 andere inhaalwedstrijden die ze nog moesten spelen werden ook gewonnen, waardoor de laatste speeldag een direct duel voor de titel werd. Kelty moest winnen, waar LTHV aan een gelijkspel genoeg had. Die wedstrijd leek mij wel interessant om naartoe te gaan, dus ik nam de bus naar Kelty vorig weekend.
Ik kwam 2 uur voor de wedstrijd aan, het was al direct duidelijk was dat er gezonde spanning in het dorp heerste. Ik ging het clubhuis in om wat te drinken voor de wedstrijd, met mensen van de club te spreken en te genieten van de sfeer. Alle mensen die ik sprak, waren heel vriendelijk vol met passie over hun club. Dit is echt een club die leeft in het dorp, het nieuwe avontuur heeft veel mensen op de been gebracht. Alles wordt door vrijwilligers gerund en velen stopen er erg veel tijd in. Het stadionnetje heeft 2 losse overdekte staantribunes aan de ene lange zijde, 1 aan de andere lange zijde en achter beide doelen zijn onoverdekte staantribunes. De faciliteiten, inclusief het clubhuis, zijn erg goed voor dat niveau. Er wordt hard gewerkt aan plannen voor de bouw van een nieuwe hoofdtribune met zitplaatsen. Aan alles is te merken dat het een club in opmars is. Er zaten maar liefst 1.400 toeschouwers. Ter vergelijking: zelfs in play-off finales voor promotie naar League 1 en de Championship (die in uit- en thuiswedstrijden gespeeld worden zoals in Nederland), wordt dat zelden gehaald. In een dorp met 6.500 inwoners is dat uiteraard een enorm aantal. De sfeer zat er goed in, maar de spanning was uiteraard om te snijden. Kelty was de betere ploeg, maar net als in de eerste wedstrijd verdedigde LTHV stevig en hoopte ze op de counter. Vlak voor rust kwam de doorbraak: een schitterende omhaal leverde de 1-0 op met een snelle 2-0 erachteraan. Een onnodige strafschop zorgde echter voor een 2-1 ruststand, waardoor er nog steeds hoogspanning op de wedstrijd zat. De tweede helft cre?erde LTHV erg weinig en bleven ze op de counter hopen, terwijl ik had verwacht dat ze nu wel zouden komen. Er werd vrijwel niks gecre?erd, maar Kelty verzuimde de voorsprong uit te breiden. Toen in blessuretijd een fantastisch afstandsschot in de kruising verdween en het 3-1 werd, barstte het feest los. Kelty Hearts werd direct kampioen in de East of Scotland league. De play-off tegen de kampioen van de South of Scotland League begon goed: de uitwedstrijd werd met 0-4 gewonnen, waardoor de thuiswedstrijd (en daarmee promotie) een formaliteit lijkt. De overstap was een gok, maar een die erg goed uit lijkt te pakken. De club begint nagenoeg zeker aan de Lowland League volgend seizoen. Ze lijken sterk genoeg om gelijk met de (sub)toppers mee te doen. Tijd zal het leren of de club door kan groeien naar de Schotse Football League, maar de club lijkt goed op weg te zijn.
De succesvolle overstap is ook opgemerkt door andere, tot dusverre twijfelende, clubs. Maar liefst 13 clubs (12 uit de juniortak en 1 uit de amateurtak) hebben voor seizoen 2018/2019 overschrijving naar de East of Scotland League overgevraagd, wat geaccepteerd is. Door de instroom van vele sterke clubs, gaat de competitie vermoedelijk via een overgangsseizoen naar 2 divisies en komt er betere promotie/degradatie met de Lowland League. Wellicht komt er daardoor op iets langere termijn ook een versterking van de promotie/degradatie met de Football League. De overgebleven juniortak zit in een crisis, aangezien enkele andere clubs al aangekondigd hebben voor 2019/2020 overschrijving aan te vragen (in de tussentijd werken ze aan hun faciliteiten zodat ze een fatsoenlijke overstap kunnen maken). De juniortak lijkt nu daadwerkelijk in de piramide opgenomen te worden. Er lijkt eindelijk een fatsoenlijke doorstroming te komen en de beste amateurclubs komen eindelijk bij elkaar. En dat alles door die ene dorpsclub uit Kelty die een nieuw avontuur aanging.
De 3-1 zorgde voor een begin van een groot feest.
Kelty Hearts v Lothian Thistle Hutchinson Vale
East of Scotland League (niveau 6)
Zaterdag 28 april 2018
Uitslag: 3-1
Ik ben altijd een fan van amateurvoetbal geweest, hier in Schotland ga ik dan ook graag regelmatig naar amateurwedstrijden. Daarbij valt het niveau me op een positieve manier op. Waar op profniveau het Schotse voetbal nou niet bepaald een niveau is om over naar huis te schrijven, zie ik op amateurniveau vaak wedstrijden in kleine dorpjes waar werkelijk een heel dorp op afkomt met een niveau die je niet verwacht. Enkele dagen voor deze wedstrijd was ik bij een wedstrijd in een dorpje wat nog geen 300 inwoners heeft. Er stonden op een woensdagavond om 18.45 uur (vroege aftrap door gebrek aan verlichting, er moet nu veel doordeweeks ingehaald worden door de strenge winter die we hier hadden en de vele afgelastingen) 75 toeschouwers langs de lijn en ik zag een wedstrijd die qua niveau niet slechter was dan hoofdklasseniveau. In de breedte op amateurniveau is het Schotse voetbal relatief sterk voor een klein land.
Een probleem in het Schotse amateurvoetbal is het complete gebrek aan doorstroming. De (semi-)professionele hoogste 4 divisies hebben nog wel een structuur met aardige doorstroming, maar daaronder is het een allegaartje aan verschillende structuren. Op niveau 5 heb je 2 divisies: de Highland League en de Lowland League. Beide kampioenen spelen een play-off tegen elkaar, waarvan de winnaar weer een play-off speelt tegen de nummer laatst van League 2 (niveau 4) om een plaats in League 2. Niet bepaald een makkelijke route. Op niveau 5 komen is ook weer moeilijk, de Higland League is een gesloten systeem, zonder promotie/degradatie. De Lowland League heeft 1 degradatieplaats, daaronder komen de East of Scotland League en de South of Scotland League. De kampioenen, mits ze een licentie hebben, spelen een play-off tegen elkaar om 1 promotieplaats. Als maar 1 kampioen een licentie heeft, is er geen play-off. Hebben geen van beiden een licentie, dan is er geen degradatie. Veel clubs vragen geen licentie aan omdat ze niet willen promoveren. Niet geheel onbegrijpelijk, want het niveauverschil was voor die clubs vaak zo groot, dat promotie een kansloos seizoen met regelmatige grote nederlagen zou opleveren. Uit de East/South competities is weer geen degradatie. Min of meer daaronder staat het "junior voetbal", een naam die niks met de leeftijd van spelers te maken heeft, maar een "tak" in het amateurvoetbal is. Die tak heeft dit seizoen 160 clubs, verdeeld over 3 regio's. Pogingen om het junior voetbal in de piramide te betrekken, zijn vooralsnog op niks uitgelopen. Mede hierdoor is er zo'n beperkte doorstroming, want binnen het "senior voetbal" (Highland/Lowland/East/South) zijn de verschillen nu te groot om een fatsoenlijke promotie/degradatieregeling te hebben. De betere juniorclubs zouden de piramide veel beter kunnen maken. Helaas gebeurt dat niet omdat er teveel weerstand/angst is tegen vernieuwing. Weer min of minder onder het "junior" voetbal, is het "amateur" voetbal. Een serie regionale amateurcompetities met een redelijk prestatief niveau aan de top, tot puur recreatief niveau in de lagere competities. Tussen de senior, junior en amateurcompetities is er alleen beweging bij clubs die overschrijving aanvragen. Dat gebeurt echter maar mondjesmaat, in een systeem wat heel conservatief is.
Er komen echter langzaam maar zeker stemmen voor verandering. Die zijn tot dusverre steeds te kop in gedrukt. Maar de ambitieuze club Kelty Hearts gooide min of meer een bom onder het huidige systeem. Kelty is een dorp met ongeveer 6.500 inwoners in Fife, een regio net ten noorden van Edinburgh. In 1975 is Kelty Hearts in de amateurdivisies opgericht. Dat de club ambities had, werd direct duidelijk. Binnen no-time waren ze in de top van de regionale amateurdivies en na een titel in 1980 en verbeteringen aan het complex namen ze de volgende stap: ze vroegen overschrijving aan naar de juniors. Na een voorzichtig begin, groeide de club langzaam verder. Na enkele regionale kampioenschappen werd het systeem bij de juniors licht veranderd. De beste clubs in de oostelijke regio kwamen bij elkaar in de East Superleague. Een paar keer jojode de club op en neer. Uiteindelijk werd de club een vaste waarde in de East Superleague, die ze in 2015 en 2017 wonnen. Ze wilden als club verder groeien en een “senior” status krijgen. Daardoor deden ze iets erg controversieels: in mei 2017, als kampioen van de East Superleague, vroegen ze overschrijving aan naar de East of Scotland league. Die overschrijving werd direct geaccepteerd. Door diverse clubs en bestuurders in het juniorvoetbal werden ze als verraders neergezet. Ze lieten de “tak” in de steek en zouden er niet op vooruit gaan vanwege het lagere niveau van het voetbal in de East of Scotland league.
Ondanks alles zette Kelty Hearts door. Er werd in de East of Scotland League begonnen. De toeschouwersaantallen schoten direct omhoog. Het lagere niveau vonden de dorpelingen geen probleem, want er was nu de kans om door te groeien, waardoor interesse toenam. Regelmatig stonden 500 of meer toeschouwers langs de lijn, bij een club die hiervoor zelden boven de 300 kwam. De club was veel te sterk voor de meeste tegenstanders, regelmatig werd er met dubbele cijfers gewonnen. De grootste overwinning was 0-13 bij Eyemouth United. In een competitie van 13 hadden ze na 22 wedstrijden 66 punten, met de enorme doelcijfers van 139-10. De titel was echter nog lang niet zeker. De titelverdediger Lothian Thistle Hutchinson Vale had op dat moment 20 wedstrijden gespeeld en 58 punten gehaald, 1 gelijkspel en verder ook alles gewonnen, alleen niet met zulke grote cijfers. De 2 overgebleven wedstrijden van Kelty Hearts waren allebei tegen LTHV. De uitwedstrijd was door het weer en bekerverplichtingen enkele keren afgelast, waardoor die pas tegen het einde van het seizoen gespeeld werd. Kelty was de betere club, maar een stug verdedigend/counterend LTHV won in eigen huis met 1-0. De 2 andere inhaalwedstrijden die ze nog moesten spelen werden ook gewonnen, waardoor de laatste speeldag een direct duel voor de titel werd. Kelty moest winnen, waar LTHV aan een gelijkspel genoeg had. Die wedstrijd leek mij wel interessant om naartoe te gaan, dus ik nam de bus naar Kelty vorig weekend.
Ik kwam 2 uur voor de wedstrijd aan, het was al direct duidelijk was dat er gezonde spanning in het dorp heerste. Ik ging het clubhuis in om wat te drinken voor de wedstrijd, met mensen van de club te spreken en te genieten van de sfeer. Alle mensen die ik sprak, waren heel vriendelijk vol met passie over hun club. Dit is echt een club die leeft in het dorp, het nieuwe avontuur heeft veel mensen op de been gebracht. Alles wordt door vrijwilligers gerund en velen stopen er erg veel tijd in. Het stadionnetje heeft 2 losse overdekte staantribunes aan de ene lange zijde, 1 aan de andere lange zijde en achter beide doelen zijn onoverdekte staantribunes. De faciliteiten, inclusief het clubhuis, zijn erg goed voor dat niveau. Er wordt hard gewerkt aan plannen voor de bouw van een nieuwe hoofdtribune met zitplaatsen. Aan alles is te merken dat het een club in opmars is. Er zaten maar liefst 1.400 toeschouwers. Ter vergelijking: zelfs in play-off finales voor promotie naar League 1 en de Championship (die in uit- en thuiswedstrijden gespeeld worden zoals in Nederland), wordt dat zelden gehaald. In een dorp met 6.500 inwoners is dat uiteraard een enorm aantal. De sfeer zat er goed in, maar de spanning was uiteraard om te snijden. Kelty was de betere ploeg, maar net als in de eerste wedstrijd verdedigde LTHV stevig en hoopte ze op de counter. Vlak voor rust kwam de doorbraak: een schitterende omhaal leverde de 1-0 op met een snelle 2-0 erachteraan. Een onnodige strafschop zorgde echter voor een 2-1 ruststand, waardoor er nog steeds hoogspanning op de wedstrijd zat. De tweede helft cre?erde LTHV erg weinig en bleven ze op de counter hopen, terwijl ik had verwacht dat ze nu wel zouden komen. Er werd vrijwel niks gecre?erd, maar Kelty verzuimde de voorsprong uit te breiden. Toen in blessuretijd een fantastisch afstandsschot in de kruising verdween en het 3-1 werd, barstte het feest los. Kelty Hearts werd direct kampioen in de East of Scotland league. De play-off tegen de kampioen van de South of Scotland League begon goed: de uitwedstrijd werd met 0-4 gewonnen, waardoor de thuiswedstrijd (en daarmee promotie) een formaliteit lijkt. De overstap was een gok, maar een die erg goed uit lijkt te pakken. De club begint nagenoeg zeker aan de Lowland League volgend seizoen. Ze lijken sterk genoeg om gelijk met de (sub)toppers mee te doen. Tijd zal het leren of de club door kan groeien naar de Schotse Football League, maar de club lijkt goed op weg te zijn.
De succesvolle overstap is ook opgemerkt door andere, tot dusverre twijfelende, clubs. Maar liefst 13 clubs (12 uit de juniortak en 1 uit de amateurtak) hebben voor seizoen 2018/2019 overschrijving naar de East of Scotland League overgevraagd, wat geaccepteerd is. Door de instroom van vele sterke clubs, gaat de competitie vermoedelijk via een overgangsseizoen naar 2 divisies en komt er betere promotie/degradatie met de Lowland League. Wellicht komt er daardoor op iets langere termijn ook een versterking van de promotie/degradatie met de Football League. De overgebleven juniortak zit in een crisis, aangezien enkele andere clubs al aangekondigd hebben voor 2019/2020 overschrijving aan te vragen (in de tussentijd werken ze aan hun faciliteiten zodat ze een fatsoenlijke overstap kunnen maken). De juniortak lijkt nu daadwerkelijk in de piramide opgenomen te worden. Er lijkt eindelijk een fatsoenlijke doorstroming te komen en de beste amateurclubs komen eindelijk bij elkaar. En dat alles door die ene dorpsclub uit Kelty die een nieuw avontuur aanging.
De 3-1 zorgde voor een begin van een groot feest.
Laatst bewerkt:
