Zo, ik ben weer een beetje bij. Ook al was het vooral niet om aan te gluren, dit zijn de wedstrijden waarvoor je naar het stadion gaat. Wat een spanning, wat een strijd en wat ontlading!
Eerste helft vooral een angstig Feyenoord gezien. Alsof ze geen risico's durfden te nemen. Utrecht stond goed georganiseerd, maar had weinig aanvallende intenties. Daardoor amper kansen, aan beide kanten niet. Gelukkig valt dan die 1-0 en daar zie je gelijk de toegevoegde waarde van Vejinovic. Eindelijk komen de ballen eens goed voor met dit soort situaties. Daarna zag je wel wat druk van de schouders van de Feyenoorders vallen en was er weinig meer aan de hand. Al dient gezegd dat we twee keer behoorlijk goed weg kwamen, met ballen van de lijn. Met name de redding van Toornstra, die de bal uit de kruising weg kopte, was indrukwekkend. Dus al met al leek het lange tijd op een kleine, degelijke Rotterdamse overwinning af te koersen. Tot de grote Blom show begon.
Ik heb nog niks teruggezien, maar mijn gevoel zegt dat de rode kaart zwaar overdreven was. Karsdorp was te laat en wellicht raakte hij die Utrechter. Maar aan alles zag je enkel en alleen de intentie om de bal te spelen. Absoluut geen gemene overtreding en ook geen opzet in het spel. Maar goed, een dik half uur met 10 man dus. Dan weet je dat je het zwaar krijgt, als ploeg met een broos vertrouwen. Gebeurde dus ook, Feyenoord werd steeds verder terug gedrukt. Het was dus wachten tot de bal een keer goed zou vallen voor Utrecht. Viel die uiteindelijk ook, al mag gezegd dat de zeer zwak keepende Vermeer daar schuldig aan was. Dan word je overmand door gelatenheid. Het wedstrijdbeeld was op dat moment dusdanig dat Utrecht er eerder nog eentje zou maken dan dat wij alsnog een overwinning uit het vuur slepen. Gegarandeerd puntverlies in elk geval. Althans, dat is wat je denkt.
En dan is daar ineens wel de overtuiging. Allemaal net even een stapje harder. Symbolisch was El Ahmadi, die tot dat moment vooral een onzichtbare, kleurloze wedstrijd speelde. Ineens was daar wel die loopactie en de wilskracht, waarmee hij de bal nog net voor kreeg. Bam, 2-1! Zelden zo gruwelijk uit m'n dak gegaan als bij dat moment. H??rlijk! En niet veel later krijg je een belachelijke strafschop mee van die idioot van een Blom. En weet je dat de buit binnen is. Helaas vond Blom het nodig om eerst vijf minuten bij te tellen (waar ging dat in godsnaam over? Het spel heeft amper stil gelegen) en vervolgens in de laatste minuut wederom een zwaar bestrafte penalty te geven. Anders stonden we nog een dagje bovenaan ook.
Maar goed, ondanks dat er echt nog het nodige te doen is, geeft dit wel vertrouwen. Ik denk dat het dit team ontzettend goed doet dat ze op zo'n manier de drie punten binnen slepen. Hopelijk pakken we in elk geval tot aan PSV-uit nog een paar overwinningen. Het kan vanaf nu namelijk alleen nog maar beter.
Leve Feyenoord 1!!!