BlauwVinger
Well-known member
Hi-Hi’s Part One
‘In a match between Third Lanark AC & Heart of Midlothian in the late 1890's, a Thirds defender belted the ball higher than had ever been seen by their fans. As a consequence a large group screamed Hi Hi Hi and the unique nickname was born. In addition Thirds carried another two nicknames, The Redcoats, and The Warriors, both associated with their mlitary origins’.
We maken een uitstapje naar Schotland. Distels, whisky, lochs, kilts, ruige kustlijnen en vrijwel altijd motregen. Ik neem ditmaal graag een voormalige club onder de loep van militaire origine. Die vind je in de Engelse leagues ook met clubs als Aldershot en Colchester United als lichtende voorbeelden.
Het Schotse Third Lanark AC kwam in 1872 voort uit het 3de regiment van de Lanarkshire Rifle Volunteers.
De Lanarkshire Rifle Volunteers bestond uit vier regimenten waarvan het derde gelegerd was in het zuidelijk gelegen deel van Glasgow, Strathbungo. Dit korps kwam voort uit de samenstelting van onafhankelijke vrijwilligersunits zoals ‘8th Coy Etna Foundry’ en het ‘78th Corps Old Guard of Glasgow’. De onbezoldigde helden van toen droegen zélf zorg voor uniformen en wapentuig. Het waren gevreesde boys, deze vrijwilligers. Die vechtlust werd bekrachtigd door middel van erkenning via de Volunteer’s Act in 1963.
In 1872 werd Third Lanark Rifle Volunteers Football Club opgericht. De eerste interland tussen Schotland en Engeland op Hamilton Crescent in Glasgow inspireerde de mannen tot het oprichten van een eigen voetbalclub. Dat doe je dan in stijl in een rokerig etablissement,
de regimental Orderly Room in East Howard Street in Glasgow. Na een bescheiden hamerklopje neemt private Broadfoot het woord en kondigt de oprichting van de voetbalclub aan, gesteund door Luitenent-kolonel H.E. Crum-Ewing, de officieren en vijfentwintig mede-privates . Vervolgens neemt sergeant Wilson over: ‘We, the members now assembled should form ourselves into a club, to be called the Third Lanark Rifle Volunteers Football Club’.
Het tweede punt op de agenda was het bespreken van de clubkleuren. Club colours zijn zó fascinerend. Het tenue van keuze werd een scharlakenrood ‘guernsey’ (zo werd de tuniek van een vrijwilliger genoemd) blauwe broeken en blauwe kousen, analoog aan de regimentskleuren. Als clubembleem zou een ‘3’ op het hart prijken.
‘In a match between Third Lanark AC & Heart of Midlothian in the late 1890's, a Thirds defender belted the ball higher than had ever been seen by their fans. As a consequence a large group screamed Hi Hi Hi and the unique nickname was born. In addition Thirds carried another two nicknames, The Redcoats, and The Warriors, both associated with their mlitary origins’.
We maken een uitstapje naar Schotland. Distels, whisky, lochs, kilts, ruige kustlijnen en vrijwel altijd motregen. Ik neem ditmaal graag een voormalige club onder de loep van militaire origine. Die vind je in de Engelse leagues ook met clubs als Aldershot en Colchester United als lichtende voorbeelden.
Het Schotse Third Lanark AC kwam in 1872 voort uit het 3de regiment van de Lanarkshire Rifle Volunteers.
De Lanarkshire Rifle Volunteers bestond uit vier regimenten waarvan het derde gelegerd was in het zuidelijk gelegen deel van Glasgow, Strathbungo. Dit korps kwam voort uit de samenstelting van onafhankelijke vrijwilligersunits zoals ‘8th Coy Etna Foundry’ en het ‘78th Corps Old Guard of Glasgow’. De onbezoldigde helden van toen droegen zélf zorg voor uniformen en wapentuig. Het waren gevreesde boys, deze vrijwilligers. Die vechtlust werd bekrachtigd door middel van erkenning via de Volunteer’s Act in 1963.
In 1872 werd Third Lanark Rifle Volunteers Football Club opgericht. De eerste interland tussen Schotland en Engeland op Hamilton Crescent in Glasgow inspireerde de mannen tot het oprichten van een eigen voetbalclub. Dat doe je dan in stijl in een rokerig etablissement,
de regimental Orderly Room in East Howard Street in Glasgow. Na een bescheiden hamerklopje neemt private Broadfoot het woord en kondigt de oprichting van de voetbalclub aan, gesteund door Luitenent-kolonel H.E. Crum-Ewing, de officieren en vijfentwintig mede-privates . Vervolgens neemt sergeant Wilson over: ‘We, the members now assembled should form ourselves into a club, to be called the Third Lanark Rifle Volunteers Football Club’.
Het tweede punt op de agenda was het bespreken van de clubkleuren. Club colours zijn zó fascinerend. Het tenue van keuze werd een scharlakenrood ‘guernsey’ (zo werd de tuniek van een vrijwilliger genoemd) blauwe broeken en blauwe kousen, analoog aan de regimentskleuren. Als clubembleem zou een ‘3’ op het hart prijken.
