Marc070987
Member
Iedere zomervakantie ben ik 3 weken lang te vinden op het Spaanse eiland Gran Canaria. Voornamelijk bekend vanwege het goede weer en de vele toeristen, maar Gran Canaria is ook de thuishaven van Primera Divisi?n club UD Las Palmas. De club werkt sinds 2003 haar wedstrijden af in het Estadio de Gran Canaria. Voor die tijd speelde de club, sinds de oprichting in 1949, in het Estadio Insular. Dit stadion was oorspronkelijk gebouwd voor Marino F?tbol Club, wat ??n van de vijf clubs is waar UD Las Palmas uit is ontstaan. In de volksmond werd dit stadion dan ook Campo del Marino genoemd, terwijl de originele naam Estadio Las Palmas was. UD Las Palmas speelde in oktober 1949 haar eerste wedstrijd in dit stadion, dat plaats bood aan 22.000 toeschouwers. De club beleefde haar gloriejaren in dit stadion, waar alle grote clubs het altijd moeilijk hadden en met een nederlaag weer huiswaarts keerden. De gloriejaren begonnen eind jaren 60 met een tweede plaats in de competitie, waar het achter Real Madrid eindigde. In de jaren 70 vestigde de club zich in de (sub)top van Spanje, waarin meerdere malen Europees voetbal werd behaald en het speelde een bekerfinale tegen het FC Barcelona van Johan Cruyff. In deze periode speelde Las Palmas het beste voetbal van Spanje en verdiende volgens Vicente Del Bosque om een landstitel en/of een beker te pakken, want prijzen werden er helaas niet gepakt. Het leverde de club wel het nodige aanzien op, Las Palmas leverde in die periode meerdere spelers aan het nationale elftal zoals Tonono, Guedes en Germ?n Devora. La Roja speelde vier maal in het Estadio Insular en dat leverde een tweetal overwinningen en twee gelijke spelen op. De laatste wedstrijd van La Roja was in 1996 tegen Noorwegen en eindigde in een 1-0 overwinning.
Het Estadio Insular werd in 1951 door de gemeente overgenomen en de gemeente besloot dat het tijd werd voor een modern stadion in de nieuwste wijk van de stad, Siete Palmas. In 2003 verhuisde de club dus gedwongen naar dit nieuwe stadion en voelde voor de supporters nooit echt als ''hun'' stadion. Het Estadio Insular stond bekend om de sfeer en de supporters zaten heel dicht op het veld. De tegenstelling kon nauwelijks groter zijn in het Estadio de Gran Canaria, de supporters zaten mede door de atletiekbaan heel ver van het veld waardoor de sfeer voor een groot deel verdween. Wat ook niet meehielp was dat Las Palmas grote financi?le problemen had en zelfs afzakte naar de Segunda B, het derde niveau in Spanje. In het seizoen van de laatste promotie naar de Primera Divisi?n werd er begonnen aan een renovatie van het stadion en werden de atletiekbanen verwijderd, waardoor de tribunes dichter op het veld komen te staan en de capaciteit vergroot werd. De grijze stoeltjes werden van een likje verf voorzien en het stadion ziet er nu een stuk beter uit, maar is 13 jaar na de oplevering eigenlijk nog steeds niet af. Er waren plannen om kantoren en een museum te bouwen achter de Naciente tribune, tijdens de bouw van het stadion werd hier ook aan begonnen en nooit afgemaakt. Achter die tribune zien we dus al 13 jaar een geraamte staan en vooralsnog zijn er geen aanwijzingen dat dit op korte termijn alsnog afgebouwd gaat worden.
Nu, na de laatste verbouwing, voelt het stadion al iets meer als thuis, maar na 13 jaar hebben de fans nog steeds heimwee naar het Estadio Insular. Voor velen voelt dit nog steeds als het echte ''thuis'' en dit zal voorlopig ook niet veranderen. Jarenlang waren er initiatieven om terug te keren, want het stadion was nog steeds in goede staat. Alle hoop werd in 2014 echter tenietgedaan toen het stadion gesloopt werd en de grond van het stadion nu omgetoverd is tot een park, het Parque Estadio Insular. Het stadion mag dan grotendeels gesloopt zijn, het verleden is niet vergeten. Een tweetal tribunes is blijven staan en zijn aangekleed met foto`s uit het verleden. Het park is vrij recent geopend, maar zoals wel vaker in Zuid-Europa, is het nog niet helemaal af. Toch was het voor mij reden genoeg om even een bezoekje aan dit park te brengen.
Het Estadio Insular werd in 1951 door de gemeente overgenomen en de gemeente besloot dat het tijd werd voor een modern stadion in de nieuwste wijk van de stad, Siete Palmas. In 2003 verhuisde de club dus gedwongen naar dit nieuwe stadion en voelde voor de supporters nooit echt als ''hun'' stadion. Het Estadio Insular stond bekend om de sfeer en de supporters zaten heel dicht op het veld. De tegenstelling kon nauwelijks groter zijn in het Estadio de Gran Canaria, de supporters zaten mede door de atletiekbaan heel ver van het veld waardoor de sfeer voor een groot deel verdween. Wat ook niet meehielp was dat Las Palmas grote financi?le problemen had en zelfs afzakte naar de Segunda B, het derde niveau in Spanje. In het seizoen van de laatste promotie naar de Primera Divisi?n werd er begonnen aan een renovatie van het stadion en werden de atletiekbanen verwijderd, waardoor de tribunes dichter op het veld komen te staan en de capaciteit vergroot werd. De grijze stoeltjes werden van een likje verf voorzien en het stadion ziet er nu een stuk beter uit, maar is 13 jaar na de oplevering eigenlijk nog steeds niet af. Er waren plannen om kantoren en een museum te bouwen achter de Naciente tribune, tijdens de bouw van het stadion werd hier ook aan begonnen en nooit afgemaakt. Achter die tribune zien we dus al 13 jaar een geraamte staan en vooralsnog zijn er geen aanwijzingen dat dit op korte termijn alsnog afgebouwd gaat worden.
Nu, na de laatste verbouwing, voelt het stadion al iets meer als thuis, maar na 13 jaar hebben de fans nog steeds heimwee naar het Estadio Insular. Voor velen voelt dit nog steeds als het echte ''thuis'' en dit zal voorlopig ook niet veranderen. Jarenlang waren er initiatieven om terug te keren, want het stadion was nog steeds in goede staat. Alle hoop werd in 2014 echter tenietgedaan toen het stadion gesloopt werd en de grond van het stadion nu omgetoverd is tot een park, het Parque Estadio Insular. Het stadion mag dan grotendeels gesloopt zijn, het verleden is niet vergeten. Een tweetal tribunes is blijven staan en zijn aangekleed met foto`s uit het verleden. Het park is vrij recent geopend, maar zoals wel vaker in Zuid-Europa, is het nog niet helemaal af. Toch was het voor mij reden genoeg om even een bezoekje aan dit park te brengen.





