[2020] Jaarlijstjes muziek

Unregistere

Well-known member
Ook ff ingevuld. Zonder vrije keuzes, dat is toch zinloos. Maar moest toch nog wel wat nummers schrappen die ik er ook wel in had gewild.

TsvZOgf.jpg
 

Unregistere

Well-known member
Het was weer even een klusje, maar inmiddels ook al mijn aangeschafte en gekregen albums uit 2020 op volgorde gezet. Toeval of niet, maar het is net als vorig jaar een Top 56 geworden.

56. MICH - No
Ten tijde van het debuut werd MICH, met leden uit onder meer Aux Raus en Le Le, nog als supergroep betiteld. Misschien wat overdreven, maar vooruit. Voor opvolger No, op de hoes overigens vormgegeven door het afdrukken van een doorgestreept woord 'yes', is ook Sofie Winterson nog aan de groep toegevoegd. De afwisseling tussen mannelijke en vrouwelijke zang geeft de op de jaren tachtig gebaseerde muziek een interessant karakter mee.
Favoriete track: Jomo

55. MINTZKOV - Oh Paradise
Het Antwerpse Mintzkov Luna won een jaar of twintig geleden Humo's Rock Rally. De band klonk toen duidelijk geïnspireerd door dEUS, waarbij zelfs de zangstem van Philip Bosschaerts aan die van Tom Barman deed denken. Later werd het woord 'Luna' gedropt uit de bandnaam, waarna nog een aantal platen werd gemaakt. Op Oh Paradise krijgt ook bassiste Lies Lorquet meer ruimte om zich te laten horen. Dat is een goede zet.
Favoriete track: Horizon

54. OPERA ALASKA - The Stream
Opera Alaska is een samenwerkingsverband tussen Moss-frontman Marien Dorleijn en jazzgitarist Marzio Scholten. Ze liepen elkaar ooit toevallig tegen het lijf in de Ikea en besloten onder het nuttigen van Zweedse balletjes om samen muziek te maken. De nummers op The Stream klinken weliswaar dromerig, maar zijn net zo vakkundig in elkaar gezet als de gemiddelde kast uit de Billy-serie. Muzikaal spreekt het mij wel minder aan dan Moss, maar het is zeker geen verkeerde plaat.
Favoriete track: Don't Judge Me

53. ANDY SHAUF - The Neon Skyline
Andy Shauf maakte indruk met zijn vorige album The Party en met zijn band Foxwarren. Solo leek hij vooral geïnspireerd door de wat sombere singer-songwriters als Elliott Smith, met Foxwarren werd de inspiratie vooral uit de jaren zestig en zeventig gehaald. Helaas is deze plaat wat mij betreft minder dan de eerdere werkstukken, al blijft Andy Shauf een prima songschrijver.
Favoriete track: Things I Do

52. BOUKE ZOETE - Million Miles
Bouke Zoete timmerde eerst aan de weg met zijn band The Kevin Costners. Een sympathiek bandje, dat in tegenstelling tot de man waarnaar zij zich vernoemden beter paste in arthouse films dan in blockbusters. Solo is dat niet anders. Bouke Zoete is een goede songschrijver en klinkt soms als een Nederlandse versie van Will Oldham, maar bekend zal hij er niet mee worden. Hoeft ook niet.
Favoriete track: What You Musn't Forget

51. EVERYTHING IS RECORDED - Friday Forever
Het blijft een mooi concept. Richard Russell die zijn studio opengooit voor jong talent en hen de ruimte geeft zich naar hartenlust uit te leven. De enige voorwaarde? Everything is recorded! Op het tweede album onder deze naam zijn de glansrollen voor Maria Somerville, Berwyn en Infinite Coles. Die laatste gaat zelfs nog in duet met zijn vader, Ghostface Killah. Een prettig, ongedwongen album dat de urbanliefhebber zal aanspreken.
Favoriete track: 11:55 AM / This World

50. NOUVEAU VÉLO - Bogland
De coronatijd had uiteraard veel invloed op ons leven in 2020. Mensen zochten, zeker in de lockdown, naar andere vrijetijdsbestedingen. Legpuzzels waren niet aan te slepen, er werd gewandeld en ook fietsen was populairder dan ooit. Dan is een 'nouveau vélo' nooit verkeerd natuurlijk. Of de fietsers tijdens hun tochtjes ook de muziek van deze Brabantse gitaarpopband beluisterden? Wie weet. Zeker voor vrij zorgeloze ritjes is het een aangename soundtrack.
Favoriete track: Shackles

49. GREG DULLI - Random Desire
Dit album is misschien wel het échte solodebuut van de inmiddels 55-jarige Greg Dulli. Hij kwam tot grootse daden met The Afghan Whigs en toch ook wel met The Twilight Singers. Zijn handtekening was onmiskenbaar: gloeiende gitaarpop met invloeden uit funk en soul. Er hing altijd iets dreigends in de lucht in zijn donkere, meeslepende songs. Die sfeer blijft behouden op Random Desire. Het resultaat is een gedegen werkstuk, dat echter toch vooral een aanleiding vormt om zijn meesterwerk uit de jaren negentig weer eens te draaien.
Favoriete track: Marry Me

48. JEHNNY BETH - To Love Is To Live
De frontvrouw van Savages doet het in haar eentje. Vrij intens, want er zijn momenten waarop Jehnny Beth haar songs zwaar aanzet. Dan dondert en knettert het en raast ze er overheen op een manier die we van Savages kennen. Maar dat is slechts één kant van deze opvallende dame. Ze heeft namelijk ook een talent voor het schrijven van rustige luisterliedjes. Genoeg afwisseling dus, al had To Love Is To Live bij mij waarschijnlijk hoger gescoord als ze vaker moederziel alleen achter haar piano was gekropen.
Favoriete track: French Countryside

47. VIC WILLEMS - Doemdenker / Wonderkind
Een paar jaar geleden won Vic Willems de Grote Prijs van Nederland in de categorie singer-songwriter. Hopelijk voor hem was de jury wat vastberadener bij het toekennen van de punten dan Willems zelf overkomt. Hij presenteert zich in zijn teksten als een twijfelaar. Dat is echt niet nodig. De kwalificatie wonderkind is op basis van dit album misschien wat te veel van het goede, maar zelfs de grootste doemdenker zal niet voorspellen dat Willems negatieve recensies krijgt voor deze plaat.
Favoriete track: Doemdenker / Wonderkind

46. ROLLING BLACKOUTS COASTAL FEVER - Sideways To New Italy
Met Hope Downs legde Rolling Blackouts Coastal Fever de lat voor de volgende plaat hoog. Dat heeft invloed op de luisterervaring. Want als je Sideways To New Italy afzet tegen de voorganger, dan is de conclusie toch dat deze plaat wat minder is. De melodieën tintelen net een tikkie minder, de songs nestelen zich lastiger onder de huid. Als dit echter je kennismaking met de Australische band is, dan zal de conclusie toch echt luiden: fijn schijfje!
Favoriete track: Sunglasses At The Wedding

45. MATT WATTS - Queens
De Amerikaan Matt Watts woont en werkt alweer jaren in België. Hij vond er aansluiting in muzikaal interessante kringen, want op Queens wordt hij onder meer bijgestaan door Stef Kamil Carlens, het koppel Eriksson Delcroix, leden van Dez Mona en 'good old' Guido Belcanto. Het levert een sfeervolle plaat op, waarin Watts vooral zijn eigen identiteit laat horen. Daar doet zelfs een interessante Michael Jackson-cover niets aan af.
Favoriete track: Lula

44. SPINVIS - 7.6.9.6.
De reeks getallen die de albumtitel vormen zijn volgens Erik de Jong willekeurig gekozen. Er zit geen betekenis achter. Dat is lastig, omdat zijn fans zijn teksten liefst woord voor woord doorspitten. Dat valt hem zwaar, liet hij al eens weten in een interview. Al dat nadenken over teksten zou best eens tot een instrumentale plaat kunnen leiden. Dat punt is nu nog niet bereikt, want deze nieuwe plaat is weer gewoon typisch Spinvis. Deze plaat is voor mij eerder die 7, dan die 9 of die 6.
Favoriete track: Soms Breekt Er Een Hart, Soms Blaft Er Een Hond

43. STEPHEN J. MALKMUS - Traditional Techniques
De voormalig frontman van Pavement, de ultieme slackerband uit de jaren negentig, heeft inmiddels ook al een zeer omvangrijk oeuvre 'na Pavement' opgebouwd. De kwaliteit daarvan wisselde, maar Traditional Techniques bevindt zich duidelijk aan de goede kant van de streep. Malkmus klinkt geïnspireerd en kiest op dit album vooral voor luisterliedjes. De wilde haren zijn geknipt, maar wie daar geen moeite mee heeft, kan dit werk ongetwijfeld waarderen.
Favoriete track: What Kind Of Person

42. THUNDERCAT - It Is What It Is
Met voorganger Drunk brak Thundercat door naar een groter publiek. Logisch dat It Is What It Is voortborduurt op het geluid van die plaat. Thundercat neemt je mee op een soort muzikale ruimtereis waarin van alles gebeurt. Zijn hoge stem, zijn virtuoze baslijntjes, het is allemaal behouden gebleven. Dat het album als geheel net iets minder is dan de voorganger? Ach, het is wat het is.
Favoriete track: Black Qualls

41. THE KIK - Jin
Bij The Kik dacht je vaak direct aan de jaren zestig. Dat was immers de muzikale periode waardoor frontman Dave von Raven zich graag liet beïnvloeden. Met Jin gooien de mannen het over een andere boeg. Ineens lijkt The Kik de mosterd te halen in de jaren tachtig, inclusief synthesizers. Dat is even wennen, maar ook dat jasje past uiteindelijk.
Favoriete track: Plekken Waar Je Niet Mag Roken

775557.jpg


40. JOAN AS POLICE WOMAN - Cover Two
Joan Wasser heeft onder haar artiestennaam al een aantal misdadig sterke albums gemaakt. Voor Cover Two trok ze niet alleen haar eigen politie-uniform aan, maar kroop ze ook in de huid van diverse andere artiesten. Werk van onder meer Blur, Prince, OutKast en Neil Young krijgen een smaakvolle vertolking, waardoor je van begin tot het einde geboeid luistert. Als je dan toch staande wordt gehouden door de politie, laat het dan door Joan zijn.
Favoriete track: On The Beach

39. DANNY VERA - The New Now
Het succes van single Roller Coaster maakte van Danny Vera de nationale knuffelzeeuw. Het is de sympathieke singer-songwriter gegund. Op dit nieuwe album trapt Vera niet in de voor de hand liggende valkuil. Geen geforceerde zoektocht naar een tweede megahit dus, maar gewoon een plaat vol ambachtelijke luisterliedjes. De ene keer met een iets scherper randje dan de andere keer, terwijl de melancholie altijd op de loer ligt.
Favoriete track: Hold On To Let Go

38. BEABADOOBEE - Fake It Flowers
De twintigjarige Filippijns-Britse Beatrice Laus maakte indruk met een aantal interessante singles en EP's. Haar artiestennaam beabadoobee doet vermoeden dat dit een meisje is dat lekker wil dansen en meezingen met simpele deuntjes, maar niets is minder waar. Ze heeft een voorliefde voor gitaarpop uit de jaren negentig, die ze mixt met de lichtvoetigheid die bij haar leeftijd past. Het maakt haar duidelijk een belofte, die haar beste plaat ongetwijfeld nog moet maken.
Favoriete track: Care

37. EVA AUAD - Like No Other
In het eerste seizoen van 'The Voice of Holland' werd mijn aandacht gegrepen door een zangeres die moeiteloos Ain't No Sunshine uit haar mouw schudde. De stoelen draaiden voor Eva Auad, al duurde haar avontuur niet lang. Maakt ook niet uit, want ze is vermoedelijk veel te eigengereid voor een loopbaan als popidool. Dat bewijst het derde album van de inmiddels 37-jarige Vlaardingse, een mooie verzameling songs waarnaar het aangenaam luisteren is.
Favoriete track: Secrets

36. DRIVE-BY TRUCKERS - The Unraveling
De alt. countryrockers uit het zuiden draaien al wat jaren mee en hebben inmiddels een aanzienlijk oeuvre vol sterke platen opgebouwd. Ook The Unraveling past daar moeiteloos tussen. Met name frontman Patterson Hood was bepaald niet blij met president Trump. De invloed van diens beleid op de Verenigde Staten vormde de inspiratiebron voor een ouderwets bevlogen werkstuk.
Favoriete track: Thoughts And Prayers

35. ANGEL OLSEN - Whole New Mess
Vorig jaar haalde Angel Olsen de top tien van mijn jaarlijst met het fraaie All Mirrors. Eigenlijk is Whole New Mess min of meer dezelfde plaat, maar dan in uitgeklede vorm. Geen strijkers en andere sierlijke omlijsting, maar grotendeels Angel in haar uppie in een kerk met een gitaar. Een beetje terug naar haar roots dus. Geen probleem, want elke muzikale jas die ze uit haar garderobe trekt, zit haar als gegoten. Enige nadeel is dat er dus weinig nieuws onder de zon is, waardoor een echte topklassering uitblijft. Dat ligt echter niet aan de kwaliteit.
Favoriete track: Tonight (Without You)

34. JASON ISBELL AND THE 400 UNIT - Reunions
Wat mij betreft is Jason Isbell een van de interessantere alt.country-artiesten van de laatste jaren. Als lid van Drive-By Truckers liet hij zijn klasse al voorzichtig horen, daarna volgden een paar sterke soloplaten. Reunions is dan ook geen verrassende plaat. Isbell vertelt verhalen in zijn songs, dat heeft hij altijd al gedaan en dat gaat hem nog immer goed af. Hoogstens is er af en toe een wat steviger geluid te horen, maar ook dat jasje zit hem gezien zijn verleden bij Drive-By Truckers natuurlijk als gegoten.
Favoriete track: River

33. SOCCER MOMMY - Color Theory
De voetbalvrouw van het jaar is zeer waarschijnlijk Mikky, de vriendin van Frenkie de Jong. Maar de voetbalmoeder van het jaar, dat is zeer waarschijnlijk Sophia Allison. Niet dat de jonge Amerikaanse, begin twintig, zelf al met haar kroost langs het voetbalveld staat. Mocht Soccer Mommy dat wel doen, dan zal ze vermoedelijk een rustige benadering kiezen. Kalm aanmoedigen, maar als er aanleiding toe is toch wat luider uit de hoek komen. Eigenlijk net als haar muzikale aanpak op Color Theory, waarmee ze moeiteloos past in het steeds groter wordende rijtje van interessante jonge vrouwelijke singer-songwriters.
Favoriete track: Night Swimming

32. LOMELDA - Hannah
Lomelda is de artiestennaam van Hannah Read. Een jonge vrouw die moeiteloos kan aansluiten bij de rij vrouwelijke artiesten die de laatste jaren opduiken. Lomelda toont twee gezichten. Op sommige nummers klinkt ze zeer ingetogen en verhaalt ze over ingrijpende gebeurtenissen, op andere momenten komt ze zelfverzekerd over. Het levert een fijne plaat op, waar je wel even wat tijd voor moet nemen. Anders zou Hannah zo kunnen ondersneeuwen tussen andere releases en dat is eigenlijk zonde.
Favoriete track: Stranger Sat By Me

31. JARV IS... - Beyond The Pale
De voormalig frontman van Pulp maakte deze plaat onder de naam Jarv Is... Of het iets uitmaakt? Nee, want het karakteristieke geluid van Jarvis Cocker is onmiskenbaar aanwezig. De stem, de verhalende teksten; alle ingrediënten die Pulp zo'n goede band maakten zijn nog steeds hoorbaar. Met het klimmen der jaren schuift Cocker wel steeds meer in de richting van Leonard Cohen, niet voor niets een van zijn grote voorbeelden. Hij komt er mee weg op dit interessante album.
Favoriete track: House Music All Night Long

774807.jpg


30. GEORGIA -Seeking Thrills
De dertigjarige Georgia Barnes heeft een verleden als voetbalster. Ze besloot die sport echter te verruilen voor de muziek. Niet zo vreemd als je vader medeoprichter van Leftfield is. Op de beste songs van Seeking Thrills koppelt Georgia de energie van Daniëlle van de Donk aan de doelgerichtheid van Vivianne Miedema en de ontwapenende charme van Jackie Groenen. Daarmee scoort ze geregeld, al valt een enkele misser niet te voorkomen.
Favoriete track: About Work The Dancefloor

29. GORILLAZ - Song Machine, Season One: Strange Timez
Dit album van Gorillaz doet bijna denken aan de NBA All Star Game. Een evenement waarop de beste basketballers van het land het tegen elkaar opnemen en het publiek vermaken. Gorillaz nodigde een indrukwekkend rijtje topartiesten uit om een bijdrage te leveren aan deze plaat, die daardoor meer aanvoelt als een verzamelalbum dan als één geheel. Maar zo lang er fantastische songs tussen zitten, neem ik dat wel voor lief.
Favoriete track: Désolé

28. POTTERY - Welcome To Bobby's Motel
De Canadese band Pottery bestaat uit een aantal virtuoze muzikanten. Die gasten kunnen spelen! Muzikaal gezien dringt zich vooral de vergelijking met Talking Heads zich op en dat is natuurlijk altijd positief. Daardoor is dit ongetwijfeld een van de interessantere debuutplaten van het afgelopen jaar. Er gebeurt namelijk van alles en dat is misschien soms net te veel van het goede, maar dat neemt niet weg dat een nachtje logeren in Bobby's Motel een aangename ervaring is!
Favoriete track: Hot Like Jungle

27. U.S. GIRLS - Heavy Light
Voormalig punkmeisje Meg Remy is inmiddels uitgegroeid tot een artieste die het experiment niet schuwt. Zo onderbreekt ze haar songs op Heavy Light bijvoorbeeld met korte intermezzo's vol gesproken tekst, die soms als een hinderlijke onderbreking overkomen. Want de Amerikaanse neemt je verder bij de hand in meeslepende, ambitieuze songs waarin soms van alles uit de kast wordt gehaald. Haar inspiratie haalt ze uit vijftig jaar pophistorie. Interessante plaat.
Favoriete track: Born To Lose

26. THE AVALANCHES - We Will Always Love You
De Australische samplekunstenaars pakken uit met een volgepropt album, waarop diverse gastartiesten een interessante bijdrage leveren. The Avalanches plakken elementen uit soul, hiphop en funk op een uiterst dansbare wijze aan elkaar. Door de vele stemmen is het lastig om de plaat als één geheel te zien, maar uiteindelijk past het allemaal wonderwel goed samen. Het resultaat is een dromerige muzikale trip, waarmee ze twintig jaar na het overrompelende debuut wederom indruk maken.
Favoriete track: Gold Sky

25. RON SEXSMITH - Hermitage
Op de hoes van Hermitage loopt Ron Sexsmith achter een grasmaaier door een tuin, met een roze boa om zijn nek. Het is een rariteit die niet echt bij hem past. Mocht de Canadees een hovenier zijn, dan was het er één die ambachtelijke tuinen zou afleveren. Vakwerk, zonder tierelantijnen. Een beetje zoals zijn muziek. In de loop der jaren is hij als songschrijver immers een garantie voor kwaliteit. Ook deze plaat sluit moeiteloos aan in zijn oeuvre. Misschien niet spannend, maar wel mooi.
Favoriete track: When Love Pans Out

24. ROOSBEEF - Lucky
Roos Rebergen is terug uit de Verenigde Staten. En ze is moeder. Twee aspecten die vaak terugkeren in de teksten op Lucky. Die zijn als vanouds verrassend en onvoorspelbaar, maar roepen toch een vaag soort herkenbaarheid op. Je gelooft Roos als ze stelt dat Mathilde wel kan verdwijnen in de rivier, maar dat het daar dan net zo is als hier. Met sterke muzikanten om zich heen maakt Roosbeef wederom een prima plaat. Het is goed dat ze terug is.
Favoriete track: Sterrenmeisje

23. DESTROYER - Have We Met
Dan Bejar, de creatieve spil van Destroyer, koos er op het twaalfde album van zijn band voor om eens in zijn eentje met de microfoon in de hand op de hoes te poseren. Bovenste knoopjes van het overhemd nonchalant losgeknoopt. Muzikaal gezien is het weer even grillig als altijd. Herkenbaar voor de luisteraar die Bejar al eens ontmoet heeft in de afgelopen twintig jaar. Gewoon weer een degelijke toevoeging aan het fraaie oeuvre.
Favoriete track: Crimson Tide

22. TAYLOR SWIFT - evermore
Lieve Taylor, het is natuurlijk waanzinnig mooi dat je zo kort na je vorige plaat meteen weer een nieuwe uitbrengt. En weer een goede! Stilistisch sluit evermore perfect aan op folklore. Maar je brengt mij wel in de problemen, want de tijd om dit album écht zo te ontdekken als de voorganger was simpelweg te kort. Daardoor moest ik nu een positie kiezen die over een tijdje misschien wel te laag blijkt. Maar ja, ik kan geen eindlijst maken met een 'blank space', dus schrijf ik hier maar jouw naam.
Favoriete track: Champagne Problems

21. PUSS N BOOTS - Sister
In de films over Shrek had de gelaarsde kat een belangrijk wapen. Door grote, lieve ogen op te zetten wist de kat zijn tegenstanders te vertederen. Een tactiek die Sasha Dobson, Norah Jones en Catherine Popper ook moeiteloos zouden kunnen toepassen. Dat hebben ze echter niet nodig, want de muziek die ze in dit hobbyproject maken is al verleidelijk genoeg. Het plezier spat er vanaf, de dames gunnen elkaar alle ruimte en hebben in de fraaie samenzang nog een extra troef in handen. Heerlijk plaatje.
Favoriete track: Joey

775372.jpg


20. PHOEBE BRIDGERS - Punisher
Na haar sterke debuut en indrukwekkende samenwerkingen in Boygenius en Better Oblivion Community Center waren de verwachtingen voor de tweede plaat van Phoebe Bridgers torenhoog. De 26-jarige Amerikaanse kan wel met die druk omgaan, zo bewijst Punisher. Wederom een prima album van een vrouw die weinig meer nodig lijkt te hebben dan haar gitaar en haar stem. Misschien is de echte verrassing van het debuut er dan vanaf, de groei is onmiskenbaar hoorbaar op een van de betere albums van dit jaar.
Favoriete track: ICU

19. DUA LIPA - Future Nostalgia
Popprinses Dua Lipa geeft een dansfeestje en we zijn allemaal uitgenodigd! Als je verstandig bent, sla je de invitatie niet af. Want Dua, het coolste en mooiste meisje uit de klas, neemt je mee langs een collectie songs die futuristisch én nostalgisch klinken. Horen we daar zelfs een voorzichtige Prince-invloed? Voor je het kunt vragen is Dua alweer verder gehuppeld. I need your hands on me zingt ze ergens. Wil ik doen Dua. Geen probleem. Maar ja, voor je het weet zijn die kleine veertig onbezorgde minuten voorbij. Je wordt niet thuis gebracht, volgens de uitnodiging. Dan loop ik toch?
Favoriete track: Pretty Please

18. RUN THE JEWELS - RTJ4
De eigenaar van de FotoFilmFabriek uit Dordrecht, een groot hiphopliefhebber, noem deze plaat 'de meest essentiële van deze eeuw'. Ik snap wat hij bedoelt, maar zo ver wil ik er nog niet in meegaan. Neemt niet weg dat El-P en Killer Mike weer een ijzersterk album hebben afgeleverd, dat mede door de teksten naadloos aansloot op enkele heikele thema's die in 2020 speelden. Black Lives Matter voorop, maar ook andere misstanden in de Amerikaanse samenleving komen aan bod. Je zou RTJ4 dan ook als een modern protestalbum kunnen zien. Ook kun je het album gewoon op muzikaal vlak beoordelen. In beide gevallen zal de uitkomst zijn dat de opzet goed is geslaagd.
Favoriete track: Ooh La La

17. MARGO PRICE - That's How Rumors Get Started
Alt. countrytopper Margo Price zorgde in de zomermaanden voor misschien wel de beste cover van 2020, toen ze het expliciete nummer WAP van Cardi B en Megan Thee Stallion met haar gitaar in de hand ombouwde tot onderkoelde Americana-song. Wat een vrouw! Eerder in het jaar maakte ze al indruk met That's How Rumors Get Started, dat naast de bekende countryinvloeden ook af en toe knipoogt naar Fleetwood Mac. Ik weet niet zeker of dat een goede stap is, maar die stem maakt toch alles goed!
Favoriete track: Hey Child

16. COCOROSIE - Put The Shine On
In hun hoogtijdagen was het zeer vernieuwend wat CocoRosie liet horen. Dat verrassingseffect werd natuurlijk per plaat minder en op het zevende album Put The Shine On brengen Bianca en Sierra Casady dan ook niets nieuws. Hoeft ook niet. Dat betekent wel dat sommige songs iets te onopvallend voortkabbelen, maar op de beste momenten zet het duo zichzelf weer volop in de schijnwerpers. Genoeg om opnieuw de vaste verzuchting te rechtvaardigen. Had ik maar twee van die zusjes…
Favoriete track: Restless

15. CARIBOU - Suddenly
De Canadees Dan Snaith weet hoe je dansbare muziek moet maken, puttend uit het rijke popverleden. Met Caribou bewijst hij het al vijf platen lang, waarbij Swim en vooral Our Love mij goed konden bekoren. Ook Suddenly doet dat. De zon lijkt soms spontaan te gaan schijnen als dit album uit de speakers klinkt. Op de beste momenten begin je dan te huppelen als een rendier, het gaat vanzelf. Ideale soundtrack voor een lome zomeravond.
Favoriete track: Home

14. BLAKE MILLS - Mutable Set
De naam van Blake Mills dook de afgelopen jaren regelmatig op in de begeleidende boekwerken bij albums. Als producer, maar ook als sessiemuzikant. Dat Mills zelf ook een artiest van belang is, bewijst hij met Mutable Set. Een fraaie collectie ingetogen songs die je mag omschrijven als sober. De vaak fluisterzacht zingende Mills tekent daarmee voor een bijzondere plaat, die perfect geschikt is om even te onthaasten in de hectiek van het alledaagse leven.
Favoriete track: Farsickness

13. ADRIANNE LENKER - Songs And Instrumentals
Met haar band Big Thief stal Adrianne Lenker vorig jaar de harten van menig muziekliefhebber. Er werden twee sterke albums uitgebracht, die in veel jaarlijsten hoog scoorden. Deze dubbelaar, die ook een schijf vol instrumentale songs bevat, nam de 29-jarige Lenker grotendeels in haar eentje op. Het hielp bij het verwerken van een relatiebreuk. Intieme nummers, alsof ze je vanuit de kamer toezingt. Je hangt aan haar lippen. Gewoon weer een prachtplaat.
Favoriete track: Zombie Girl

12. FANTASTIC NEGRITO - Have You Lost Your Mind Yet?
Xavier Dphrepaulezz, de man achter de artiestennaam Fantastic Negrito, keek ooit de dood in de ogen na een zwaar auto-ongeluk. Zijn muzikale loopbaan kwam pas daarna echt op gang. Getekend door het leven heeft hij besloten geheel zijn eigen gang te gaan en die eigenzinnigheid hoor je ook op dit album weer terug. Blues, soul, rock, funk; Fantastic Negrito doet wat hij wil. In combinatie met maatschappijkritische teksten en een drive die doet vermoeden dat hij het voelt alsof elke song zijn laatste zou kunnen zijn, klinkt het allemaal geweldig. Heerlijke plaat!
Favoriete track: How Long?

11. TAYLOR SWIFT - folklore
Bij Taylor Swift heb ik altijd het gevoel gehad dat ze in staat zou zijn om een indrukwekkende ingetogen akoestische plaat te maken. folklore komt daar zeker in de buurt. Swift zocht het allemaal dicht bij zichzelf, bijgestaan door onder meer Aaron Dessner en Bon Iver. Als verhalenvertelster pur sang is ze in haar element op dit indiefolkalbum, dat haar ineens een compleet nieuwe groep fans opleverde. Interessante stap.
Favoriete track: This Is Me Trying

785168.jpg


10. LIANNE LA HAVAS - Self Titled
Na twee goed ontvangen albums slaat Lianne La Havas op haar titelloze derde plaat een iets andere richting in. Haar songs dragen een persoonlijk stempel, volgens de overlevering voortgekomen uit een wijze raad die Prince haar jaren geleden meegaf. Dat pakt goed uit. De zwoele sound past perfect bij haar soulvolle stem. Ze durft bovendien onverwachte zijpaadjes te betreden, onder meer door uit te pakken met een cover van Radiohead. Als vroege dertigster lijkt La Havas het zelfvertrouwen te hebben gekregen om te doen waar ze zelf zin in heeft. Gelukkig maar!
Favoriete track: Bittersweet

9. THE FLAMING LIPS - American Head
De laatste echt goede plaat van The Flaming Lips? Daarvoor moeten we toch minstens vijftien jaar terug in de tijd, als je het mij zou vragen. Maar plots komt de band rond Wayne Coyne met American Head op de proppen. Dit album vertelt het verhaal over het dunne randje tussen absolute roem en waardering in kleinere kringen. Loop je het steegje in waar de foute mannen wachten of ga je rechtdoor? Ach, maakt het uit als de ene na de andere topsong uit je speakers klinkt. Opvallendste comeback van dit jaar!
Favoriete track: Mother Please Don't Be Sad

8. GRIMES - Miss Anthropocene
We kunnen gerust stellen dat de in mei dit jaar geboren X Æ A-Xii een bijzondere moeder heeft. Uiteraard door de naam die Grimes en haar partner Elon Musk hun zoontje meegaven, maar dat is niet het enige waarmee Claire Boucher zich onderscheidt van de massa. De Canadese toont zich op Miss Anthropocene weer een eigenzinnige artieste, die een soort avontuurlijke, futuristische muziek maakt. Haar hoge zangstem, de vele effecten en verrassende wendingen zorgen voor een mooie creatieve grilligheid. Als manlief die bemande ruimtevaarten ooit echt van de grond krijgt, laat deze plaat van Grimes dan de soundtrack tijdens de reis vormen.
Favoriete track: Delete Forever

7. COURTNEY MARIE ANDREWS - Old Flowers
Courtney Marie Andrews verwerkt op Old Flowers een relatiebreuk. Als je het uit de teksten niet opgemaakt zou hebben, vertelde de albumcover het hele verhaal. Ze ziet er namelijk uit alsof ze totaal kapot is van verdriet. Een zielige blik, weinig aandacht besteed aan haar kleding. Ellende levert wel vaker mooie muziek op en dat is hier ook het geval. Haar songs zweven een beetje tussen Americana en Joni Mitchell, de teksten gaan geregeld door merg en been. Ik zou er best de bloemen willen plukken, zelfs al zijn ze oud. Mooie plaat.
Favoriete track: How You Get Hurt

6. MOSES SUMNEY - græ
Met ruim een uur aan intrigerende muziek zorgt Moses Sumney voor een van de bijzonderste platen van dit jaar. De alternatieve spelling van albumtitel græ geeft dat al enigszins weg voor je een noot hebt gehoord. Dit is geen plaat om even op de achtergrond te draaien, daarvoor gebeurt er te veel. Sumney klinkt meeslepend, bij vlagen theatraal en het mag ook allemaal schuren. Als je daar niet van schrikt, ontdek je elke keer weer nieuwe details op dit grootse album.
Favoriete track: Colouour

5. FRAZEY FORD - U Kin B The Sun
Frazey Ford zat ooit in het onderschatte The Be Good Tanyas, maar heeft solo ook al goede platen gemaakt. De Canadese, die haar tweede voornaam Obadiah dankt aan twee broers die hun zusje vernoemden naar een weggelopen kat, heeft een pakkende zangstem. Die doet soms denken aan Natalie Merchant. Haar songs lijken wat te zweven en geven bij iedere luisterbeurt weer iets meer prijs. U Kin B The Sun is daardoor met recht een ouderwetse groeiplaat te noemen.
Favoriete track: Money Can't Buy

4. HAIM - Women In Music Pt. III
Het derde album van Haim biedt misschien weinig nieuws onder de zon, maar brengt wel de zomer in huis. De zussen Este, Danielle en Alana Haim kietelen je pophart op een collectie topsongs. De onderwerpen die ze bezingen zijn overigens vaak zwaarder dan de muzikale omlijsting doet vermoeden, want de dames hebben de nodige persoonlijke ellende voor de kiezen gekregen. Eens te meer blijkt dat muziek dan een ideale manier is om dit te verwerken. Het album bevat popsongs die flirten met R&B, reggae, folk, country of electro en dat bewijst andermaal dat Haim eigenlijk alles kan.
Favoriete track: I've Been Down

3. FIONA APPLE - Fetch The Bolt Cutters
Fiona Apple brak in de jaren negentig door als jonge singer-songwriter. Een fragiel ogend meisje met opvallende, persoonlijke songs waarin ze haar ellende van zich af zong. Inmiddels is ze begin veertig, volwassen en door schade en schande wijs geworden. De boosheid uit haar jeugdjaren is op Fetch The Bolt Cutters geenszins verdwenen. Terwijl Fiona afrekent met foute mannen en misstanden in de samenleving, gebeurt er op de achtergrond van alles. Er valt iets om, honden blaffen, Fiona maakt een foutje en vloekt. Het past allemaal wonderwel in elkaar op deze intrigerende plaat.
Favoriete track: Ladies

2. PERFUME GENIUS - Set My Heart On Fire Immediately
Platen van Perfume Genius hebben doorgaans een overeenkomst. Muzikaal is het wonderschoon, maar de thematiek en sfeer zijn vaak deprimerend. Daarom is het bijzonder dat Mike Hadreas op deze plaat af en toe wat luchtigere songs laat horen. Al bedriegt de schijn ook in dit geval, want zijn demonen zijn nog lang niet verdreven. Die worsteling met het leven levert echter wederom een uitstekende plaat op. Sterker nog, door het rijkere geluid is het misschien wel zijn beste werk ooit.
Favoriete track: On The Floor

1. WAXAHATCHEE - Saint Cloud
Katie Crutchfield kiest op dit album voor een warm, ietwat loom geluid dat aansluit bij folk en alt. country. Die keuze pakt wat mij betreft geweldig uit. Met haar toch altijd opvallende stem vertelt ze boeiende verhalen. Je wordt als het ware vanzelf in de plaat gezogen. Alsof je dreigt te verdrinken in de Waxahatchee Creek, waarnaar ze zich vernoemde. Net als het lijkt of je kopje onder gaat, is daar de uitgestoken hand van Katie om je te redden. Ze lacht je toe. Je bent verkocht. Of het verstandig is? Wat maakt het uit, je duikt gewoon nog een keer. Plaat van het jaar!
Favoriete track: Fire

775553.jpg
 

de waan

Well-known member
Dank weer voor de uitgebreide inzichten. Geen overlap in de top van de lijst dit keer, RTJ komt bij nog het dichtst in de buurt van een top tien notering.
 

Makanaky

Well-known member
2020 was echt niet het slechtste albumjaar:

01. The Buttertones – Jazzhound
02. Sevdaliza – Shabrang
03. Other Lives – For Their Love
04. Jonathan Wilson - Dixie Blur
05. VanWyck - God Is in the Detour
06. Rolling Blackouts Coastal Fever - Sideways To New Italy
07. broeder Dieleman - De Liefde Is de Eerste Wet
08. S.G. Goodman - Old Time Feeling
09. Loma – Don’t Shy Away
10. The Apartments - In and Out of the Light

11. The Flaming Lips – American Head
12. Fleet Foxes - Shore
13. Woods - Strange to Explain
14. Emilie Zoé & Christian Garcia-Gaucher – Pigeons
15. Bill Fay – Countless Branches
16. Spinvis – 7.6.9.6
17. White Denim - World as a Waiting Room
18. Porridge Radio – Every Bad
19. Matt Berninger - Serpentine Prison
20. Nana Adjoa - Big Dreaming Ants

21. Son Little – Aloha
22. Daniel Romano's Outfit - How Ill Thy World Is Ordered
23. This Is the Kit - Off Off On
24. Jason Isbell and The 400 Unit – Reunions
25. Flying Horseman – Mothership
26. Jonathan Bree - After the Curtains Close
27. JARV…IS – Beyond the Pale
28. Drive-By Truckers - The Unraveling
29. Muzz - Muzz
30. Lian Ray – Rose

Voorts genoten van re-issues / live-albums / EP's / bewerkingen:

Jason Molina - Eight Gates
Sharhabil Ahmed – The King of Sudanese Jazz
Tony Allen & Hugh Masekela - Rejoice
Neil Young – Homegrown
Grandaddy - The Sophtware Slump ..... on a Wooden Piano
Wilco – Summerteeth Deluxe
VA - Wilcovered
Gil Scott-Heron & Makaya McCraven - We're New Again
Khruangbin & Leon Bridges – Texas Sun EP
Israel Nash – Topaz EP
Kurt Vile - Speed, Sound, Lonely KV (ep)
Nick Cave – Idiot Prayer
 

Unregistere

Well-known member
Dank weer voor de uitgebreide inzichten. Geen overlap in de top van de lijst dit keer, RTJ komt bij nog het dichtst in de buurt van een top tien notering.

Ben wel benieuwd naar jouw lijst dan. Weet nu nog niet wat ik verrassender vind. Geen overlap in de top 10 of dat Run The Jewels de hoogste gemene deler lijkt te worden!
 

Unregistere

Well-known member
Trouwens wel een mooie nummer 1 @Makanaky. Die plaat is in de ban gedaan en volgens mij niet meer te koop of te vinden op Spotify. Kennelijk had jij hem dus nog net op tijd ontdekt.
 

Makanaky

Well-known member
Was in mei getipt, cancel-culturele ban volgde in juli. Tijdig de CD aangeschaft.
Stond eertijds nog gewoon op Spotify maar ouderwets pindakazen of YouTube gaat ook prima.
 

Unregistere

Well-known member
Die bassist was een viezerik met jonge meisjes, maar was de rest nou ook fout? Of was het allemaal zijn schuld?
 

Makanaky

Well-known member
Ze hebben een compleet label (Burger, b e kend van oa Curtis Harding n Black Lips) meegetrokken in de val. Dat bestaat dus gewoon niet meer.

Jazzhound is overigens een geweldige mix van postpunk, jangle-pop en neo-psychedelia met af en toe zo'n typisch 80's saxje.
 

Unregistere

Well-known member
Las er toevallig vanochtend een heel artikel over in OOR, waarbij een lezer zich afvroeg of hij deze plaat nog wel mocht beluisteren. Neem aan dat jij dat niet was?

Opmerkelijk verhaal, hoe dan ook. Zeker als een heel label valt.
 

Satyr

Administrator
Forumleiding
In de blackmetalscene is er veel last door Antifa. Dat bands van festivals worden geweerd, omdat een bandslid in 1992 op 17e jarige leeftijd een keer in een puberale bui Sieg Heil heeft geroepen. Of een band uit Oekraine, die in steenkool Engels een ongelukkige zin in elkaar breit: Nazi's!!!!!!!!!! Komen nergens meer aan de bak. Ook voor Corona al.
 

André

Well-known member
1. Lamb of god - Lamb of god
2. Thanatos - Violent death rituals
3. Dream Theater - Distant memories live in London
4. Sinister Deformation of the holy realm
5. Anaal Nathrakh - Endarkenment
6. Vader - Solitude in madness
7. Eleine - Dancing in hell
8. Nightwish Human II Nature
9. Testament - Titans of creation
10. Ignea - The realm of fire and death
11. Annihilator - Ballistic Sadistic
12. ACDC - Power up
13. Leaves Eyes - The last viking
14. Dewolff - Tascam tapes
15. Turmion Katilot - Global Warning
16. Delain - Apocalypse & chill
17. Metallica S&M 2
18. Mokoma - Ihmissokelo
19. Moonsun - Escapalace
20. Beyond the black - Horizons
 

Abubakari

Well-known member
Las er toevallig vanochtend een heel artikel over in OOR, waarbij een lezer zich afvroeg of hij deze plaat nog wel mocht beluisteren. Neem aan dat jij dat niet was?

Opmerkelijk verhaal, hoe dan ook. Zeker als een heel label valt.

Over die doorgeslagen shitstorm hysterie ga ik geen boom opzetten, nee.

Ik ben wel benieuwd wat er verder in dat OOR artikel stond, zal toch wat uitgebreider zijn dan wat ik op internet las. Ik ben geen voorstander van al dat politiek correcte gedoe en zeker niet dat labels daardoor moeten stoppen, maar het lijkt mij dat er wel wat meer loos was dan 1 bassist met pedoneigingen (wat op zijn beurt natuurlijk ook niks meer met politiek correct gedoe te maken heeft) of nog een paar leden van bands die minderjarige meisjes mee backstage nemen want dan zouden er denk ik meer bands en labels sneuvelen.

Dus wel benieuwd wat oor er verder over schrijft en ook wel benieuwd waar Makanaky de stelling op baseert dat dit de zoveelste doorgeslagen shitstorm hysterie is.
 

Makanaky

Well-known member
Gary Glitter of R. Kelly gaan mij wat ver maar James Brown of zelfs Ike Turner durf ik zonder gêne in het CD-laatje te duwen.
 
Bovenaan